Anxiety
We have been reflecting on the different sections of
the Sermon on the Mount for the past three Sundays. Today, as it were, we
conclude this ‘mini-series’. As I said four weeks back, reflecting on the
Sermon on the Mount is an excellent preparation for the Lenten Season which
begins in three days.
“A Few Buttons Missing” is a book written by James T.Fisher and
L.S.Hawley in 1951. Fisher, a psychiatrist by profession, talks about the Sermon
on the Mount in his book:
"If
you were to take the sum total of all authoritative articles ever written by
the most qualified of psychologists and psychiatrists on the subject of mental
hygiene--if you were to combine them and refine them and cleave out the excess
verbiage--if you were to take the whole of the meat and none of the parsley,
and if you were to have these unadulterated bits of pure scientific knowledge
concisely expressed by the most capable of living poets, you would have an
awkward and incomplete summation of the Sermon on the Mount. And it would
suffer immeasurably through comparison. For nearly two thousand years the
Christian world has been holding in its hands the complete answer to its
restless and fruitless yearnings. Here ... rests the blueprint for successful
human life with optimum mental health and contentment."
I do not believe there is a problem in this country or
the world today which could not be settled if approached through the teaching
of the Sermon on the Mount. - Harry S.Truman, 33rd President of
the U.S.
Many world leaders and great thinkers agree that the
Sermon on the Mount is indeed a rich resource of happy, healthy living. In
today’s Gospel passage (Matthew 6: 24-34) Jesus gives us sharp insights
as to how to lead uncompromising lives worthy of Christians. Unfortunately,
today’s world has made the attitude of compromising as the norm and
uncompromising, noble ways as the exception and, sad to say, eccentric!
Jesus’ idea of uncompromising life comes through in some
of his statements - call them suggestions, advice, challenges:
- You
cannot serve both God and money.
- Do
not worry about your life, what you will eat or drink; or about your body,
what you will wear.
- Do
not worry about tomorrow, for tomorrow will worry about itself. Each day
has enough trouble of its own.
All these statements sound very ideal and out-of-this-world.
But, on deeper analysis, they can be seen as very down-to-earth. They
are not exceptional or eccentric! It is a question of perspective!
Today’s passage begins with a big challenge that a
person cannot serve two masters. While reading this line, my mind instinctively
thought of politicians. Who said, ‘You cannot serve two masters’? We have been
serving TWO, even THREE masters for so many years, they would say. They would
easily serve several masters at the same time, not letting any of them know where
their true allegiance lies.
What did Jesus mean by this? Depending on which word we
lay emphasis, the meaning would change as well. I would like to emphasise the
word SERVE. A true disciple of Jesus cannot SERVE God and money.
For Jesus, there is nothing wrong with money, provided
it is kept in its proper place. One can earn, save, and share money; but cannot
SERVE money. I was struck by Jesus putting money on par / in competition with
God. Can money compete with God? Unfortunately, yes… and, worse still, it seems
to be winning the race.
To worry or not to worry is a crucial human question.
In the second part of today’s Gospel, Jesus answers this question in his own
style. Erma Louise Bombeck was an American humorist who achieved great
popularity for her newspaper column that described suburban home life from the
mid-1960s until the late 1990s. Bombeck also published 15 books, most of which
became best-sellers. She once wrote about a little guy named Donald. Donald
was worrying about going to school. Here is how he expressed his anxieties. “My
name is Donald. I don’t know anything. I have a new underwear, a loose tooth
and I didn’t sleep last night because I’m worried. What if the bell rings and a
man yells, ‘Where do you belong,’ and I don’t know? What if the trays in the
cafeteria are too tall for me to reach? What if my loose tooth comes out when
we have our heads down and are supposed to be quiet? Am I supposed to bleed
quietly? What if I splash water on my name tag and my name disappears and no
one knows who I am?”
I am sure most of us smiled reading the list of
worries enlisted by poor little Donald. Poor Donald! Poor all of us! We tend to
drown in a teaspoon of worry. To worry or not to worry? Does Jesus tell us
simply to brush aside worries; sweep them under the carpet; pretend that there
is no care in the world? What does Jesus mean by saying ‘do not worry about
your life’? I would like to see this as a sequel to the previous section of
today’s Gospel, where Jesus had indicated how money can replace God. Here Jesus
indicates that we can be drowned in worries so much, that God would disappear
from our life. Once again God is put in competition with worries.
In today’s Gospel, Jesus tries to tell us in a very
simple but elegant way that God is much bigger than our worries. Unfortunately,
when we are beset with worries it is much hard for us to believe these words of
Jesus. Our worries seem much more tangible and over powering than God. Granted.
But, by just worrying about actual and imagined things – like poor Donald –
what do we achieve? Can any one of you by worrying add a single hour to your
life? This challenge of Jesus is pretty simple and straightforward.
Worry does not help our task or mission; it rather
hampers our task at hand. Perhaps the finest golf coach America ever produced was the late Harvey Penick
of Texas . Mr.
Penick said that most golfers do not think on the golf course; they just worry.
“Worrying is a misuse of your mind on the golf course,” said Mr. Penick.
“Whatever your obstacle, worry will only make it more difficult. Worry causes
your muscles to tense up, and it is impossible to make a good golf swing when
your muscles are too tense.” “Rather than worrying,” he said, “be mindful of
the shot at hand and go ahead and play it as if you are going to hit the best shot
of your life. You really might do it.” (Harvey Penick, The Wisdom of Harvey
Penick) This is great advice about life, not just about golf.
If we can put money and worry in their proper place,
if we develop a habit of seeing them in the proper perspective, if we do not
replace God with money or worry… we are on the right track! The closing words
of Jesus in today’s Gospel are truly golden words: Do not worry about
tomorrow, for tomorrow will worry about itself. Each day has enough trouble of
its own. (Mt. 6: 34)
I am not sure whether these words of Jesus inspired Christy Lane to write that famous song – ‘One Day at a
Time’. Here is the first stanza of this famous song:
I'm only human.
I'm just a woman.
Lord help me believe in all I can be
And all that I am.
Show me the stairway I have to climb
Lord for my sake
Teach me to take one day at a time.
One day at a time sweet Jesus
That's all I'm asking from You.
Lord give me the strength to do every day what
I have to do.
Yesterday's gone sweet Jesus and tomorrow may
never be mine.
Lord help me today show me the way one day at a
time.
"ஒரு சில பொத்தான்களைக் காணோம்" (A
Few Buttons Missing) என்பது 1951ல் James
T.Fisher என்பவரால்
எழுதப்பட்ட புத்தகம். மனநல மருத்துவரான Fisher அவர்கள், தன் அனுபவங்களையெல்லாம் நகைச்சுவை கலந்து எழுதியுள்ளார். புத்தகத்தின் இறுதி பக்கங்களில் தான் வாழ்வில் கற்ற சில பாடங்களைத் தொகுத்து வழங்கியுள்ளார். அப்பாடங்களில் ஒன்று இயேசுவின் மலைப்பொழிவைப் பற்றியது:
"உலகின் புகழ்பெற்ற மனநல மருத்துவர்கள், அறிஞர்கள் கூறியுள்ள அனைத்து கருத்துக்களையும்
ஒன்று திரட்டுவோம். மனநலம் பற்றி ஆடம்பரமற்ற, கலப்படமற்ற உண்மைகளை எல்லாம் திரட்டினால், அவற்றில் இயேசு போதித்த மலைப்பொழிவின் சில பகுதிகளையாவது காணலாம். கடந்த ஈராயிரம் ஆண்டுகளாக இவ்வுலகம், ஓய்வின்றி, வீணாகச் சுமந்திருக்கும்
ஏக்கங்களுக்கு, மலைப்பொழிவில் கிறிஸ்தவ உலகம் முழுமையான பதிலைக் கொண்டுள்ளது." என்று Fisher கூறியுள்ளார்.
கிறிஸ்தவம், சமயம் என்ற எல்லைகளைக் கடந்து, உலகத்தலைவர்களை, பெரும் அறிஞர்களைக் கவர்ந்துள்ள இயேசுவின் மலைப்போழிவைக் கடந்த மூன்று ஞாயிற்றுக் கிழமைகள் சிந்தித்து வருகிறோம். இன்று நான்காம் முறையாக சிந்திக்க வந்திருக்கிறோம். இயேசுவின் மலைப்பொழிவு நமக்குக் கற்றுத்தரும் பாடங்கள், இவ்வாரம் நாம் துவங்கவிருக்கும் தவக்காலத்திற்குத்
தகுந்ததொரு தயாரிப்பாக அமையும் என்ற நம்பிக்கையுடன் நம் சிந்தனைகளைத் தொடர்வோம். இன்றைய நற்செய்தியில் இயேசு நமக்கு மூன்று அறிவுரைகளைத் தருகிறார்:
·
நீங்கள் கடவுளுக்கும், செல்வத்திற்கும் பணிவிடை செய்யமுடியாது.
·
எதை உண்போம்? எதைக் குடிப்போம்? எதை அணிவோம்? என்று கவலை கொள்ளாதீர்கள்.
·
நாளைக்காக கவலைப்படாதீர்கள். அந்தந்த நாளுக்கு அன்றன்றுள்ள தொல்லையே போதும்.
"எவரும் இரு தலைவர்களுக்குப் பணிவிடை செய்யமுடியாது" இன்றைய நற்செய்தியின் துவக்கத்தில் இயேசு கூறும் வார்த்தைகள் இவை. இவ்வார்த்தைகள் நாம் வாழும் இன்றைய உலகின் அரசியல் குறித்து நம்மைக் கொஞ்சம் சிந்திக்க வைக்கிறது. இந்தியா விரைவில்
தேர்தல்களைச் சந்திக்கவிருப்பதால், இவ்வரிகளை ஓரளவு ஆழமாகச் சிந்திப்பது பயனளிக்கும்.
இயேசு இவ்வார்த்தைகளைச்
சொன்னபோது, உண்மையான தலைவன், உண்மையான பணியாளரைப் பற்றி அவர் நினைத்துப் பார்த்திருக்க வேண்டும். “எவரும் இரு தலைவர்களுக்குப்
பணிவிடை செய்ய முடியாது” என்ற இயேசுவின் கூற்று, நமது அரசியல் தலைவர்கள், தொண்டர்களுக்குப்
பொருந்தாது. அரசியலில், தலைவர்கள், தொண்டர்கள் அனைவருமே வேறொரு தெய்வத்திற்குப்
பணியாளர்கள். பணம் என்ற தெய்வத்திற்கு இவர்கள் அனைவரும் பணிவிடை செய்பவர்கள்.
இயேசு இன்றைய நற்செய்தியில் செல்வத்திற்குப்
பணிவிடை செய்வது குறித்தும் பேசியிருக்கிறார்.
"கடவுளுக்கும், செல்வத்திற்கும் பணிவிடை செய்யமுடியாது" என்று இயேசு கூறும் வார்த்தைகளைக் கேட்கும் அரசியல் தலைவர்களும் தொண்டர்களும் உள்ளூர ஏளனமாய்ச் சிரித்துக்கொள்வார்கள். அவர்கள் சிரிப்பதற்குக்
காரணம், இதுதான்... “கடவுளுக்கும், செல்வத்திற்கும் பணிவிடை செய்யமுடியாது என்று யார் சொன்னது... நாங்கள் கடவுளுக்கும், செல்வத்திற்கும் பணிவிடை செய்கிறோம். ஏனெனில் எங்கள் கடவுளே செல்வம்தான்” என்று சொல்பவர்கள் இவர்கள்.
"கடவுளுக்கும், செல்வத்திற்கும் பணிவிடை செய்யமுடியாது"
என்ற இயேசுவின் இக்கூற்று, செல்வத்திற்கு எதிராக, செல்வத்தைக் கண்டனம் செய்து பேசப்பட்டது போலத்
தோன்றலாம். செல்வம் சேர்ப்பது, செல்வத்தைப் பகிர்வது, செலவிடுவது இவற்றை இயேசு குறை கூறவில்லை. செல்வத்திற்குப் பணிவிடை செய்வதையே அவர் தவறு என்று எச்சரிக்கிறார். செல்வம் என்ற உயிரற்றப் பொருள் நமக்குப் பணிவிடை செய்யவேண்டும்.
அதுதான் இயற்கை. அதற்குப் பதிலாக, உயிரற்ற செல்வத்திற்கு உயிரும், அறிவும் கொண்ட நாம் பணிவிடை செய்வது தவறு என்று இயேசு எச்சரிக்கிறார்.
இன்றைய நற்செய்தியில் இயேசு கூறும் அடுத்த அறிவுரை: உயிர் வாழ
எதை உண்பது, எதைக் குடிப்பது என்றோ, உடலுக்கு எதை
உடுத்துவது என்றோ நீங்கள் கவலை கொள்ளாதீர்கள்.
இந்த அறிவுரையைப் பற்றி பேச எனக்குச் சிறிது தயக்கம், பயம். என் உடன்பிறந்தோர், உறவினர், நண்பர்கள் மத்தியில் அவ்வப்போது நான் இயேசுவின் இந்த அறிவுரையை எடுத்துக் காட்டியிருக்கிறேன். அவர்களில் பலர் எனக்குத் தந்த பதில் இதுதான்:
"சாமி, உங்களுக்கென்ன, புள்ளயா, குட்டியா கவலைப்படுவதற்கு? கவலைப்படவேண்டாம்னு நீங்க ஈசியா சொல்லிடுவீங்க. ஆனா, எங்க நிலைல இருந்தீங்கனாத் தெரியும்."
இது அவர்களின் வாதம். குடும்ப பாரம் என்ன என்பதை அனுபவப்பூர்வமாக
அறிந்தவன் நானல்ல, ஏற்றுக்கொள்கிறேன். குடும்ப பாரங்களைச் சுமப்பவர்களின் கவலைகள் ஒவ்வொரு நாளும் அதிகமாகிக்கொண்டே வருகின்றன. உண்மைதான். ஆனால், கவலைகளின் சுமைகளால் நமது உள்ளங்கள் நசுங்கிவிடாமல் காக்கும் வழிகளையும் நாம் சிந்திப்பது நல்லதென்று நினைக்கிறேன். முயன்று பார்ப்போம்.
கடவுளையும், செல்வத்தையும் இன்றைய நற்செய்தியின் முதல் பகுதியில் ஒப்புமைப்படுத்திப் பேசிய இயேசு, கடவுளையும், கவலைகளையும் இரண்டாம் பகுதியில் ஒப்புமைப்படுத்துகிறார். செல்வத்தைக் கடவுளுக்கு இணையாக வைத்து வழிபடுவதும், செல்வத்திற்குப் பணிவிடை செய்வதும் தவறு என்று கூறும் இயேசு, கடவுளை நம் கண்களிலிருந்து மறைக்கும் அளவு நம்மை நாமே கவலைகளால் சூழ்ந்துகொள்வது
பற்றியும் எச்சரிக்கிறார்.
சிறு, சிறுத் துளிகளாய் சேரும் கவலைகளைப்பற்றிக் கவனமின்றி இருந்தால், அவை விரைவில் கடலாக மாறி, நம்மை மூழ்கடிக்கும்.
Erma Louise Bombeck
என்ற எழுத்தாளர் 1960களில் அமெரிக்க நகர வாழ்வைப்பற்றி சிறு பகுதிகளாக நாளிதழ்களில் எழுதிவந்தார். வேடிக்கையும் கருத்தும் நிறைந்த இவரது எண்ணங்கள் 15 புத்தகங்களாய் வெளிவந்துள்ளன.
புதிதாகச் சேர்ந்துள்ள பள்ளிக்குச் செல்ல பயந்த Donald என்ற சிறுவனைப்பற்றி
Erma எழுதிய ஒரு சிறு பகுதி இது:
"என் பெயர் Donald. என்னுடைய ஒரு பல் ஆடிக்கொண்டிருக்கிறது. நான் இதைப்பற்றி அதிகம் கவலைப்பட்டதால், இரவு சரியாகத் தூங்க முடியவில்லை. என் பள்ளி உணவகத்தில் நாற்காலிகள் அதிக உயரமாய் இருந்தால், நான் எப்படி அதில் ஏறி அமரமுடியும்? நான் பள்ளியில் முகம் கழுவும்போது, என் சட்டையில் குத்தப்பட்டுள்ள
அட்டையில் தண்ணீர்பட்டு, என் பெயர் அழிந்துவிட்டால், என்ன செய்வேன்? ஆடிக்கொண்டிருக்கும் என் பல், வகுப்பு நடக்கும்போது விழுந்துவிட்டால், என்ன செய்வேன்? கொட்டும் இரத்தத்தை யார் துடைப்பார்கள்?"
சிறுவன் Donaldன் இந்தக் கவலைப்பட்டியலை
வாசிக்கும்போது, வயதில் வளர்ந்துவிட்ட நமக்கு மனதில் ஒரு இலேசான கேலிச்சிரிப்பு
எழுகிறது... இல்லையா? மனதைத் தொட்டுச்சொல்லுவோம். எத்தனை முறை நாம், சிறுவன் Donaldஆக மாறியிருக்கிறோம், இன்றும் மாறிவருகிறோம்.
"கவலைப்படாதீர்கள்" என்று மட்டும் இயேசு கூறிச் சென்றிருந்தால், அவருக்கென்ன, பிரமச்சாரி, இறைமகன், எளிதாகச் சொல்லிவிட்டார் என்று நாம் குறை கண்டுபிடித்திருப்போம். கவலை கொள்ளாமல் இருக்க இயேசு வழிகளையும் சொல்லியிருக்கிறார். கவலைக்குப் பதில் கடவுள் நம்பிக்கையால் மனதை நிரப்புங்கள் என்று சொல்லியிருக்கிறார்.
கவலைப்படுவதால்
உங்களில் யார் தன் உயரத்தைக் கூட்டமுடியும் என்று அவர் நமக்கு முன் வைக்கும் ஓர் எதார்த்தமான சவால், நம்மை விழித்தெழச் செய்கிறது. கவலைப்படுவதால் ஒருவேளை நாம் குறுகிப் போக, உடல்நலம் குறைந்துபோக அதிக வாய்ப்புக்கள் உண்டு. உலகில், இன்று, முன்னேற்றம் அடைந்துள்ளதாக முரசுகொட்டும் பல நாடுகளில் தற்கொலை செய்துகொள்பவர்களின் எண்ணிக்கையும் வளர்ந்து வருகிறது என்பது நமக்குத் தெரியும். தற்கொலைக்கு அடுத்தபடியாக, கவலைகளால் உருவாகும் வயிற்றுப்புண், இரத்த அழுத்தம், இதயக் கோளாறு ஆகியவற்றால் இறப்பவர்களின் எண்ணிக்கையும் அதிகம் என்பது நமக்கு அதிர்ச்சி தரும் மற்றொரு புள்ளிவிவரம். கவலைப் படுவதால், உடல் உயரத்தைக் கூட்ட முடியாது, உடல் நலத்தையும் கூட்ட முடியாது.
செல்வம் சேர்க்காதீர்கள், கவலைப்படாதீர்கள் என்று இயேசு சொல்லவில்லை. காசையும், கவலைகளையும் கடவுளுக்கு இணையாகவோ, கடவுளாகவோ மாற்றவேண்டாம், அவற்றிற்குக் கோவில் கட்டவோ, அவற்றிற்கு அடிமைகளாய் பணிவிடை செய்யவோ வேண்டாம் என்பதே இயேசு ஆணித்தரமாகக் கூறும் ஆலோசனை.
இயேசு இன்று நற்செய்தியின் இறுதியில் கூறும் வார்த்தைகள் நம் மனதில் ஆழமாய் பதிய வேண்டும். வாழ்வில் கடைபிடிக்க வேண்டிய, மிகவும் எளிதான அறிவுரை இது: நாளைக்காகக் கவலைப்படாதீர்கள். ஏனெனில் நாளையக் கவலையைப் போக்க நாளை வழி பிறக்கும. அந்தந்த நாளுக்கு அன்றன்றுள்ள தொல்லையே போதும்.
Christy Lane என்பவர் எழுதிய “ஒவ்வொரு முறையும், ஒவ்வொரு நாளாக...” (One Day At A Time) என்ற புகழ்பெற்ற
ஒரு பாடல், பல்லாயிரம் மக்களின் மனங்களிலிருந்து எழும் வேண்டுதலாக ஒவ்வொரு நாளும் விண்ணை நோக்கிச் செல்கிறது. வாழ்வை ஒவ்வொரு நாளாக எதிர்கொள்ளும் பக்குவத்தை நாம் பெறவேண்டும் என்ற உணர்வுடன் இந்தச் செபத்தைக் கேட்போம்:
நான்
ஒரு சாதாரண மனிதப்பிறவி.
இறைவா, நான் யாராக இருக்கிறேன் என்பதையும்,
யாராக
இருக்கமுடியும் என்பதையும் நம்புவதற்கு உதவும்.
இறைவா, நான் ஏறிச்செல்ல வேண்டிய படிக்கற்களைக் காட்டும்.
வாழ்வை, ஒவ்வொரு முறையும்,
ஒவ்வொரு
நாளாக எடுத்துக்கொள்ள
இறைவா, எனக்குச் சொல்லித்தாரும்.
இதை
மட்டுமே நான் உம்மிடம் வேண்டுகிறேன்.
ஒவ்வொரு
நாளும் நான் செய்யவேண்டியவற்றை செய்வதற்கு வலிமை தாரும்.
நேற்று
என்பது போய்விட்டது, நாளை என்பது என்னை அடையாமலேயே
போகலாம்...
எனவே, இன்று மட்டும் எனக்கு உதவி செய்யும்...
வாழ்வை
ஒவ்வொரு முறையும்,
ஒவ்வொரு
நாளாக எடுத்துக்கொள்ள
இறைவா, எனக்குச் சொல்லித்தாரும்.
No comments:
Post a Comment