Shaking Hands with Death… சாவோடு கைகுலுக்கி…

Randy Pausch

Greg Anderson

Gitanjali Ghei

The month of November gives us an opportunity to think of the dear departed. Throughout this month we pay occasional / frequent visits to the graveyard, and offer Masses for them. The First Reading and Gospel assigned for today’s liturgy give us an opportunity to think of life, death, and afterlife. The first reading, taken from II Maccabees, paints a glorious picture of a mother and her seven sons who brave torture and death for a noble cause. They look at death only as a passage. The Gospel, on the other hand, presents a group of people rarely mentioned in the Gospels – Saducees. They consider death as only annihilation… nothing to look forward to after that. For the Saducees life on earth was real. Anything beyond the grave was… well, imaginary fiction. They pose a question, a riddle, to Jesus about seven brothers marrying the same woman. Although they prefaced their question as a serious search as to how to interpret Moses, Jesus could see their cynicism and ridicule about resurrection and afterlife. Jesus’ reply is a lovely treatise on God of the living and the angel-like life after our earthly pilgrimage. (Luke 20: 27-38)

Birth and death are two points in every human life. Between these two points, we are invited to design our life. Most of us are not privileged to know when and how we shall die. Some are. Some have had close contacts with death. I am thinking of two persons – a priest and a nun. Last May a priest was flying from Italy to Canada. While on air, he had a heart attack. The plane made an emergency, unscheduled stop and he was taken to the hospital. The doctors there told him later that if he had delayed ten minutes, it could have been fatal. The priest told us after his recovery that he had a special feeling when he understood that he had shaken hands with death and was still alive. Life looks very different to him now. A nun had a fatal car accident and sustained head and shoulder injuries. The police who arrived at the scene did not give much chance for the nun to survive. She not only survived, but she is very busy with her mission to educate girls. Such close encounters with death is a privilege given only to a select few.

Some have been given their appointment with death as in the case of those diagnosed with cancer. Most of us may know Greg Anderson who has defied all medical predictions. In 1984, Greg was given hardly 30 days when he was diagnosed with lung cancer. Now, it is 25 years and Greg is going around the world trying to tell people how they can live with cancer and conquer cancer. He is the founder of the Cancer Recovery Foundation International. I was fortunate to read “The 22 Non-negotiable Laws of Wellness” written by Greg in 1995. Although these laws were primarily meant for people living with cancer, it gives us tips as to how lead a fruitful life. He has written quite many books to give hope to people living with cancer. Kindly spend some time getting to know Greg Anderson. http://www.greganderson.org/About_Greg.html

On September 18, 2007, computer science professor Randy Pausch stepped in front of an audience of 400 people at Carnegie Mellon University (in Pittsburgh, Pennsylvania, USA) to deliver “The Last Lecture” titled “Really Achieving Your Childhood Dreams.” A lot of professors give talks titled “The Last Lecture.” Professors are asked to consider their demise and to ruminate on what matters most to them. And while they speak, audiences can’t help but mull the same question: What wisdom would we impart to the world if we knew it was our last chance? If we had to vanish tomorrow, what would we want as our legacy?
When Randy Pausch was asked to give such a lecture, he didn’t have to imagine it as his last, since he had recently been diagnosed with terminal cancer. With slides of his CT scans beaming out to the audience, Randy told his audience about the cancer that was devouring his pancreas and that would claim his life in a matter of months.
The lecture he gave—“Really Achieving Your Childhood Dreams”—wasn’t about dying. It was about the importance of overcoming obstacles, of enabling the dreams of others, of seizing every moment. It was a summation of everything Randy had come to believe. It was about living.

Randy’s lecture has become a phenomenon, as has the book “The Last Lecture” he wrote based on the same principles, celebrating the dreams we all strive to make realities. Sadly, Randy lost his battle to pancreatic cancer on July 25th, 2008, but his legacy will continue to inspire us all, for generations to come. YouTube says that more than 12.3 million have seen the “The Last Lecture”. Between Friday evening, (12371997) when I came across this video in YouTube, to Sunday evening (12382117) this video received more than 10000 hits. This means that even after three years of its life in YouTube, it still receives around 5000 hits per day. Even if one fifth of them are affected, it still is a significant number.
Kindly visit: http://www.thelastlecture.com/ and http://www.thelastlecture.com/aboutbk.htm

Like Greg Anderson and Randy Pausch, the poems of Gitanjali Ghei, a 16 year old girl from Meerut, India, have inspired people very much. Let me close with one of the poems written by Gitanjali. This poem is titled ‘DEAR GOD’
Dear God: Please hear my prayer
Give me the strength to accept your will
And forgive me for my sins if any.
If you think it fit to take me
Then please give strength and courage
To those who love me
And help me not to rail in self-pity asking why?
But to have faith and to know that
Your will is best.
Help me! Oh, please help me
To trust you not from fear but
Because of Love and Faith
http://www.jncasr.ac.in/eobu/sdey_homepage/gitanjali/index.htm

Christ has promised in today’s Gospel that in afterlife we shall all be like angels. Why wait till then? We can meet angels already in this life – angels like Greg Anderson, Randy Pausch and Gitanjali Ghei and become one ourselves.

Dear Friends,This homily was broadcast on Vatican Radio (Tamil Service). Kindly visit www.vaticanradio.org and keep in touch. Thank you.

நவம்பர் 07 - நாளுமொரு நல்லெண்ணம்
நவம்பர் 7ம் தேதி புற்று நோயைக் கட்டுப்படுத்தும் கதிரியக்கத்தைக் கண்டுபிடித்த மேரி க்யூரி அம்மையார் பிறந்த நாள். புற்று நோய் கண்டவர்களில் பலர் இந்த உலகை அழகான உலகமாய் மாற்றியுள்ளனர். 1961ம் ஆண்டு புதுடில்லிக்கருகே மீரட்டில் பிறந்த இளம்பெண் கீதாஞ்சலி (Gitanjali Ghei) 16 வயதிலேயே புற்றுநோய்க்குப் பலியாகி இவ்வுலகை விட்டுச் சென்றாலும், தன் கவிதைகள் மூலம் இன்னும் தொடர்ந்து வாழ்ந்து வருகிறார். ‘THE DEPARTURE’ ‘புறப்பாடு’ என்ற தலைப்பில் அவர் எழுதிய ஓர் அழகிய கவிதை இது:
நேரம் வரும் போது, வாழ்வே நான் உன்னிடமிருந்து தயக்கத்தோடு விடை பெறுவேன்.
வேறு வழி எதுவும் உள்ளதோ... தெரியவில்லை.
ஆனால், அடிக்கடி நான் எண்ணியதுண்டு.
இந்தப் பிரிவால் யாருக்கு இழப்பு?
இறக்கும் எனக்கு இழப்பா?
அல்லது என்னை இழப்பதால் முழுமை அடைய முடியாத
வாழ்வே, உனக்கு இழப்பா?

ஞாயிறு சிந்தனை
நவம்பர் மாதம் இறந்தோரை அடிக்கடி நினைவுகூரும் ஒரு மாதம். கல்லறைகளுக்குச் செல்லுதல், இறந்தோருக்கான திருப்பலிகள் என்று பல அர்த்தமுள்ள செயல்களில் நாம் ஈடுபடுகிறோம். இந்தச் சூழலில் இன்று நமக்குத் தரப்பட்டுள்ள ஞாயிறு வாசகங்கள் போருத்தமானவைகளாகத் தெரிகின்றன. வாழ்வு, மரணம், மறுவாழ்வு ஆகியவைகளைச் சிந்திக்க இது நல்லதொரு வாய்ப்பு.
வீரம் மிகுந்த, விசுவாசம் நிறைந்த ஒரு தாய், அவரது ஏழு மகன்கள் ஆகியோரைப் பற்றி இரண்டாம் மக்கபேயர் நூலின் 7ம் பிரிவிலிருந்து எடுக்கப்பட்ட இன்றைய முதல் வாசகம் நமக்குச் சில பாடங்களைச் சொல்லித் தருகிறது. தாங்கள் நம்பும் இறைவனுக்கு முன் துன்பம் மரணம் இவைகளுக்கு எந்தச் சக்தியுமில்லை என்று இவர்கள் சாவைச் சந்திக்கத் துணிகின்றனர். இவர்களைப் பொறுத்தவரை, மரணம் ஒரு முடிவு அல்ல, மறுவாழ்வைத் திறக்கும் ஒரு கதவு.
இதற்கு நேர் மாறான எண்ணங்கள் கொண்ட சதுசேயர்களை இன்றைய நற்செய்தியில் நாம் சந்திக்கின்றோம். லூக்கா நற்செய்தியின் 20ம் பிரிவில் இயேசுவைத் தங்கள் வாதத் திறமையால் மடக்க வந்த சதுசேயர்களுக்கு இவ்வுலகம் மட்டுமே உண்மை. மறு உலகம் என்பதெல்லாம் மயக்கம் தரும் கற்பனை. இந்த மறு உலகைப் பற்றி மீண்டும், மீண்டும் கூறிவந்த இயேசுவை மக்கள் முன்னிலையில் அவமானப்படுத்தும் எண்ணத்துடன் இயேசுவிடம் ஒரு புதிரான கேள்வியை எழுப்புகின்றனர் சதுசேயர்கள். ஏழு சகோதரர்கள் ஒருவர் பின் ஒருவராக ஒரு பெண்ணை மணக்கின்றனர். இறக்கின்றனர். அந்தப் பெண்ணும் இறக்கிறார். மறு உலகில் அந்தப் பெண் யாருடைய மனைவியாக இருப்பார் என்பதுதான் இந்தப் புதிர். மோசேயின் நெறிமுறைகள் குறித்த உண்மையைப் புரிந்து கொள்வதற்கு இந்தக் கேள்வியைக் கேட்டதாக அவர்கள் சொன்னாலும், மறு வாழ்வைக் குறித்து கேலி செய்யும் தொனியுடன் அவர்கள் கேட்ட இந்தக் கேள்வியை இயேசு புரிந்து கொண்டு, இந்தப் புதிருக்கு நேரடியாகப் பதில் சொல்லாமல், மறு வாழ்வைக் குறித்து, அந்த வாழ்வில் நாம் சந்திக்கவிருக்கும் இறைவனைக் குறித்து அழகான விளக்கங்களைத் தருகிறார். மறு வாழ்வில் நாம் வானதூதர்களைப் போல் இருப்போம், நமது இறைவன் இறந்தோரின் இறைவன் அல்ல, வாழ்வோரின் இறைவன் என்பவை இயேசு தந்த அழகான எண்ணங்கள்.

உலகில் பிறக்கும் ஒவ்வொரு மனிதருக்கும் (பார்க்கப் போனால், எல்லா உயிரினங்களுக்கும்) பிறப்பு, இறப்பு என்ற இரு புள்ளிகள் உண்டு. இவ்விரு புள்ளிகளையும் இணைத்து நாம் வரையும் கோலம் நமது வாழ்வு. பல நேரங்களில் நாம் வரையும் கோலம் அலங்கோலமாய் மாறினாலும், அதை அழித்துத் திருத்தி மீண்டும் மீண்டும் அழகானக் கோலம் வரைய நமக்கு அழைப்பு வந்த வண்ணம் உள்ளது.
இவ்விரு புள்ளிகளில் பிறப்பு என்ற புள்ளி எல்லாருக்கும் தெளிவாகத் தெரியும். இறப்பு என்ற புள்ளி கட்டாயம் எங்கோ ஓரிடத்தில் இருக்கிறதென்பது எல்லாருக்கும் தெரியும். ஆனால், அந்தப் புள்ளியைப் பற்றிய தெளிவு நம்மில் பலருக்குக் கிடைப்பதில்லை. அனைவரும் இறப்போம் என்பது நிச்சயம். ஆனால், எப்போது, எங்கே எப்படி இறப்போம் என்பது பலருக்குத் தெரியாது. ஒரு சிலருக்கே இந்த வாய்ப்பு கிடைக்கிறது.

மரணத்தைச் சந்தித்துத் திரும்பிய ஒரு சிலரை நாம் பார்த்திருப்போம். எனக்குத் தெரிந்த ஒரு குரு இவ்வாண்டு மே மாதம் உரோமையிலிருந்து கனடாவிற்கு விமானத்தில் பறந்து கொண்டிருந்தார். நடு வானில் ‘ஹார்ட் அட்டாக்’ வந்தது அவருக்கு. அவருக்காக அந்த விமானம் நடுவில் ஓர் இடத்தில் தரையிறக்கப்பட்டு, அவர் மருத்துவ மனையில் சேர்க்கப்பட்டார். இன்னும் பத்து நிமிடங்கள் தாமதித்திருந்தால், அவரது உயிர் பிரிந்திருக்கும் என்று மருத்துவர்கள் அவரிடமே சொன்னார்களாம். அவர்கள் அப்படி சொன்னபோது, அவருக்குள் இனம் தெரியாத ஒரு வித அமைதி வந்ததென அவர் கூறினார். மரணத்தை இவ்வளவு அருகில் பார்த்தபின் வேறு என்ன உள்ளது? என்று அவர் எண்ணங்கள் ஓடின. வாழ்வைப் பற்றிய ஒரு புது கண்ணோட்டம் தான் பெற்றதாக அவர் சொன்னார்.
மிக ஆபத்தான சாலை விபத்தில் பலமாக அடிபட்டு, மரண போராட்டம் நிகழ்த்தி வெற்றி கண்ட ஒர் அருள்சகோதரி இன்று அர்த்தமுள்ள பணிகள் செய்துவருவதை நான் அறிவேன். அன்புள்ளங்களே, மரணத்துடன் கை குலுக்கிவிட்டு மீண்டும் வாழும் வரம் பலருக்குக் கிடைக்காது. அந்த வரம் கிடைத்தவர்களுக்கு வாழ்க்கை பழையபடி இருக்காது.

ஒரு சிலருக்கு மரணத்திற்கு நாள் குறிக்கப்படுகிறது. புற்றுநோய் போன்ற உயிர் கொல்லி நோய் பலருக்கு மறு உலக வாழ்வைத் தருவதற்கு முன், இவ்வுலகிலேயே மாறியதொரு, புதியதொரு வாழ்வைத் தந்துள்ளது. இப்புதிய வாழ்வினால் ஒரு சிலர் அற்புத குணங்களும் பெற்றுள்ளனர். ஒரு சிலர் குணம் பெற முடியவில்லை எனினும் மரணத்தைச் சந்திக்கும் முன் இவ்வுலகையும், தங்களை சுற்றி உள்ளவர்களையும் வெகுவாக மாற்றியுள்ளனர்.
1984ம் ஆண்டு Greg Anderson என்பவருக்கு நுரையீரலில் புற்றுநோய் என்று கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. அவருக்கு மருத்துவர்கள் அளித்த வாழ்க்கை முப்பது நாட்களே. அவர்கள் சொன்ன அந்த முப்பது நாட்கள் முடிந்தன. இன்று 25 ஆண்டுகள் கழிந்து விட்டன. Greg Anderson இன்று உலகெங்கும் சென்று புற்றுநோயுடன் எப்படி வாழ முடியும், புற்றுநோயை எப்படி வெல்ல முடியும் என்று சொல்லித் தருகிறார். அவர் எழுதிய பல புத்தகங்களில், அவர் 1995ல் வெளியிட்ட புத்தகத்தை வாசிக்கும் வாய்ப்பு எனக்குக் கிடைத்தது. அப்புத்தகத்தின் தலைப்பு: “நலமான வாழ்வடைய சிறிதும் பிசகாமல் கடைபிடிக்க வேண்டிய 22 விதி முறைகள்” (The 22 Non-Negotiable Laws of Wellness). புற்று நோய் உள்ளவர்களுக்கென எழுதப்பட்ட இந்த விதி முறைகள் நம் எல்லாருக்கும் தேவையான விதி முறைகள்.

வாழ்வை உற்சாகமாகச் சந்திக்க வேண்டும் என்று ஆரம்பமாகிறது முதல் விதி முறை.
தேவையின்றி உடலைப் புண்படுத்தாதே என்பது ஒரு முக்கிய விதி முறை. மருத்துவம் வெகுவாக வளர்ந்துள்ள இந்த காலத்தில் எதற்கெடுத்தாலும் அறுவை சிகிச்சையை நாடுவதற்கு எதிரான ஒரு விதிமுறை இது.
உன்னிடம் உள்ளவற்றை வளர்ப்பது உன் கடமை என்பது மற்றொரு விதிமுறை. இதே எண்ணத்தை அமெரிக்க எழுத்தாளரும், போதகருமான Henry Van Dyke வேறு வகையில் கூறியுள்ளார்: "நல்ல குரலுடையப் பறவைகள் மட்டுமே பாட வேண்டும் என்று நினைத்தால், காடெல்லாம் மயான அமைதி பெற்று விடும்."
பிறருக்கு ஆற்றும் சேவை மூலம் வாழ்வின் குறிக்கோளை அடைய வேண்டும் என்று Greg Anderson கூறும் விதிமுறையை, புகழ்பெற்ற அறிவியலாளர் Albert Einstein பின்வருமாறு கூறினார்: "சமுதாயத்தில் வெற்றி பெறும் மனிதராவதை விட, சமுதாயத்திற்குப் பயன்படும் மனிதராவதற்கு முயற்சி செய்."
இவ்விதம் 21 விதிகளைக் கூறிய Greg Anderson இவைகளுக்கெல்லாம் சிகரமாக 22வது விதிமுறையைத் தந்துள்ளார். "நிபந்தனையின்றி மன்னிக்கும் மனதை வளர்த்துக் கொள்." என்பது அவர் தந்துள்ள விதிகளின் சிகரம். இந்தச் சிகரத்தை அடைவது எவ்வளவு சிரமமென்று தன் வாழ்க்கையிலிருந்தே கூறுகிறார். அவரது மரணத்திற்கு மருத்துவர்கள் நாள் குறித்ததும், அவர் மேற்கொண்ட முதல் முயற்சி பிறரை மன்னிக்கும் முயற்சி... தன் மனதில் மன்னிக்க முடியாமல் பூட்டி வைத்திருந்தவர்களை விடுவிக்க முயன்றார். பல முறை தோற்றார். தன் தந்தையை மன்னித்ததிலிருந்து ஆரம்பமான இந்த முயற்சியால், விரைவில் தன் உடல்நலனில் முன்னேற்றம் ஏற்பட்டதென அவர் கூறியுள்ளார்.

Greg Anderson போலவே மரணத்திற்கு நாள் குறிக்கப்பட்ட மற்றொருவர் Randy Pausch என்ற பேராசிரியர். கணணித்துறையில் வல்லுனரான இவருக்கு மனைவி, மூன்று குழந்தைகள் என்று அழகான குடும்பம். 2007ம் ஆண்டு இவரது கணையத்தைக் கரைத்துக் கொண்டிருந்த புற்றுநோய் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. அவ்வாண்டு அவர் பேராசிரியராகப் பணிசெய்த பல்கலைக் கழகத்தில் அவர் அளித்த "இறுதி சொற்பொழிவு" (The Last Lecture) இன்று உலகப் புகழ்பெற்ற ஒரு சொற்பொழிவாக உள்ளது. YouTubeல் இந்த சொற்பொழிவைக் கோடிக்கணக்கானோர் பார்த்து வருகின்றனர். ஒவ்வொரு நாளும் குறைந்தது ஐயாயிரம் பேர் இந்த உரையை இன்றும் பார்த்து வருகின்றனர். உங்களது நேரத்தை ஒதுக்கி இந்த ஒரு மணி நேர உரையைக் கட்டாயம் கேளுங்கள். வாழ்வைப் பற்றிய பலத் தெளிவுகள் உங்களுக்கு உண்டாகும்.
Randy Pausch புற்று நோயோடு மேற்கொண்ட போராட்டம் 2008ம் ஆண்டு ஜூலை மாதம் அவரது 48வது வயதில் முடிந்தது. அவர் விட்டுச் சென்ற எண்ணங்கள், அவரது அந்த இறுதி சொற்பொழிவு “The Last Lecture” என்ற ஒரு புத்தகமாக இப்போது பலரது வாழ்வில் தாக்கங்களை உண்டாக்கி வருகிறது. அவரது மரணத்திற்கு முன் தன் மனைவிக்கும், மூன்று குழந்தைகளுக்கும் அவர் 'இன்னும் சிறந்த வாழ்வுக்கு' ("guide to a better life") என்று எழுதி வைத்த விதி முறைகளில் ஒரு சில இதோ:
மற்றவர் வாழ்வோடு உன் வாழ்வை ஒப்பிடாதே. அவர்கள் மேற்கொண்ட பயணம் என்னவென்று உனக்குத் தெரியாது.
உனக்குத் தேவையான எல்லாமே உன்னிடம் உள்ளன. எனவே, பொறாமையால் புழுங்குவது வீண்.
உன் மகிழ்வுக்கு நீ மட்டுமே பொறுப்பு. வேறு யாருமல்ல.
ஒவ்வொரு நாளும் மற்றவர்களுக்கு நல்லது எதையாவது செய்.
கடவுளை நீ அறிந்தால், உன் மகிழ்வுக்கு முடிவிருக்காது.

Greg Anderson, Randy Pausch போலவே, மரணத்திற்கு நாள் குறிக்கப்பட்ட இந்திய இளம்பெண் கீதாஞ்சலி (Gitanjali Ghei) 16 வயதிலேயே புற்று நோய்க்குப் பலியாகி இவ்வுலகை விட்டுச் சென்றாலும், தன் கவிதைகள் மூலம் இன்னும் தொடர்ந்து வாழ்ந்து வருகிறார். அவர் எழுதிவைத்த கவிதைகள் அவரது மரணத்திற்குப் பின் கண்டு பிடிக்கப்பட்டன. அவைகள் எல்லாமே பலருக்கும் நம்பிக்கை தரும் அற்புதச் செய்திகள். அந்தக் கவிதைத் தொகுப்பில் ஒன்று "அன்பு இறைவா" என்ற தலைப்பில் எழுதப்பட்டுள்ளது.
அன்பு இறைவா என் செபத்தைக் கேட்டருளும்.
உமது சித்தத்தை ஏற்றுக் கொள்ள எனக்குச் சக்தி தாரும்.
என் குற்றங்களை மன்னித்தருளும்.
என்னை இவ்வுலகினின்று எடுத்துக் கொள்வது உமக்கு விருப்பமானால்,
என் மீது அன்பு கொண்டவர்களுக்குச் சக்தியையும், மன உறுதியையும் தாரும்.
இது ஏன்? என்ற கேள்வியை எழுப்பி, நான் சுய பரிதாபத்தில் பிதற்றாமல் என்னைக் காத்தருளும்.
உமது விருப்பமே எனக்குச் சிறந்ததென என்னை நம்பச் செய்தருளும்.உம்மீது கொண்ட பயத்தினால் அல்ல; உம்மீது கொண்ட அன்பினால் உம்மை நம்பும் வரம் அருளும்.

இயேசு இன்றைய நற்செய்தியில் மறுவாழ்வைப் பற்றிக் கூறும்போது, "அவர்கள் வான தூதர்களைப் போல் இருப்பார்கள்" என்றார். மறு வாழ்வை நோக்கி நாம் மேற்கொள்ளும் பயணத்தில் Greg Anderson, Randy Pausch, Gitanjali Ghei போன்ற பல வானதூதர்களைச் சந்திக்க முடியும். கண்களையும், உள்ளத்தையும் திறந்து இவ்வுலகப் பயணத்தை மேற்கொள்வோம்.

இந்த நிகழ்ச்சியை வத்திக்கான் வானொலியின் தமிழ் ஒலிபரப்பில் கேட்டுப் பயன் பெறவும், உங்கள் கருத்துக்களைக் கூறவும் அழைக்கிறேன். வத்திக்கான் வானொலியின் இணையதள முகவரி: www.vaticanradio.org