The Martin Luther King Jr. National Memorial is a symbol of hope, portraying Dr. King emerging from a boulder - a "mountain of despair," as King said in his 1963 "Dream" speech.
One of the recent news headlines that caught my attention was: Hurricane Irene cancels MLK (Martin Luther King Jr.) celebration... statue unveiling postponed over safety fears – Mail Online, Saturday August 27th. On Sunday, August 28th, Washington , New York and many other cities in the East Coast are expected to bear the brunt of Hurricane Irene. Exactly 48 years ago, on August 28th, 1963 another hurricane took Washington by surprise. The hurricane came in the form of Martin Luther King Jr. The celebration this Sunday was supposed to be a commemoration of that hurricane… that event… when Martin Luther King delivered the famous “I have a dream” speech.
That speech delivered from the steps of the Lincoln Memorial, was a defining moment of the American Civil Rights Movement. Delivered to over 200,000 civil rights supporters, the speech was ranked the top American speech of the 20th century by a 1999 poll of scholars of public address. According to U.S. Representative John Lewis, who also spoke that day as the President of the Student Non-Violent Coordinating Committee, "Dr. King had the power, the ability, and the capacity to transform those steps on the Lincoln Memorial into a monumental area that will forever be recognized. By speaking the way he did, he educated, he inspired, he informed not just the people there, but people throughout America and unborn generations." (Wikipedia)
Yes, generations would have profited by this speech via channels like YouTube. We are thinking of this speech now since today is August 28. We are also thinking of the speaker - Martin, since this Sunday’s liturgy invites us to reflect on the life of a prophet, a disciple of Christ. Martin, without doubt, was a prophet and a disciple of Christ in the 20th century.
Just to refresh our memory, here are a few lines from this famous speech:
I have a dream that one day this nation will rise up and live out the true meaning of its creed: "We hold these truths to be self-evident: that all men are created equal."
I have a dream that my four little children will one day live in a nation where they will not be judged by the color of their skin but by the content of their character.
I have a dream today.
I have a dream that one day, down in Alabama, with its vicious racists, with its governor having his lips dripping with the words of interposition and nullification; one day right there in Alabama, little black boys and black girls will be able to join hands with little white boys and white girls as sisters and brothers.
I have a dream today.
I have a dream that one day every valley shall be exalted, every hill and mountain shall be made low, the rough places will be made plain, and the crooked places will be made straight, and the glory of the Lord shall be revealed, and all flesh shall see it together.
I have watched this speech in the YouTube many times. I have been impressed with the way Martin Luther King got the whole crowd engaged in what he was saying. Although this was a political speech, it was received as a homily since people responded to his words with their approval of ‘Yes’ and ‘Amen’. Martin, a Baptist preacher, had interwoven the dreams of Prophets Isaiah and Amos along with his own.
Martin not only spoke like a prophet but also led the life of a prophet. Most of the prophets were called to point out what was wrong with their society. They had to tell people the bitter truth. When Martin spoke about the racially segregated American society, and spelt out his dreams for that society, he was 36 years old. The very next year, in 1964, King became the youngest person to receive the Nobel Peace Prize. Four years later, in 1968, he was killed. No prophet has been accepted in his own country, or, for that matter, by the world at large. The world tried to ‘integrate’ Prophets in the mainstream life and failed miserably. Hence, they were eliminated.
Knowing that the life of a prophet is always to swim against the current, many prophets tried to escape from their call. But God pursued them until they completed their mission. In the first reading today Jeremiah expresses his agony of being a prophet.
Jeremiah 20:7-9
You deceived me, LORD, and I was deceived; you overpowered me and prevailed.
I am ridiculed all day long; everyone mocks me.
Whenever I speak, I cry out proclaiming violence and destruction.
So the word of the LORD has brought me insult and reproach all day long.
But if I say, “I will not mention his word or speak anymore in his name,” his word is in my heart like a fire, a fire shut up in my bones.
I am weary of holding it in; indeed, I cannot.
Truly agonising words!
Jesus, a model and inspirations for all the Prophets, knew that the world around him would not tolerate him and his message. Today’s gospel (Matthew 16: 21-27) begins with Jesus predicting his passion and death. Peter, as a true representative of the world and all of us, takes him aside to put some sense into him. Jesus, who had given one of the best compliments to Peter for his confession (as heard in the last Sunday’s gospel) now calls him a Satan. Jesus then goes on to talk about the price a prophet needs to pay and the ultimate reward awaiting a prophet.
The world needs prophets… prophets like Jeremiah, prophets like Martin Luther King Jr. The world needs to hear the bitter truth of what is wrong with it. Most of us prefer to keep silent and not speak up when things go wrong. That is why Martin Luther King once said: “History will have to record that the greatest tragedy of this period of social transition was not the strident clamor of the bad people, but the appalling silence of the good people.” Very true even today!
The opening slate of the famous movie JFK by Oliver Stone shows a quote by an American poet Ella Wheeler Wilcox: “To sin by silence when we should protest makes cowards out of men.” JFK, as we all know, was shot dead in November 1963, the same year that MLK made his memorable “I have a dream” speech. In the movie script of JFK, there is a line spoken by the actor playing the role of Jim Garison, the District Attorney of Orleans Parish, Louisiana : “Telling the truth can be a scary thing sometimes. It scared President Kennedy, and he was a brave man. But if you let yourself be too scared, then you let the bad guys take over the country. Then everybody gets scared.”
Let me close these reflections with quotes from a famous Jewish writer Elie Wiesel. Eliezer Wiesel is a Romania-born American novelist, political activist, and Holocaust survivor of Hungarian Jewish descent. He is the author of over 50 books, the best known of which is ‘Night’, a memoir that describes his experiences during the Holocaust and his imprisonment in several concentration camps. Wiesel was awarded the Nobel Peace Prize in 1986. The Norwegian Nobel Committee called him a "messenger to mankind," noting that through his struggle to come to terms with "his own personal experience of total humiliation and of the utter contempt for humanity shown in Hitler's death camps," as well as his "practical work in the cause of peace," Wiesel has delivered a powerful message "of peace, atonement and human dignity" to humanity.
“I swore never to be silent whenever and wherever human beings endure suffering and humiliation. We must always take sides. Neutrality helps the oppressor, never the victim. Silence encourages the tormentor, never the tormented.” Elie Wiesel
“The opposite of love is not hate, it's indifference. Indifference, to me, is the epitome of evil. Because of indifference, one dies before one actually dies.” Elie Wiesel
ஆகஸ்ட் 28, இஞ்ஞாயிறன்று, அமெரிக்காவில் கறுப்பின மக்களின் தலைசிறந்த தலைவராக விளங்கிய மார்ட்டின் லூத்தர் கிங் ஜூனியர் அவர்களின் 30 அடி உயரச்சிலை ஒன்று வாஷிங்டனில் திறக்கப்படப்போவதாக அறிவிக்கப்பட்டிருந்தது. ஆனால், கடந்த செவ்வாய் அங்கு ஏற்பட்ட நிலநடுக்கம், மற்றும் தற்போது அங்கு வீசப்போவதாக அறிவிக்கப்பட்டிருக்கும் புயல் ஆகியவை காரணமாக, இந்தச் சிலைத் திறப்புவிழா நிகழ்ச்சி ஒத்திவைக்கப்பட்டுள்ளது. நிலநடுக்கம், புயல் ஆகியவை வாஷிங்டனில் இவ்வாண்டு ஆகஸ்ட் 28 மட்டும் நிகழவில்லை. 48 ஆண்டுகளுக்கு முன்னரும் இதே ஆகஸ்ட் 28ம் நாள் அந்நகரில் ஒரு நிலநடுக்கமும், புயலும் ஏற்பட்டன. இந்த நிலநடுக்கத்தையும், புயலையும் உருவாக்கிய மார்ட்டின் லூத்தர் கிங் ஜூனியரையும், அவர் வழங்கிய உரையையும் இன்றைய நமது ஞாயிறு சிந்தனையின் மையமாக நாம் சிந்திப்போம்.
இருபதாம் நூற்றாண்டு முடியப் போகிறது என்று உணர்ந்த நாம், அந்த நூற்றாண்டை பின்னோக்கிப் பார்க்க ஆரம்பித்தோம். அந்த நூற்றாண்டில் நிகழ்ந்த அற்புதமான, மற்றும் அவலமான நிகழ்வுகளை பல கோணங்களில் சிந்தித்தோம். இருபதாம் நூற்றாண்டைப் பற்றி பல்வேறு ஆய்வுகள், கருத்துக்கணிப்புகள் மேற்கொள்ளப்பட்டன. 1999ம் ஆண்டு டிசம்பர் மாதம் அமெரிக்காவில் உள்ள Wisconsin-Madison மற்றும் Texas A&M என்ற இரு பல்கலைக் கழகங்களின் ஆய்வாளர்கள் ஒரு கருத்துக் கணிப்பை மேற்கொண்டனர். 20ம் நூற்றாண்டில் வழங்கப்பட்ட தலைசிறந்த சொற்பொழிவுகளைக் குறித்து அவர்கள் கருத்துக்கணிப்பு ஒன்று நடத்தினர். அந்தக் கணிப்பின் இறுதியில், "I have a dream" அதாவது, "எனக்கொரு கனவு உண்டு" என்று மார்ட்டின் லூத்தர் கிங் ஜூனியர் வழங்கிய ஓர் உரை தலை சிறந்த உரை என்று கணிக்கப்பட்டது. அந்த உரையைப் பற்றி இன்று நாம் நினைத்துப் பார்க்க காரணம்?... இந்த உரை 1963ம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் 28ம் தேதி வழங்கப்பட்டது. அந்த உரையை வழங்கிய மார்ட்டின் லூத்தர் கிங் ஜூனியரைப் பற்றி இன்று சிந்திக்கவும் ஒரு காரணம் உண்டு. அதுதான் இன்று நமக்குத் தரப்பட்டுள்ள ஞாயிறு திருவழிபாட்டின் வாசகங்கள். இன்றைய வாசகங்கள் இறைவாக்கினரைப் பற்றி சிந்திக்க நம்மை அழைக்கும் வாசகங்கள். மார்ட்டின் லூத்தர் கிங் இருபதாம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த ஓர் இறைவாக்கினர் என்பதை மறுக்க முடியாது.
48 ஆண்டுகளுக்கு முன் ஆகஸ்ட் 28ம் நாள் அமெரிக்காவின் தலை நகரான வாஷிங்டனில், ஆபிரகாம் லிங்கன் நினைவு மண்டபத்தின் முகப்பில் நின்றபடி 36 வயது நிரம்பிய இளம் கிறிஸ்தவ போதகர் மார்ட்டின் லூத்தர் கிங் 17 நிமிடங்கள் உரையாற்றினார். அவர் வாஷிங்டனில் அன்று வழங்கிய உரை ஒரு மறையுரை அல்ல. அது ஓர் அரசியல் உரை. இருந்தாலும், "எனக்கொரு கனவுண்டு" என்று அவர் முழங்கிய அந்த அரசியல் உரையை ஒரு மறையுரையைப் போல மக்கள் கேட்டு, ஆமென், ஆமென் என்று அடிக்கடி சொல்வதை வீடியோப் பதிவுகளில் நாம் காண முடிகிறது.
இதோ, அவ்வுரையின் ஒரு சில வரிகள்....
எனக்கொரு கனவுண்டு... இந்த நாடு தனது அடிப்படை உறுதிப்பிரமாணத்தை நடைமுறைப்படுத்தும் என்ற கனவு எனக்குண்டு. "எல்லா மனிதரும் சமம் என்பது நமக்கு மிகவும் தெளிவாகத் தெரியும் ஓர் உண்மை" என்று இந்த நாடு சொல்லும் அந்த உறுதிப்பிரமாணம் உண்மையாகும் என்ற கனவு எனக்குண்டு.
எனக்கொரு கனவுண்டு... எனது நான்கு பிள்ளைகளும் வாழப்போகும் இந்த நாட்டில், அவர்களது குணத்தையும் அறிவுத்திறனையும் பார்த்து அவர்கள் மதிக்கப்படுவார்களே தவிர, அவர்களது தோல் நிறத்தை வைத்து அல்ல என்ற கனவு எனக்குண்டு.
ஒவ்வொரு பள்ளத்தாக்கும் உயர்த்தப்படும், ஒவ்வொரு மலையும், குன்றும் தாழ்த்தப்படும், கரடு முரடான பகுதிகள் சம நிலமாக்கப்படும், கோணலான பாதைகள் நேராக்கப்படும் இறைவனின் மகிமை தெளிவாகும், இதை அனைவரும் ஒருசேரக் காண்பர். எனக்கொரு கனவுண்டு...
இறைவாக்கினர்கள் எசாயா, ஆமோஸ் ஆகியோர் கண்ட கனவுகளைத் தன் கனவுடன் இணைத்து, மார்ட்டின் லூத்தர் கிங் வழங்கிய அந்த உரையை அங்கு கூடியிருந்த இரண்டு லட்சத்திற்கும் மேற்பட்ட மக்கள் ஆரவாரமாய் ஆமோதித்து வரவேற்றனர். வார்த்தைகளில் சொல்ல முடியாமல் அவர்கள் உள்ளத்தில் புதைந்திருந்த பல கனவுகளுக்கு வார்த்தை வடிவம் கொடுத்த மார்ட்டின் கனவைத் தங்கள் கனவாக நன்றியோடு ஏற்றுக் கொண்டனர். மார்ட்டின் வழங்கிய இந்த உரையை அடுத்து, அமெரிக்காவில் கறுப்பின மக்களுக்கு சமஉரிமைகள் வேண்டும் என்ற போராட்டம் உச்ச நிலையை அடைந்தது. மார்ட்டின் வழங்கிய இந்த உரை வானொலியிலும், தொலைக்காட்சியிலும், YouTube போன்ற கணணி வழித்தொடர்பிலும் கடந்த 48 ஆண்டளவாய் பல கோடி மக்களை அடைந்துள்ளது. அவர்கள் மனதை சமத்துவ சமுதாயம் நோக்கி நடத்திச் சென்றுள்ளது. 1963ம் ஆண்டு மார்ட்டின் கண்ட கனவு, 2009ம் ஆண்டு கறுப்பினத்தைச் சேர்ந்த பாரக் ஒபாமாவை, வெள்ளை மாளிகையில் அமெரிக்க அரசுத்தலைவராக அமர வைத்துள்ளது.
ஆனால், மார்ட்டின் வழங்கிய இந்த உரை எல்லா மக்களையும் மகிழ்விக்கவில்லை. இந்த உரையைக் கேட்ட பல ஆயிரம் பேர் தூக்கத்தை, நிம்மதியை இழந்தனர். சமத்துவக் கனவை மக்கள் மனதில் விதைத்த மார்ட்டின் தொடர்ந்து வாழ்ந்தால், வெள்ளையினத்தவரே மேலானவர்கள் என்று எண்ணி வந்த தங்கள் கொள்கைகளுக்குப் பெரும் ஆபத்து என்று அவர்கள் நினைத்தனர். 36ம் வயதில் கறுப்பின மக்களிடையே நம்பிக்கையை வளர்த்த மார்ட்டின், 37வது வயதில் உலக அமைதிக்கான நொபெல் பரிசைப் பெற்றார். ஈராண்டுகள் சென்று, அவரது 39வது வயதில் சுட்டுக்கொல்லப்பட்டார். இறைவாக்கினர் எவரும் இவ்வுலகின் வெற்றிகளை வென்று குவித்ததாக, நிம்மதியாக வாழ்ந்ததாக வரலாறு கிடையாது.
தன் உரைகளால் மட்டுமல்ல, தன் வாழ்வாலும் ஓர் இறைவாக்கினராக இருந்தவர் மார்ட்டின் லூத்தர் கிங். மகாத்மா காந்தியின் அகிம்சைக் கொள்கைகளால் பெரிதும் ஈர்க்கப்பட்ட இவர், வெள்ளை இனத்தவருக்கு எதிராக மேற்கொண்ட சமஉரிமை போராட்டத்தில் காந்தியைப் போல அகிம்சை வழிகளையே கடைபிடித்தார். இறைவாக்கினராக வாழ்வது எளிதல்ல என்பதையும், எடுத்துக் கொண்ட இலட்சியத்திற்காக உயிர் தியாகம் உட்பட பல தியாகங்களை மேற்கொள்ள வேண்டும் என்பதையும் மார்ட்டின் உணர்ந்திருந்தார். "ஒரு கொள்கைக்காக இறக்கத் துணியாதவன் வாழவே தகுதியற்றவன்" என்பது மார்ட்டின் சொன்ன புகழ்பெற்ற ஒரு கூற்று.
நெருப்பில் குதிப்பது எளிது. எதோ ஒரு வேகத்தில் குதித்து விடலாம். ஆனால், தொடர்ந்து நெருப்பில் நடந்து, அல்லது, அந்த நெருப்புடன் போராடி அதை வெல்வது மிகவும் கடினம். இறைவாக்கினர்கள் பலர் இந்தப் போராட்டத்திற்கு உட்படுத்தப்பட்டனர். அவர்கள் வாழ்ந்த சமுதாயம் சரியில்லை என்பதைத் துணிவுடன் எடுத்துச் சொல்லும் பணியை இறைவன் அவர்களுக்கு அளித்தார். பழைய ஏற்பாட்டுக் காலமானாலும், புதிய ஏற்பாட்டுக் காலமானாலும், நாம் வாழும் இன்றையக் காலமானாலும் சரி... சமுதாயம் சரியில்லை என்றும், அதைச் சரி செய்ய என்னென்ன செய்யவேண்டும் என்றும் இறைவாக்கினர் கூறும் உண்மைகள் அடிமைப்பட்டு, காயப்பட்டுக் கிடக்கும் சமுதாயத்தை நம்பிக்கையில் நிறைத்தன. அதே நேரம், இறைவாக்கினர்கள் சொன்னது ஆளும் வர்க்கத்தை, அதிகாரத்தில் இருந்தோரை அச்சுறுத்தியது, ஆட்டிப் படைத்தது.
விவிலியத்தில் நாம் சந்திக்கும் பல இறைவாக்கினர்கள் இறைவன் அளித்த இந்த ஆபத்தான பணியை ஏற்க மறுத்து ஓடி ஒளிந்தனர். ஆனாலும், அந்தப் பணியை நிறைவேற்றும் வரை இறைவன் அவர்களை விடவில்லை. இப்படி தன்னை இடைவிடாமல் துரத்தி வந்த இறைவனிடம் எரேமியா பேசுவதை இன்றைய முதல் வாசகத்தில் இப்படி நாம் கேட்கிறோம்.
இறைவாக்கினர் எரேமியா 20: 7-9
ஆண்டவரே! நீர் என்னை ஏமாற்றிவிட்டீர்: நானும் ஏமாந்து போனேன்: நீர் என்னைவிட வல்லமையுடையவர்: என்மேல் வெற்றி கொண்டுவிட்டீர்: நான் நாள் முழுவதும் நகைப்புக்கு ஆளானேன். எல்லாரும் என்னை ஏளனம் செய்கின்றார்கள். நான் பேசும்போதெல்லாம் ‘வன்முறை அழிவு’ என்றே கத்த வேண்டியுள்ளது: ஆண்டவரின் வாக்கு என்னை நாள் முழுதும் பழிச்சொல்லுக்கும் நகைப்புக்கும் ஆளாக்கியது.
“அவர் பெயரைச் சொல்லமாட்டேன்: அவர் பெயரால் இனிப் பேசவும் மாட்டேன்” என்பேனாகில், உம் சொல் என் இதயத்தில் பற்றியெரியும் தீ போல இருக்கின்றது. அது என் எலும்புகளுக்குள் அடைப்பட்டுக் கிடக்கின்றது. அதனை அடக்கிவைத்துச் சோர்ந்து போனேன்: இனி என்னால் பொறுத்துக்கொள்ள முடியாது.
நான் வாயைத் திறந்தாலே உண்மைகளைச் சொல்ல வேண்டியுள்ளது, அதுவும் கசப்பான உண்மைகளைச் சொல்ல வேண்டியுள்ளது. ‘ஏன் எனக்கு வம்பு’ என்று பேசாமல் இருந்தாலும் உமது வார்த்தைகள் என் மனதில் நெருப்பாய் எரிந்து கொண்டிருக்கின்றன என்று சொல்கிறார் எரேமியா. மெல்லவும் முடியாமல், விழுங்கவும் முடியாமல் தவிக்கும் இறைவாக்கினர் எரேமியாவைப் போல பல கோடி இறைவாக்கினர்கள் எண்ணியிருப்பர், சொல்லியும் இருப்பர்.
அநீதியைக் கண்டும் காணாமல் வாழும் தன் காலத்தைப் பற்றி மார்ட்டின் லூத்தர் கிங் சொன்ன வார்த்தைகள் என் நினைவுக்கு வருகின்றன:
“History will have to record that the greatest tragedy of this period of social transition was not the strident clamor of the bad people, but the appalling silence of the good people.”
“நாம் வாழும் காலத்தின் மிகப்பெரும் வேதனை என்னவென்று சிந்தித்தால், அது, தீமைகளைச் செய்யும் ஒரு சிலரது கூப்பாடு அல்ல... நல்லவர்களின் அதிர்ச்சியூட்டும் அமைதியே பெரும் வேதனை தரும் காரியம்.” இன்றும் இந்த வார்த்தைகள் பொருள் உள்ளவைகளாக, போருத்தமானவைகளாகத் தெரிகின்றன.
மனதுக்குச் சங்கடமான உண்மைகள் சொல்லப்படும்போது, உண்மையைச் சந்திக்க மறுத்து, நாம் ஓடி ஒளியலாம். அல்லது, அந்த உண்மையைச் சொன்னதால், உயிர் துறக்கலாம். இதையே இன்றைய நற்செய்தியில் இயேசு ஒரு சவாலாக நமக்கு முன் வைக்கிறார். இன்றைய நற்செய்தியின் துவக்கமே நற்செய்தியாக ஒலிக்கவில்லை.
மத்தேயு நற்செய்தி 16: 21
இயேசு தாம் எருசலேமுக்குப் போய் மூப்பர்கள், தலைமைக் குருக்கள், மறைநூல் அறிஞர்கள் ஆகியோரால் பலவாறு துன்பப்படவும், கொலை செய்யப்படவும், மூன்றாம் நாள் உயிருடன் எழுப்பப்படவும் வேண்டும் என்பதைத் தம் சீடருக்கு அந்நேரம் முதல் எடுத்துரைக்கத் தொடங்கினார்.
இதைக் கேட்டு பதறிப்போன பேதுரு, இயேசுவுக்கு அறிவுரை சொல்ல முன்வருகிறார். சென்ற வாரம் நற்செய்தியில் நாம் வாசித்த நிகழ்வு நினைவில் இருக்கும் என்று நம்புகிறேன். 'நான் யார் என்று நீங்கள் சொல்கிறீர்கள்?' என்று கேட்ட இயேசுவிடம் ‘நீரே இறைமகன்’ என்ற விசுவாச அறிக்கையை வெளியிட்டு, அற்புதமான பாராட்டைப் பெற்றார் பேதுரு. இயேசு சொன்னதன் முழுப்பொருளையும் பேதுரு புரிந்து கொள்ளவில்லை என்றாலும், தனக்கு ஒரு பெரும் பொறுப்பை இயேசு அளித்துள்ளதைப்போல் அவர் உணர்ந்திருக்க வேண்டும். கனவு மேகங்களில் அவர் மிதந்திருக்க வேண்டும். அப்படி மிதந்து வந்த அவர், அதற்கு அடுத்த கணமே இயேசு பாடுகள், மரணம் என்று பேச ஆரம்பித்ததும், அவருக்கு 'ப்ராக்டிகல்' ஆலோசனைகள் வழங்க முன்வருகிறார். திருச்சபையைத் தன் மீது கட்டுவதாக, விண்ணரசின் திறவு கோல்களைத் தனக்குத் தருவதாகச் சொன்ன அதே இயேசு, இப்போது பேதுருவின் இந்த அறிவுரையைக் கேட்டு,
“என் கண்முன் நில்லாதே சாத்தானே, நீ எனக்குத் தடையாய் இருக்கிறாய்; ஏனெனில் நீ கடவுளுக்கு ஏற்றவை பற்றி எண்ணாமல் மனிதருக்கு ஏற்றவை பற்றியே எண்ணுகிறாய்”
என்று வன்மையாகக் கடிந்து கொள்கிறார். அத்துடன் இயேசு நிறுத்தவில்லை. தொடர்ந்து, இறைவாக்கினருக்கென காத்திருக்கும் வாழ்வைப் பற்றி மீண்டும் அழுத்தந்திருத்தமாய் எடுத்துரைக்கிறார். உலகத்தோடு ஒத்து வாழ்ந்து, இவ்வுலகை வென்றுவிடத் துடிப்பவர்களுடன் இறைவாக்கினர்களை இயேசு ஒப்புமைப்படுத்துகிறார். இறுதியில் வெல்லப்போவது, இறைவனிடம் தகுந்த கைம்மாறு பெறப்போவது இறைவாக்கினர்களே என்பதையும் இயேசு தெளிவாக்குகிறார்.
தற்போது இந்தியாவில் பல கசப்பான உண்மைகளை வெளிக்கொணர, அன்னா ஹசாரே தலைமையில் முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்பட்டு வருகின்றன. இந்த முயற்சியின் பல கோணங்கள் வெளிப்பட்டாலும், அரசியல்களைக் கடந்து, இந்திய நாட்டிற்கு, பாமர, ஏழை மனிதர்களுக்கு நல்லது நடக்க வேண்டும் என்று கனவு காணும் இறைவாக்கினர்கள் நம் மத்தியில் பிறக்க வேண்டும்... அந்தக் கனவை நனவாக்க, உண்மைகளை எடுத்துக் கூறும் இறைவாக்கினர்கள் நம் மத்தியில் இன்னும் பெருக வேண்டும் என்று இறைவனை இறைஞ்சுவோம்.
No comments:
Post a Comment