Matthias
Stom, "Supper at Emmaus,"
3rd Sunday of Easter
Pope Francis
has completed his Apostolic Visit to Egypt
(April 28,29) and has returned to Vatican
We are
aware of the bomb blasts that rocked Egypt Egypt and
that he would not opt for bullet proof vehicles during his visit to Cairo Cairo
In his very
first talk in Cairo delivered at the International
Peace Conference at the Al-Azhar conference centre in Cairo
“As
religious leaders, we are called, therefore, to unmask the violence that
masquerades as purported sanctity and is based more on the “absolutizing” of
selfishness than on authentic openness to the Absolute. We have an obligation to denounce violations
of human dignity and human rights, to expose attempts to justify every form of
hatred in the name of religion, and to condemn these attempts as idolatrous
caricatures of God: Holy is his name, he is the God of peace, God salaam. Peace alone, therefore, is holy and no act
of violence can be perpetrated in the name of God, for it would profane his
Name.”
Immediately
after addressing this conference, when he met the civil authorities of Egypt
“In the
fragile and complex situation of today’s world, which I have described as ‘a world
war being fought piecemeal’, it needs to be clearly stated that no civilized
society can be built without repudiating every ideology of evil, violence and
extremism that presumes to suppress others and to annihilate diversity by
manipulating and profaning the Sacred Name of God…
All of
us have the duty to teach coming generations that God, … can neither demand nor
justify violence; indeed, he detests and rejects violence (‘God… hates the
lover of violence’: Ps 11:5)… It is our duty to dismantle deadly ideas and
extremist ideologies, while upholding the incompatibility of true faith and
violence, of God and acts of murder.”
While Pope
Francis spoke about the God of love and peace, leaders from countries like North Korea , South
Korea and the United States North Korea
The war
games played around North Korea
brings to mind the recent talk given by Pope Francis - TED Talk, Vancouver , Canada
“Please,
allow me to say it loud and clear: the more powerful you are, the more your actions
will have an impact on people, the more responsible you are to act humbly. If
you don’t, your power will ruin you, and you will ruin the other.
There is
a saying in Argentina
Through
humility and concrete love, on the other hand, power – the highest, the strongest
one – becomes a service, a force for good.
In this
wonderful talk, Pope Francis talks about the ‘the revolution of tenderness’
that all of us can take up: “Yes,
tenderness is the path of choice for the strongest, most courageous men and
women. Tenderness is not weakness; it is fortitude. It is the path of
solidarity, the path of humility… The future of humankind isn't exclusively in
the hands of politicians, of great leaders, of big companies. Yes, they do hold
an enormous responsibility. But the future is, most of all, in the hands of
those people who recognize the other as a ‘you’ and themselves as part of an ‘us’.”
This ‘revolution
of tenderness’ brings us to this Sunday’s Gospel (Luke 24: 13-35) where the
Risen Jesus, reaches out with tenderness to two of his disciples. Last week, we
saw Jesus meeting Thomas who doubted his resurrection. This week Jesus meets
two other disciples who, once again, were so caught up with their
disillusionment that they paid no heed to the good news of resurrection shared
by the women. In short, they too doubted Jesus’ resurrection and walked away
from Jerusalem
The Gospel
says that the distance between Jerusalem Cairo
Death. The two disciples are returning, full of
despair and disappointment, to life as usual.
The Master is dead and thus it is pointless to hope. They feel disappointment and despair. Theirs is a journey of return, as they leave
behind the painful experience of Jesus’ crucifixion...
They
could not believe that their Master and Saviour, who had raised others from the
dead and healed the sick, would end up hanging on the cross of shame. They could not understand why Almighty God
had not saved him from such a disgraceful death. The cross of Christ was the cross of their
own ideas about God; the death of Christ was the death of what they thought God
to be. But in fact, it was they who were
dead, buried in the tomb of their limited understanding.
Then Pope
Francis applies the predicament of these disciples to our situation: How
often do we paralyze ourselves by refusing to transcend our own ideas of God, a
god created in the image and likeness of man!
How often do we despair by refusing to believe that God’s omnipotence is
not one of power and authority, but rather of love, forgiveness and life!
Jesus joins
these heart-broken ‘kids’ with motherly care and tenderness. He takes the
liberty to admonish them and also enlighten them. As a climax, he breaks the
bread with them. In the breaking they recognized Jesus. While talking of this,
Pope Francis invites us to break all the moulds we have created for God:
The
disciples recognized Jesus in the “breaking of the bread”, in the
Eucharist. Unless we tear apart the veil
clouding our vision and shatter the hardness of our hearts and our prejudices,
we will never be able to recognize the face of God.
The two
disciples who left Jerusalem , completely broken,
and totally preoccupied with their own misery, now return to Jerusalem Cairo with an invitation
to the people gathered for the Mass.
“So now,
like the disciples of Emmaus, filled with joy, courage and faith, return to
your own Jerusalem
Let this
Easter Season be an opportunity to begin our ‘revolution of tenderness’!
Pope
Francis hugs Sheikh Ahmed el-Tayeb, Al-Azhar’s grand imam
உயிர்ப்புக்காலம் 3ம் ஞாயிறு
ஏப்ரல்
28, 29 ஆகிய இருநாள்கள், திருத்தந்தை பிரான்சிஸ் அவர்கள், எகிப்து நாட்டில் திருத்தூதுப் பயணம் மேற்கொண்டு திரும்பியுள்ளார்.
புனித வாரத்தின் துவக்கத்தில், வழிபாட்டுத் தலங்களில் மேற்கொள்ளப்பட்ட
வன்முறைத் தாக்குதல்களால் அதிர்ச்சியும், வேதனையும் அடைந்திருந்த எகிப்து
மக்களுக்கு, குறிப்பாக, அங்கு வாழும் கிறிஸ்தவ சமுதாயத்திற்கு, அமைதியை வழங்கும் திருப்பயணியாக திருத்தந்தை அங்கு சென்றார். குருத்தோலை
ஞாயிறன்று எகிப்தில் நிகழ்ந்த வன்முறைகளைத் தொடர்ந்து, திருத்தந்தையின் பயணம் தாமதமாகலாம், இரத்து செய்யப்படலாம் என்ற எண்ணங்கள் எழுந்தபோது, திருத்தந்தை, தன் பயணத்தில் எவ்வித மாற்றமும்
இல்லை என்பதை உடனே தெளிவுபடுத்தியது, அந்நாட்டு மக்களுக்கு பெரும் ஆறுதலைத்
தந்திருக்கும்.
இத்திருத்தூதுப்பயணம்
ஆறுதலும், மகிழ்வும் தந்த அதேவேளை, திருத்தந்தை பிரான்சிஸ் அவர்கள் எகிப்தில் செலவழித்த
27 மணி நேரங்கள், எனக்குள், ஏதோ ஒருவகையில் சிறிது பதைபதைப்பை உருவாக்கியது என்பதும் உண்மை.
எந்த நேரத்திலும், எதுவும் நடக்கக்கூடும் என்ற கவலை அது. பல
வடிவங்களில் வரும் வன்முறைகள், யாருக்கும் நேரலாம் என்பதை மறுக்க
இயலாது. வன்முறையைக் குறித்து, திருத்தந்தை, கெய்ரோவில் வழங்கிய முதல் உரையிலேயே பேசினார்:
"குறிக்கோள்
கொண்ட புனிதம் என்ற வேடத்தை அணிந்திருக்கும் வன்முறையின் முகமூடியைக் களைவதற்கு மதத்தலைவர்கள்
என்ற முறையில் நாம் அழைக்கப்பட்டுள்ளோம். இந்தப் போலிப்புனிதம், அனைத்தும் வல்ல ஆண்டவனுக்கு உள்ளத்தில் இடம்தராமல், சுயநலத்தை, அனைத்து வல்லமையும் கொண்ட தெய்வமாக மாற்றிவிடுகிறது.... அமைதி மட்டுமே
புனிதமானது. இறைவனின் பெயரால் மேற்கொள்ளப்படும் வன்முறை, இறைவனின் பெயரைக் களங்கப்படுத்திவிடும்" என்று திருத்தந்தை பிரான்சிஸ்
அவர்கள், அல் அசார் பன்னாட்டு அமைதிக் கருத்தரங்கில்
பேசினார்.
எகிப்தில்
திருத்தந்தை மேற்கொண்ட பயணம் ஒருவகைப் பதைபதைப்பை உருவாக்கியது என்றால், கடந்த ஒரு வாரமாக, வட, தென் கொரிய நாடுகளைச் சுற்றித் திரண்டுவரும் போர்மேகங்கள், வேறொரு
வகையில் பதைபதைப்பை உருவாக்கி வருகின்றன. வடகொரியா ஒரு புறத்திலும், தென் கொரியாவும் அமெரிக்க ஐக்கிய நாடும் இணைந்து மறுபுறத்திலும்,
தங்கள் சக்தியைப் பறைசாற்றும் முயற்சிகளில் ஈடுபட்டுள்ளன. இவர்கள் பறைசாற்ற விளையும்
சக்தி, தங்களிடம் உள்ள கொலைக்கருவிகளின் சக்தி.
"இவ்வுலகத்தை
முற்றிலும் அழிப்பதற்கு, எங்களிடம் உள்ள 3 அல்லது 4 குண்டுகள்
போதும்" என்று தன் அணு ஆயுத சக்தியைப் பற்றி வடகொரியா அறிவித்திருப்பதைக் கேட்கும்போது, வேதனையிலும், வெட்கத்திலும் உள்ளம் குறுகிப்
போகிறது. அதிகார மயக்கத்தில் இருப்போரிடம், சக்தியும் சேர்ந்துவிட்டால் எவ்வளவு ஆபத்து
என்பதை, அண்மையில் திருத்தந்தை பிரான்சிஸ் அவர்கள்
ஒரு தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சியில் கூறினார்.
திருத்தந்தை
பிரான்சிஸ் அவர்கள் வழங்கிய காணொளிச் செய்தி,
கனடா நாட்டின் வான்கூவர்
நகரில், ஏப்ரல் 25, செவ்வாய் மாலை ஒளிபரப்பானது.
தொழில்நுட்பம், பொழுதுபோக்கு, வடிவமைப்பு என்ற பொருள்படும், Technology, Entertainment,
Design என்ற மூன்று வார்த்தைகளின் சுருக்கமாக TED என்றழைக்கப்படும் ஒரு தொலைக்காட்சி நிகழ்வுக்கு, 'The Future
You' என்ற தலைப்பில், திருத்தந்தை, இத்தாலிய
மொழியில் வழங்கிய காணொளிச் செய்தி, 22 மொழிகளில், மொழிபெயர்க்கப்பட்டது.
சக்தியும், அதிகாரமும் தவறானவர்கள் கையில் சென்று சேர்ந்தால், என்ன ஆகும் என்பதை, திருத்தந்தை தன் உரையில் இவ்வாறு
விளக்கினார்:
"தெளிவாக, உரத்தக் குரலில் ஒரு விடயத்தைக் கூற, தயவுசெய்து எனக்கு அனுமதி தாருங்கள். நீங்கள் சக்தி மிக்கவராக இருந்தால், உங்கள் செயல்கள் பலரைப் பாதிக்கும். எவ்வளவுக்கெவ்வளவு உயர்ந்த
பொறுப்பில் நீங்கள் இருக்கிறீர்களோ, அவ்வளவுக்கவ்வளவு பணிவுடன் செயலாற்ற
வேண்டும். அவ்வாறு இல்லையெனில், உங்கள் அதிகாரம் உங்களையும், பிறரையும் அழித்துவிடும்" என்று கூறியத் திருத்தந்தை, அர்ஜென்டீனா நாட்டில் பயன்படுத்தப்படும் ஒரு பொதுவான கூற்றின் வழியே, தன் கருத்தை மேலும் தெளிவாக்கினார்.
"அர்ஜென்டீனாவில்
ஒரு கூற்று உள்ளது: 'அதிகாரம் என்பது, வெறும் வயிற்றில் குடிக்கும் மதுவைப் போன்றது'. வெறும் வயிற்றில் மது அருந்தும்போது, அது உங்களைத் தாக்கும்; உங்களை
சுற்றியிருப்போரையும் பாதிக்கும். அதேபோல், அதிகாரத்தால்
மயக்கமுறுவோர், தங்கள் அழிப்பதோடு, பலரை அழித்துவிடுவர்" என்று திருத்தந்தை விடுத்த எச்சரிக்கை, பல உலகத் தலைவர்களை நினைவுக்குக் கொணர்வதோடு, அவர்களால் இவ்வுலகிற்கு வரக்கூடிய ஆபத்தையும் உணர்த்துகிறது.
திருத்தந்தை
வழங்கிய TED தொலைக்காட்சி
உரையில், உலகில் வாழும் நாம் ஒவ்வொருவரும் 'பரிவுப் புரட்சி'யை ஆரம்பித்து, அகிலமெங்கும் பரப்பும்படி வேண்டுகோள் விடுத்தார். “'நீ', 'நான்' என்ற தனிப்பட்டவர்கள் இணைந்தால், அங்கு உருவாகும் 'நாம்' என்ற உணர்வு, இவ்வுலகில், ஒரு புரட்சியை, பரிவை அடைப்படையாகக் கொண்ட ஒரு
புரட்சியை, உருவாக்கமுடியும்... இவ்வுலகை மாற்றும் சக்தியும், அதிகாரமும், அரசியல்வாதிகள், தலைவர்கள் ஆகியோரிடம் மட்டும் இல்லை, நாம் ஒவ்வொருவரும் இச்சக்தியைப் பெற்றுள்ளோம். நாம் மனது வைத்தால், பரிவின் அடிப்படையில் ஒரு புரட்சியைக் கொணர முடியும்” என்று, திருத்தந்தை பிரான்சிஸ் அவர்கள், TED அமைப்பினர் வழியே வழங்கிய காணொளிச்
செய்தியில் கூறினார்.
திருத்தந்தை
கூறிய 'பரிவுப்புரட்சி'யின் முதல் பாடங்களை, உயிர்த்த இயேசு தன் சீடர்களுக்கு
சொல்லித்தந்தார். உயிர்ப்புக்குப் பின் நிகழ்ந்த
அனைத்து சந்திப்புக்களிலும் இயேசுவின் தாயன்பும், பரிவும்
வெளிப்படையாகத் தெரிந்தன.
தன் உயிர்ப்பின்
மீது சந்தேகம் கொண்ட தோமாவை, இயேசு தேடிச்சென்ற நிகழ்வை, சென்ற ஞாயிறு நாம் சிந்தித்தோம். இந்த ஞாயிறு வழங்கப்பட்டுள்ள நற்செய்தியில், இயேசுவின் பரிவுப்புரட்சி மிகத் தெளிவாக வெளிப்படுகிறது. எம்மாவு
என்ற ஊரை நோக்கிச் சென்ற இரு சீடர்கள் அடைந்த அனுபவம் இன்றைய நற்செய்தியாக ஒலிக்கிறது.
(லூக்கா 24: 13-35) இவ்விரு சீடர்களில் ஒருவரது பெயர் கிளயோப்பா என்று குறிக்கப்பட்டுள்ளது.
(லூக்கா 24:18) மற்றவரது பெயர் குறிக்கப்படவில்லை. அந்த இரண்டாவது சீடராக நம்மை இணைத்து, இப்பயணத்தைத் தொடர்வோம்.
எருசலேமுக்கும்
எம்மாவு என்ற ஊருக்கும் இடைப்பட்டத் தூரம் 11 கி.மீ. என்று நற்செய்தியில் சொல்லப்பட்டுள்ளது
(லூக்கா 24:13). இந்த தூரத்தை, நடைப் பயணமாகக் கடக்க இரண்டு,
அல்லது, மூன்று மணி நேரங்கள் எடுத்திருக்கும். ஆனால், இந்த நடைப்பயணத்தை, நடைப் பிணங்களைப் போல மேற்கொண்ட
அந்த இரு சீடர்களுக்கும் இந்தப் பயணம் முடிவின்றி செல்வதுபோல் தெரிந்திருக்கும்.
இவ்விரு
சீடர்களும் போகும் வழியில் ஒருவரோடு ஒருவர் உரையாடிக் கொண்டே சென்றனர் என்று நற்செய்தி
கூறுகிறது. (லூக்கா 24:14) என்ன பேசியிருப்பார்கள்? அவர்களது
உள்ளக் குமுறல்கள் புலம்பல்களாக, கோபமான வார்த்தைகளாக வெடித்திருக்கும்.
"நாங்கள் இவரை எவ்வளவோ நம்பினோம், இவரிடமிருந்து எவ்வளவோ எதிர்பார்த்தோம்.
ஆனால், இவ்விதம் ஆகிவிட்டதே..." என்ற குமுறல்கள் எழுந்திருக்கும். இவ்விரு சீடர்களின்
குமுறல்கள், பல தலைமுறைகளாய், நம் மத்தியில் தொடர்ந்து ஒலித்துக்கொண்டு தானே இருக்கின்றன? நாம் எதிர்பார்த்தவை கிடைக்காதபோது, நாம் எதிர்பாராதவை வந்து சேரும்போது, நொறுங்கி, மனம் வெறுத்துப்போன
நேரங்களை நினைத்துப் பார்க்கலாம்.
நொறுங்கிய
உள்ளத்துடன் நடந்து சென்ற சீடர்களுடன் இயேசு நடக்க ஆரம்பித்தார். தாயன்போடு அவர்களைத்
தேடிச்சென்ற இயேசு, கனிவோடு பேசுகிறார், கடிந்து கொள்கிறார், பொறுமையாய் விளக்குகிறார். அந்தத்
தாய், பயணத்தின் இறுதியில், உணவைப் பரிமாறிய அழகில், இவ்விரு சீடர்களின் கண்கள் திறக்கின்றன.
தங்களை
வியப்படையச் செய்த மகிழ்வை, மற்றவர்களுடன் பகிர்ந்துகொள்ள அவ்விரு
சீடர்களும் எருசலேமுக்கு விரைகின்றனர். "மாலை நேரம் ஆயிற்று; பொழுதும் போயிற்று" (லூக்கா 24:29) தங்களை இருள் சூழ்ந்துகொண்டது
என்று பலவாறு புலம்பிக் கொண்டிருந்த அவர்கள் உள்ளங்கள், இந்த மகிழ்வால் ஒளிவெள்ளத்தில் மூழ்கின. வெளி இருளைப் பற்றிய கவலை
ஏதும் இல்லாமல், இரவோடு இரவாக, அவர்கள் இருவரும் எருசலேமுக்குத்
திரும்பிச் சென்றனர்.
கனமான, உடைந்த உள்ளத்தைச் சுமந்து அவர்கள் எருசலேமிலிருந்து புறப்பட்டபோது, அவர்கள் கடந்து சென்ற 11 கி.மீ. தூரம், பல நூறு கி.மீ. போலத் தெரிந்திருக்கும்.
இப்போதோ, அதே 11 கி.மீ.தூரம், 11 மீட்டர் தூரமாகத் தெரிந்திருக்கவேண்டும். வியப்பில் ஆழ்த்தும்
மகிழ்வுக்கு இந்த மந்திரச் சக்தி உண்டு.
"வியப்பில்
ஆழ்த்தும் மகிழ்வு", அல்லது, "வியப்படைய வைக்கும் மகிழ்வு" (Surprised by
Joy)
என்ற சொற்றொடர், கிறிஸ்தவ சிந்தனையாளர், C.S.Lewis (Clive Staples Lewis) அவர்கள் 1955ம் ஆண்டு வெளியிட்ட ஒரு நூலின் தலைப்பு. இந்நூலில், அவர் தன் மனமாற்றத்தை விவரித்துள்ளார். கடவுள் நம்பிக்கையற்றவராக
அவர் வாழ்ந்த நாட்களில், இறைவன் அவரைத் தொடர்ந்தார் என்பதை
அழகாகக் கூறியுள்ளார்:
"ஒவ்வொரு
நாளும், என் அறைக்குள் நான் தனிமையில், என் வேலைகளில் என்னையே புதைத்துக் கொண்டேன். அவ்வப்போது, நான் புதைந்திருந்த வேலைகளிலிருந்து என் சிந்தனை சிறிது வெளியே
எட்டிப் பார்த்தபோது, அங்கு என்னைச் சந்திக்கக் காத்திருந்தார்
கடவுள். யாரை நான் சந்திக்கக் கூடாது என்று தீர்மானித்து, விலகிச் சென்றேனோ,
அவர் என்னைத்
தேடித் தேடி வந்தார்."
சிறிது, சிறிதாக Lewis மனம் மாறத் துவங்கினார். கோவில் வழிபாடுகளில் அரை மனதோடு கலந்துகொண்டார்.
இங்கிலாந்திலேயே, தயங்கிய, சந்தேகப்பட்ட
உள்ளத்துடன் வாழ்ந்த கிறிஸ்தவன் தான் ஒருவனாக மட்டுமே இருந்திருக்கவேண்டும் என்று அவர்
தன்னையே விவரித்துள்ளார். இறுதியில், அவரை இறைவன் முழுமையாக ஆட்கொண்ட
அனுபவத்தை அவர் இவ்விதம் விவரிக்கின்றார்:
"நான்
எப்போது என் இறுதித் தீர்மானத்தை எடுத்தேன் என்பது நன்றாக நினைவிருக்கிறது. அன்று காலை
நான் 'Whipsnade' உயிரியல் பூங்காவிற்குச் சென்றுகொண்டிருந்தேன்.
பயணத்தைத் துவக்கியபோது, இயேசு கிறிஸ்து இறைவனின் மகன் என்பதை
நம்பாமல் இருந்தேன். அனால், நான் உயிரியல் பூங்காவை அடைந்தபோது, அந்த நம்பிக்கை உறுதி அடைந்தது" என்று அவர் தன் நம்பிக்கைப் பயணத்தைக்
குறிப்பிட்டுள்ளார். Lewis விவரித்துள்ள இந்த மனமாற்றக் காட்சியை வாசித்தபோது, ஓர் உயிரியல் பூங்காவிற்குச் செல்லும்போது மனமாற்றம் ஏற்படக் கூடுமா? என்ற கேள்வி எனக்குள் எழுந்தது.
மனமாற்றங்கள், இறைவனின் சந்திப்புக்கள் எங்கும், எவ்வேளையிலும் நிகழும். இன்றைய நற்செய்தியில் நாம் காண்பது என்ன? இஸ்ரயேல் மக்களின் உயிர் நாடியான கோவில் இருந்த எருசலேமில் இவ்விரு
சீடர்களைச் சந்திக்காத இயேசு, அவர்கள் எம்மாவு சென்ற வழியில்
சந்தித்தார், மனமாற்றத்தைக் கொடுத்தார். திருத்தூதர்
பவுல், கொலைவெறியுடன் தமஸ்கு நகர் சென்றபோது, வழியில் அவரைச் சந்தித்தார், மனமாற்றம்
தந்தார் (திருத்தூதர் பணிகள் 9: 3-9). C.S.Lewis அவர்களுக்கு, உயிரியல் பூங்காவிற்குச் செல்லும்
வழியில் மனமாற்றம் தந்தார் இறைவன்.
மனமுடைந்து
எம்மாவு சென்றாலும்,
மற்றவரை
அழிக்கும் வெறியுடன் தமஸ்கு நோக்கி படையெடுத்துச் சென்றாலும்,
உயிரின்
ஊற்றான இறைவனைச் சந்திக்க மறுத்து, உயிரியல் பூங்காவிற்குச் சென்றாலும்...
சரி,
எங்கு
நாம் சென்றாலும், எந்த மனநிலையில் நாம் இருந்தாலும், இறைவன் நம்முடன் பயணிக்கக் காத்திருக்கிறார். அந்தப் பயணத்தில்
தன்னையே நமக்குப் பகிர்ந்தளிக்க வருகிறார். தாயன்புடன் நம்மைத் தேடிவரும் உயிர்த்த
கிறிஸ்துவை நாம் அடையாளம் கண்டுகொள்ளத் தேவையான வரத்தை நாம் ஒவ்வொருவரும் பெறுவோமாக!
உயிர்த்த இயேசு தன் சீடர்கள் வழியே துவக்கி வைத்த 'பரிவுப்புரட்சி'யில் பங்கேற்க திரண்டு வருவோம்!
Pope
Francis, right, meets Egyptian President Abdel-Fattah El-Sissi, in Cairo
No comments:
Post a Comment