19 December, 2010

St Joseph, Patron of Dreams கனவுகளின் காவலரான புனித யோசேப்பு


Last Sunday, we heard Jesus paying a great compliment to John the Baptist - “Truly I tell you, among those born of women there has not risen anyone greater than John the Baptist…” (Matthew 11: 11). Jesus has also paid another great tribute to Nathanael - When Jesus saw Nathanael approaching, he said of him, “Here truly is an Israelite in whom there is no deceit.” (John 1: 47) Jesus must have either said this or must have felt like saying this to his father, Joseph. The New Testament identifies Joseph as ‘the just man’. Joseph is a silent saint. No word of his is recorded in the gospels. Indeed no word was needed, since his whole life was a great testimony of all the gospel values.
Joseph is honoured by the Church as well by popular devotion as the patron and guardian of so many aspects of human life. He is the patron of the Catholic Church, of virgins, of families, of labourers, of immigrants, of holy death and many, many more... (The patronage list given under St Joseph is stunning. Those who wish to see this list, please go to: http://saints.sqpn.com/saint-joseph/) I wish to add one more to this list. I wish to honour St Joseph as the guardian and patron of dreams. He is mentioned in Matthew’s gospel only on three occasions. In all of them, he is portrayed as being visited by the angel of God in his dreams. One of those instances is given as today’s gospel:

Matthew 1: 18-24
Now the birth of Jesus Christ took place in this way. When his mother Mary had been betrothed to Joseph, before they came together she was found to be with child from the Holy Spirit. And her husband Joseph, being a just man and unwilling to put her to shame, resolved to divorce her quietly. But as he considered these things, behold, an angel of the Lord appeared to him in a dream, saying, "Joseph, son of David, do not fear to take Mary as your wife, for that which is conceived in her is from the Holy Spirit. She will bear a son, and you shall call his name Jesus, for he will save his people from their sins. "All this took place to fulfil what the Lord had spoken by the prophet: "Behold, the virgin shall conceive and bear a son, and they shall call his name Immanuel" (which means, God with us). When Joseph woke from sleep, he did as the angel of the Lord commanded him and took Mary as his wife.

Two other instances where Joseph is mentioned, are the following:
Matthew 2: 13-14
Now when they (the wise men from the east) had gone, behold, an angel of the Lord appeared to Joseph in a dream and said, "Get up! Take the Child and His mother and flee to Egypt, and remain there until I tell you; for Herod is going to search for the Child to destroy Him." So Joseph got up and took the Child and His mother while it was still night, and left for Egypt.
Matthew 2: 19-21
But when Herod died, behold, an angel of the Lord appeared in a dream to Joseph in Egypt, and said, "Get up, take the Child and His mother, and go into the land of Israel; for those who sought the Child's life are dead." So Joseph got up, took the Child and His mother, and came into the land of Israel.

Analysis of these three passages will give us good reasons to say that Joseph is indeed the guardian and patron of dreams. Joseph must have felt extremely happy to have been betrothed to Mary, the most admired young girl in Nazareth. But his joy was short lived. His dreams of having a glorious life with Mary, came crashing down when he learnt that Mary was pregnant. It was his choice to either make this public or solve this problem more quietly. He decided on the latter. He was a gentleman to the core.
If Joseph had decided on making this public, he would have been honoured; but Mary would have faced death by stoning. All of us have been quite disturbed by the famous news about Sakineh Ashtiani, a 43 year old mother, who was accused of adultery and sentenced to death by stoning by the court in Iran. While this news captured the headlines, there were gory details as to how this sentence would be carried out. The accused lady would be buried up to her neck and then people (are they human beings?) would stand around and throw stones at her head until she died.
For every one or two of these instances that capture media attention, thousands of women are brutally murdered and buried without any trace of attention. If this was the case in our ‘civilized society’, it must have been worse during the time of Joseph and Mary.
As Joseph was struggling to solve this problem, the angel came to him in a dream. If Joseph was a selfish person thinking only of his honour and did not care about Mary, the angel would have found it difficult to go to Joseph. Even God would find it difficult to enter a selfish person’s heart. The more selfless and sensitive a heart, the brighter the chances of divine interruptions… even through dreams!

All human beings dream. Then why make Joseph the patron of dreams? I can think of two reasons. There could surely be more.
Reason 1: Joseph was capable of interpreting his dreams as good news even during his agony. For many of us this may not be easy. When we are hemmed in by trials all around us, we tend to lose our normal, day to day activities, especially our sleep. Even if we manage to get some sleep, we may get more nightmares than dreams. Joseph must have been in such a predicament. Still, he recognised his dreams as divine promptings and interventions. Only persons without deceit, persons who are just, are capable of this. Don’t we wish we could be like Joseph?
Reason 2: It is easy to dream dreams; but not easy to act on them. In all the three gospel passages we cited, Joseph woke up from sleep and followed the instructions from the angel. If these instructions were easy, cozy things, then we won’t mind following them. Such instructions are dictated to us through our ‘commercial dreams’… a cream would change our complexion in a matter of days, or a toothpaste would make our friends flock around us all the time. We tend to follow these dreams, don’t we? The instructions that Joseph received in his dreams were demanding, tough decisions – taking a pregnant woman as his wife, taking a baby and his mother at night and travelling to a strange land… Don’t we wish we could be like Joseph? Don’t we wish to honour St Joseph, the Patron of dreams?

Fr Ronald Rolheiser, a Roman Catholic priest and member of the Missionary Oblates of Mary Immaculate, is a speaker, columnist and author of many books. In his homily on ‘Joseph and Christmas’ he brings out another aspect of Joseph as revealed in today’s gospel:
Joseph is presented to us as an "upright" man, a designation that scholars say implies that he has conformed himself to the Law of God, the supreme Jewish standard of holiness. In every way he is blameless, a paradigm of goodness, which he demonstrates in the Christmas story by refusing to expose Mary to shame, even as he decides to divorce her quietly.
Then, after receiving revelation in a dream, he agrees to take her home as his wife and to name the child as his own. Partly we understand the significance of that, he spares Mary embarrassment, he names the child as his own, and he provides an accepted physical, social, and religious place for the child to be born and raised. But he does something else that is not so evident: He shows how a person can be a pious believer, deeply faithful to everything within his religious tradition, and yet at the same time be open to a mystery beyond both his human and religious understanding.
What does one do when God breaks into one's life in new, previously unimaginable ways? How does one deal with an impossible conception?... In essence what Joseph teaches us is how to live in loving fidelity to all that we cling to humanly and religiously, even as we are open to a mystery of God that takes us beyond all the categories of our religious practice and imagination.
Isn't that one of the ongoing challenges of Christmas?
http://www.ronrolheiser.com/columnarchive/?id=491


Dear Friends,This homily was broadcast on Vatican Radio (Tamil Service). Kindly visit www.vaticanradio.org and keep in touch. Thank you.


மரியாவின் கணவரான யோசேப்பு அமைதியான ஒரு புனிதர். விவிலிய வார்த்தைகளின்படி அவர் ஒரு நேர்மையாளர். அவர் பேசியதாக நற்செய்தியில் ஒரு வார்த்தை கூட எழுதப்படவில்லை. அவர் ஒன்றும் பேசியிருக்கத் தேவையில்லை, ஏனெனில் அவரது வாழ்வே ஒரு முழு நற்செய்தியாக இருந்தது. அவரை மையப்படுத்திய நற்செய்தி பகுதி இன்று நமக்கு வழங்கப்பட்டுள்ளது.
மரியாவின் கணவராய், இயேசுவின் வளர்ப்புத் தந்தையாய் யோசேப்பு தனிப்பட்ட ஓர் இடம் பிடித்துள்ளார். இவரைத் திருச்சபையும், நமது பக்தி முயற்சிகளும் வாழ்வின் பல நிலைகளுக்குப் பாதுகாவலர் என்று போற்றுகின்றன. நமக்கெல்லாம் தெரிந்த ஒரு சில நிலைகள் இதோ:
இவர் கன்னியர்களின் காவலர்.
குடும்பங்களுக்குக் காவலர்.
தொழிலாளர்களுக்குக் காவலர்.
நற்படிப்புக்குக் காவலர்.
நல்மரணத்திற்குக் காவலர்...
என்று பல வழிகளில் யோசேப்பைப் பெருமைப்படுத்துகிறோம்.
என்னைப் பொறுத்தவரை, மனித வாழ்வின் மற்றொரு முக்கிய அனுபவத்திற்கும் இவரைக் காவலர் என்று அழைக்கலாம். யோசேப்பைக் கனவுகளின் காவலர் என்று நாம் பெருமைப்படுத்தலாம். இதை நான் ஒரு விளையாட்டாகவோ, வேடிக்கையாகவோ கூறுவதாக எண்ண வேண்டாம். கனவுகளின் காவலரான புனித யோசேப்பு என்பதுதான் நமது இன்றைய ஞாயிறு சிந்தனையின் மையம். முதலில் இன்றைய நற்செய்தியைக் கேட்போம்.

மத்தேயு நற்செய்தி 1: 18-24
இயேசு கிறிஸ்துவின் பிறப்பையொட்டிய நிகழ்ச்சிகள்: அவருடைய தாய் மரியாவுக்கும் யோசேப்புக்கும் திருமண ஒப்பந்தம் செய்யப்பட்டிருந்தது. அவர்கள் கூடி வாழும் முன் மரியா கருவுற்றிருந்தது தெரிய வந்தது. அவர் தூய ஆவியால் கருவுற்றிருந்தார். அவர் கணவர் யோசேப்பு நேர்மையாளர். அவர் மரியாவை இகழ்ச்சிக்கு உள்ளாக்க விரும்பாமல் மறைவாக விலக்கிவிடத் திட்டமிட்டார். அவர் இவ்வாறு சிந்தித்துக் கொண்டிருக்கும்போது ஆண்டவரின் தூதர் அவருக்குக் கனவில் தோன்றி, “யோசேப்பே, தாவீதின் மகனே, உம்மனைவி மரியாவை ஏற்றுக்கொள்ள அஞ்ச வேண்டாம். ஏனெனில் அவர் கருவுற்றிருப்பது தூய ஆவியால்தான். அவர் ஒரு மகனைப் பெற்றெடுப்பார். அவருக்கு இயேசு எனப் பெயரிடுவீர். ஏனெனில் அவர் தம் மக்களை அவர்களுடைய பாவங்களிலிருந்து மீட்பார்” என்றார். “இதோ! கன்னி கருவுற்று ஓர் ஆண்மகவைப் பெற்றெடுப்பார். அக்குழந்தைக்கு இம்மானுவேல் எனப் பெயரிடுவர்” என்று இறைவாக்கினர் வாயிலாக ஆண்டவர் உரைத்தது நிறைவேறவே இவை யாவும் நிகழ்ந்தன. இம்மானுவேல் என்றால் ‘கடவுள் நம்முடன் இருக்கிறார்’ என்பது பொருள். யோசேப்பு தூக்கத்திலிருந்து விழித்தெழுந்து ஆண்டவரின் தூதர் தமக்குப் பணித்தவாறே தம் மனைவியை ஏற்றுக்கொண்டார்.

மத்தேயு நற்செய்தியில் மேலும் இருமுறை யோசேப்பைக் குறித்து சொல்லப்பட்டுள்ளது. இருமுறைகளும் அவர் கண்ட கனவுகள் பற்றியே கூறப்பட்டுள்ளது. மூன்று ஞானிகள் வந்து குழந்தை இயேசுவைக் கண்டு திரும்பியதும், நாம் வாசிக்கும் வரிகள் இவை:
மத்தேயு 2: 13-14
அவர்கள் திரும்பிச் சென்றபின் ஆண்டவருடைய தூதர் யோசேப்புக்குக் கனவில் தோன்றி, “நீர் எழுந்து குழந்தையையும் அதன் தாயையும் கூட்டிக் கொண்டு எகிப்துக்குத் தப்பி ஓடிச் செல்லும். நான் உமக்குச் சொல்லும்வரை அங்கேயே இரும். ஏனெனில், குழந்தையை ஏரோது கொல்வதற்காகத் தேடப்போகிறான்” என்றார். யோசேப்பு எழுந்து, குழந்தையையும் அதன் தாயையும் கூட்டிக்கொண்டு, இரவிலேயே எகிப்துக்குப் புறப்பட்டுச் சென்றார்.

எகிப்தில் அகதிகளாய் இவர்கள் வாழ்ந்தபோது, சொந்த நாட்டில் ஏரோது இறந்து விடுகிறான். மீண்டும் யோசேப்புக்குக் கனவில் செய்தி வருகிறது.
மத்தேயு 2: 19-21
ஏரோது காலமானதும், ஆண்டவருடைய தூதர் எகிப்தில் யோசேப்புக்குக் கனவில் தோன்றி, “நீர் எழுந்து குழந்தையையும் அதன் தாயையும் கூட்டிக்கொண்டு இஸ்ரயேல் நாட்டுக்குச் செல்லும். ஏனெனில் குழந்தையின் உயிரைப் பறிக்கத் தேடியவர்கள் இறந்து போனார்கள்” என்றார். எனவே, யோசேப்பு எழுந்து குழந்தையையும் அதன் தாயையும் கூட்டிக்கொண்டு இஸ்ரயேல் நாட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தார்.

மூன்று சம்பவங்களையும் ஆழமாகச் சிந்தித்தால், பாடங்கள் பல நமக்குப் புரியும். இன்றைய நற்செய்தியில் கூறப்பட்டுள்ள நிகழ்வை முதலில் சிந்திப்போம். யோசேப்பு பயங்கரமான ஒரு சங்கடத்தில் சிக்கியிருப்பதை உணரலாம். மரியாவோடு திருமண ஒப்பந்தம் நடந்து ஒரு சில நாட்கள் அல்லது வாரங்களில் பேரிடியான உண்மை யோசேப்புக்குத் தெரிய வருகிறது. மரியா கருவுற்றிருந்தார். ஊரே போற்றும் அந்த உத்தமப் பெண் தனக்கு மனைவியாகக் கிடைத்திருப்பது தனது பெருமை என்று எண்ணி வந்த யோசேப்புக்குக் கனவிலும் நினைத்துப் பார்க்க முடியாத ஓர் அதிர்ச்சி இது. அவர் மனதில் வீசிய சூறாவளியை ஓரளவு நாம் உணரலாம்.
இந்தச் சூழலில் யோசேப்பு தன் பெயரை, தன் பெருமையை மட்டும் காப்பாற்ற நினைத்திருந்தால், ஊர் பெரியவர்களிடம் இதைத் தெரிவித்திருக்கலாம். அவ்வாறு அவர் செய்திருந்தால், தன்னைக் காப்பாற்றியிருப்பார். மரியாவோ ஊருக்கு நடுவே கொண்டு செல்லப்பட்டு, கல்லால் எறியப்பட்டு, கொடூரமாய் கொலையுண்டிருப்பார். மரியாவின் கதை முடிந்திருக்கும், நம் மீட்பின் கதை வேறுவிதமாய் இருந்திருக்கும்.

ஒரு சில மாதங்களுக்கு முன், சகினே அஷ்டியானி (Sakineh Ashtiani) என்ற 43 வயது தாய் கல்லால் எறிந்து கொல்லப்பட வேண்டுமென்று ஈரான் நீதி மன்றம் தீர்ப்பு வழங்கியபோது, அத்தண்டனை எவ்வளவு கொடூரமாய் நடத்தப்படுகிறதென்ற விவரங்கள் தரப்பட்டன. தண்டனை பெற்ற பெண் கழுத்து வரை மண்ணில் புதைக்கப்படுவார். அவரைச் சுற்றி நின்று மற்றவர்கள் (மனிதர்களா அவர்கள்?) அப்பெண்ணின் தலைமீது கல்லெறிந்து அப்பெண்ணைக் கொலை செய்வார்கள். இவ்விவரங்களை வாசித்தபோது, நாம் மனித குலத்தில்தான் வாழ்கிறோமா என்ற கேள்வி மனதில் எழுந்தது.
இவ்வாண்டு ஏப்ரல் மாதம் பாகிஸ்தான் பைசலாபாதில் கிரண் நய்யாஸ் (Kiran Nayyaz) என்ற 13 வயது கத்தோலிக்கச் சிறுமி செல்வந்தர் ஒருவரது வீட்டில் வேலை செய்து வந்த போது, பாலியல் பலாத்காரம் செய்யப்பட்டு, கருவுற்றார். அச்சிறுமியின் கருவில் வளரும் குழந்தை உயிர் பிழைப்பது அரிது என்று இவ்வியாழனன்று வேளியான ஒரு செய்தி (Fides news) சொல்கிறது. அதைவிட என் மனதைப் பாதித்த மற்றொரு செய்தி கிரண் குடும்பத்தைப் பற்றியது. அச்சிறுமி தங்கள் குடும்ப மானத்தை கெடுத்து விட்டதால், அக்குடும்பத்தில் உள்ள அனைவரும் அச்சிறுமியை எப்படியாவது கொல்ல வேண்டும் என்று வெறிகொண்டு திரிகின்றனர். எனவே, கிரண் இதுவரை நான்கு அல்லது ஐந்து இடங்களில் ஒளித்து வைக்கப்பட்டு வருகிறார் என்ற செய்தியைக் கேட்டபோது, நாம் வாழ்வது மனிதகுலத்தில் தானா என்ற கேள்வி மீண்டும் எழுந்தது.
பத்திரிகை, தொலைக்காட்சி இவை வழியாக வெளிச்சத்திற்கு வரும் இதுபோன்ற சம்பவங்கள் ஒன்றிரண்டு என்றால், வெளிச்சத்திற்கு வராமல் கொன்று புதைக்கப்படுவது ஆயிரமாயிரம் பெண்கள் என்பதை நினைவில் கொள்ள வேண்டும். கலாச்சாரம், அறிவியல் என்று பல வழிகளிலும் வளர்ந்துள்ள இந்த 21ம் நூற்றாண்டில் பெண்கள் நிலை இப்படி என்றால், யோசேப்பு வாழ்ந்த இஸ்ரயேல் காலத்தைப் பற்றி சொல்லவே வேண்டாம்.

இந்தச் சிக்கலான சூழலில் யோசேப்பின் கனவில் ஆண்டவரின் தூதர் தோன்றினார் என்கிறது இன்றைய நற்செய்தி. தன்னை மட்டும் காப்பாற்றிக் கொண்டால் போதும், மரியா எக்கேடுகெட்டாகிலும் போகட்டும் என்று தன் மனதை யோசேப்பு கல்லாக்கி இருந்தால், அவரிடம் இறைவனின் தூதர் நெருங்கியிருப்பாரா என்பது சந்தேகம் தான். சுயநல மனங்களில் கடவுள் நுழைய நினைத்தாலும், அவரால் முடியாது. மென்மையான மனங்களில் மேலான எண்ணங்களும், கனவுகளும் தோன்றும். அப்படித் தோன்றிய ஒரு கனவையே இன்று நற்செய்தி நமக்குச் சொல்கிறது. இந்தக் கனவில் யோசேப்புவுக்கு இறைவன் தந்த செய்தியை நாம் இப்படியும் பார்க்கலாம்: “யோசேப்பே, தாவீதின் மகனே, சட்டங்களை, சமுதாயக் கட்டுப்பாடுகளை மட்டும் மனதில் எண்ணிக் குழம்பாதே. அவற்றையும் தாண்டி, மனிதாபிமானத்தோடு நடந்து கொள். இவ்வாறு நீ நடந்தால், உன்னையும் மரியாவையும் மட்டுமல்ல. இவ்வுலகையும் காப்பாற்றும் வழியொன்றை நீ திறப்பாய்.” என்பதே கனவில் யோசேப்பு பெற்ற செய்தி.

எல்லாருமே கனவு காண்கிறோம். யோசேப்பும் கனவு கண்டார். அவரை ஏன் கனவுகளின் காவலர் என்று கூற வேண்டும் என்ற கேள்வி எழலாம். இக்கேள்விக்கு விடையாக, இரு காரணங்கள் எனக்குத் தோன்றுகின்றன.
காரணம் ஒன்று: பயங்கள், பதட்டங்கள் நம்மைச் சூழும் போது, வாழ்வின் பல அன்றாட நிகழ்வுகள், முக்கியமாக, நமது தூக்கம் பெரிதும் பாதிக்கப்படும். அப்படியே நாம் தூங்கினாலும், நமது கனவுகளும் நம்மைப் பயமுறுத்தும். யோசேப்பும் கட்டாயம் இந்த ஒரு நிலையில் இருந்திருக்க வேண்டும். கலக்கங்கள் நடுவிலும், யோசேப்பு கனவில் தனக்குக் கிடைத்தச் செய்தியை நற்செய்தி என்று நம்பினாரே, அந்தக் காரணத்திற்காக யோசேப்பைக் கனவுகளின் காவலராகப் போற்றலாம்.
இரண்டாவது காரணம்: யோசேப்பு கனவில் கண்டதைச் செயல்படுத்தினார். கனவு காண்பது எளிது. கனவு முடிந்து எழுந்ததும், கனவின்படி நடப்பது அவ்வளவு எளிதல்ல. கண்ட கனவு சுகமான கனவு என்றால் ஒருவேளை செயல்படுத்துவது எளிதாகலாம். உதாரணமாக, குறிப்பிட்ட ஒரு க்ரீமை பயன்படுத்தினால், ஒரு சில வாரங்களில் நமது மேல்தோல் நிறம் மாறும் என்றும், குறிப்பிட்ட ஒரு பற்பசையைப் பயன்படுத்தினால், நம்மைச் சுற்றி எப்போதும் நண்பர்கள் சூழ்ந்திருப்பர் என்றும் நமது விளம்பர உலகம் சொல்லும் எத்தனைக் கனவுகளை நாம் நம்புகிறோம்? செயல்படுத்துகிறோம்?
ஆனால், மத்தேயு நற்செய்தியில் யோசேப்பு கண்டதாகக் கூறப்படும் மூன்று கனவுகளும் கடினமானச் சூழலில், கடினமானதைச் செய்யச் சொல்லி வந்த கனவுகள். கருவுற்ற பெண்ணைத் தன் மனைவியாக ஏற்றுக் கொள்வது; ஏரோதின் பிடியிலிருந்து தப்பிக்க, பச்சிளம் குழந்தையோடும் தாயோடும் எகிப்துக்கு ஓடிச் செல்வது; மீண்டும் தன் சொந்த நாட்டுக்குத் திரும்புவது... என்று யோசேப்புவுக்கு வந்த எல்லாக் கனவுகளும் சிக்கலைத் தீர்ப்பதற்குப் பதில், மீண்டும் சிக்கலில் தள்ளும் கனவுகளாக இருந்தன. இருந்தாலும், இம்மூன்று கனவுகளிலும் சொல்லப்பட்டவைகளை யோசேப்பு உடனே செயல்படுத்தினார் என்று நற்செய்தி சொல்கிறது.
சிக்கலானச் சூழல்களில் வரும் கனவுகளை நல்ல முறையில் புரிந்து கொண்டதால், அந்தக் கனவுகளில் சொல்லப்பட்டவைகளைச் செயல்படுத்தியதால், யோசேப்பைக் கனவுகளின் காவலர் என்று நாம் போற்றுவது பொருத்தம்தானே?

இன்றைய நற்செய்தி யோசேப்பைக் குறித்து வேறொரு பாடத்தையும் நமக்குச் சொல்லித் தருகிறது. இந்த எண்ணங்களை Ron Rolheiser என்ற குருவின் கருத்துக்களுடன் இணைத்துப் பகிர்ந்து கொள்ள விழைகிறேன்.
யோசேப்பு இஸ்ரயேல் பாரம்பரியத்தில் ஊறிய, நேர்மையான பக்திமான். பாரம்பரியத்தை மீறுவதென்பதை அவர் கனவிலும் கருதியிருக்க மாட்டார். அவரது கனவில் இறைவனின் தூதர் சொன்ன செய்தி பாரம்பரியத்திற்கு முரணானதாகத் தெரிந்திருக்க வேண்டும் யோசேப்புக்கு. திருமணத்திற்கு முன் ஒரு பெண் கருவுற்றால், அவர் இறைவனின் கட்டளைகளை மீறியவர்; இஸ்ரயேல் இனத்திற்குக் களங்கம் விளைவித்தவர் என்று மோசே தந்த சட்டமும், பாரம்பரியமும் சொல்கின்றன. இதற்கு நேர்மாறாக, கனவில் யோசேப்புக்குக் கிடைத்த செய்தி இருந்தது. கன்னியான ஒரு பெண் கருத்தரித்திருப்பது கடவுளின் செயல்; அதுவும் அவர் கருவில் தாங்கியிருப்பது கடவுளையே என்பது யோசேப்புக்குப் பெரும் அதிர்ச்சியைத் தந்திருக்கும்.
பாரம்பரியம், சட்டம் இவைகளில் யோசேப்புக்கு ஆழ்ந்த, வெறித்தனமான பற்றும், பக்தியும் மட்டும் இருந்திருந்தால், மரியாவின் நிலையை அறிந்ததும், ஊரைக் கூட்டி, பாரம்பரியத்தை நிலைநாட்டியிருப்பார். மரியாவின் மீது அவரே முதல் கல்லை எறிந்திருப்பார். ஆனால், யோசேப்பு பாரம்பரியத்தை, இறைவன் மீது கொண்ட பக்தியை சரியான முறையில் புரிந்தவராய் இருந்ததால், பாரம்பரியத்தைக் கடக்கக் கூடியவர் கடவுள் என்பதை உணர்ந்திருந்தார். கடவுளிடம் அடையாளம் கேட்கத் தயங்கும் ஆகாசுக்கு இறைவாக்கினர் எசாயா கூறிய வார்த்தைகளும் இதேதானே (எசாயா 7: 10-14) என்பது யோசேப்பின் மனதில் நிழலாடியிருக்கும். நமக்கு இந்த வார்த்தைகள் இன்று முதல் வாசகத்தில் கூறப்பட்டுள்ளன. தன் கனவில் கூறப்பட்டவைகளை மனதார நம்பி, செயல்பட்டார் யோசேப்பு. கடவுளை நம்மோடு எம்மானுவேலாகத் தங்க வைத்தார்.
சாத்திரம், சம்பிரதாயம் சட்டம், பாரம்பரியம் இவைகள் எல்லாமே மனித குலத்தைக் காப்பாற்ற தேவையானவைதான். ஆனால், அவைகளையெல்லாம் கடந்து நிற்பவர் கடவுள். பாரம்பரியங்களைக் கடந்த, அல்லது அவைகளிலிருந்து முரண்பட்ட ஒரு வழியில் கடவுள் வந்து நம்மோடு தங்குவதாக இருந்தால், அவரை வரவேற்க நாம் தயாராக இருக்கிறோமா? பாரம்பரியங்களைக் கடந்து, அல்லது பாரம்பரியங்களை உடைத்து வரும் கடவுளைச் சந்திக்க நாமும் பாரம்பரியங்களைக் கடந்து, அல்லது உடைத்துச் செல்ல வேண்டியிருக்கும் யோசேப்பைப் போல. கனவுகளை வளர்ப்போம். இன்னல்கள் நடுவிலும் நம் கனவுகளை நல்ல முறையில் புரிந்து கொள்வோம். நம் எல்லைகளைத் தாண்டிச் செல்வதற்கு இக்கனவுகள் நம்மை அழைத்தால், அவ்வழைப்பை ஏற்போம். கனவுகளைச் செயல்படுத்தி, கடவுளை நம்மோடு தங்க வைப்போம். கனவுகளின் காவலரான புனித யோசேப்பு நமக்குத் துணை புரிவாராக!



இந்த நிகழ்ச்சியை வத்திக்கான் வானொலியின் தமிழ் ஒலிபரப்பில் கேட்டுப் பயன் பெறவும், உங்கள் கருத்துக்களைக் கூறவும் அழைக்கிறேன். வத்திக்கான் வானொலியின் இணையதள முகவரி: www.vaticanradio.org

No comments:

Post a Comment