II Sunday of Advent
Every year,
on December 10, we commemorate Human Rights Day. This year, 10
December 2023, marks the 75th anniversary of one of the world's most
groundbreaking global pledges: the Universal Declaration of Human Rights
(UDHR). This Declaration was proclaimed by the United Nations General
Assembly in Paris on 10 December 1948… This landmark
document enshrines the inalienable rights that everyone is entitled to as a
human being - regardless of race, colour, religion, sex, language, political or
other opinion, national or social origin, property, birth or other status. The Universal
Declaration of Human Rights is the most translated document in the world. It is
available in more than 500 languages. (Source: https://www.un.org/en/observances/human-rights-day)
“Freedom,
Equality and Justice for All” is the theme chosen for the Human Rights Day 2023. However, the promise
of the UDHR, of dignity and equality in rights, has been under a sustained
assault in recent years. As the world faces challenges new and ongoing –
pandemics, conflicts, exploding inequalities, morally bankrupt global financial
system, racism, climate change – freedom, equality, justice and other
fundamental rights are denied to millions of poor people. What is happening in
Gaza, Ukraine, Syria, Yemen, and Manipur is a blatant violation of human
rights, especially the rights of children, and young persons – the future
citizents of the world!
In most of
the conflicts around the world, children, teenagers and the youth face more
challenges. Last week (Dec.5, 2023) BBC published an article titled: 'Wounded
child, no surviving family': The pain of Gaza’s orphans (https://www.bbc.com/news/world-middle-east-67614139). This article carried the photo of
a three-year-old orphaned boy – Ahmed Shabat – lying on a hospital bed, with both the legs amputated. This photo can pierce
the heart of any one who is human!
Ahmed Shabat is one
of those children who was described as a wounded child, with no surviving
family, when he arrived injured and crying at the Indonesian Hospital in
northern Gaza. The three-year-old survived an air strike on his home in Beit
Hanoun, in mid-November. But his father, mother and older brother were killed…
Ahmed had been blown into the air and was found injured about 20m (65ft) from
the house. (BBC – Dec.5, 2023)
What wrong
did Ahmed do to deserve this punishment?
The
destruction these children experience in terms of losing their parents,
siblings and relatives must be leaving them in pain, anger and frustration.
When these feelings are not properly healed, they can leave them wounded for
the rest of their lives. We know how some of the militant groups easily trap
these children and youngsters and turn them into soldiers and suicide bombers.
On the
other hand, we also know how some of the younsters have channelized their anger
and pain in constructive ways. A young artist from Uzbekistan, Husan Mirza
Habibov (18 years old), has creatively used Rubik’s Cubes to craft a unique
painting, expressing solidarity with the people of Gaza. This piece of art is
not just a testament to Habibov’s artistic talents, but also a reflection of
his empathy for those affected by the conflict in Gaza. We hope and pray that
many more young persons channelize their feelings of anger into creative efforts.
(Those who wish to see the artistic creation of Husan Mirza, kindly click on
the following link: https://www.youtube.com/watch?v=2DH7ExxVFGc&t=23s)
Amidst the
horror stories that flood our minds and hearts from the media day after day, Husan
Mirza serves as a ‘Good News’. The key theme for our reflection, namely, ‘being
comforted by good news’, comes from the liturgical readings (Isaiah
40:1-5,9-11; Mark 1:1-8) we hear on this Second Sunday of Advent. We focus
our attention on the opening verse of Mark’s Gospel: The beginning of the
gospel of Jesus Christ, the Son of God. (Mk 1:1). We know that of the
four Gospels, Mark’s Gospel was the first one to be written. Of the four
Evangelists, only Mark uses the word ‘Gospel’ in the very opening line. The
others begin their Gospels with other words. The word ‘Gospel’ is the
combination of two words, namely, ‘Good+News’.
What does
‘Good News’ mean to us today? The moment we hear the word ‘News’, our minds
involuntarily go to the media – ‘News’ that are splashed on our dailies and on the
TV. We are aware that the ‘newsworthy’ news that appear on our dailies and TV
are mostly ‘bad news’. While hundreds of good news happen around the world,
only ‘bad news’ get media attention, since only they are ‘saleable’. Thus, our
definition of ‘news’ tend to be coloured by what the media defines as news –
namely, bad news. Of course, once in a blue moon, media comes out with some
very positive, good news. But, they are very rare! This creates a mental
picture of the world for us… namely, that the world, in general, is bad and
occasionally good!
Against
such a background, the evangelist Mark invites us to reflect on the opening
line of his Gospel: The beginning of the gospel of Jesus Christ, the Son
of God. (Mk 1:1). Mark uses the special Greek word, ‘euangelion’
which implies not only news, but the person who shares the news. Thus, we can
easily see that Mark is presenting not a bunch of facts and figures as his
Gospel, but the person of Jesus Christ who is the true Gospel.
In our
present world, ‘bad news’ seem to be more tangible and all pervasive, whereas
‘good news’ become more and more a distant dream. In recent years, the news
from quite a few countries – Gaza being the latest addition – are frequently so
negative that we tend to think that nothing good can come out of these
countries. If this is the case with us, who are only ‘spectators’ or
‘listeners’ of news from these countries, what about those who live there? They
must have been totally crushed by what they have lived through for the past few
years.
Jesus
himself went through such an experience. The Palestine
Jesus, by
his message and ministry sanctified Palestine Gaza Israel Israel
and Palestine
All of us are aware of
the enormous destruction being inflicted on Gaza by the Israel army from 7
October 2023. This is not the first time Israel has attacked the Gaza strip. In
2009, when Israel army attacked Gaza, the house of Dr Abuelaish was razed to
the ground. His three daughters - Bessan, Mayar, and Aya were killed in that
attack. Dr Abuelaish’s wife died of cancer just four months prior to that
tragic loss of his three daughters. In such a painful situation, Dr Abuelaish
did not blame the Israel
In an interview to
Vatican Radio, Dr Abuelaish said, “When we all take responsibility and
direct the energy of blaming others into internal energy to do something - to
challenge the perpetrator and the blame - then we can feel the energy to move
forward.”
Abuelaish moved
forward after channeling his own pain and anger into building a charitable
foundation in memory of his daughters. The
Foundation he created – ‘Daughters for Life Foundation’ – supports girls’
education and health in the Middle East.
“Education is the
biggest weapon to face the injustices in this world and I am sure women can
meet the challenge. That’s why Daughters
for Life Foundation was established – to support education of girls and women
and also to prove to the world that from everything bad, there comes something
good: that this tragedy was invested for the good of our world and that life is
what we make it – not to blame but to take responsibility.”
Religions can also
help bring peace to the region, said Dr Abuelaish, a Muslim, in his interview
to Vatican Radio: “What helped me to move forward is my faith. I am a person of faith. I believe in God and God is there to help
us. What is bad in this world is
man-made. So, faith and all faiths which
came from God, came to help… so I am sure when we use faith and religion in a
good way - not to politicize but to humanize - religion at that moment can play
an active role (for peace).”
Persons like Dr
Izzeldin Abuelaish may have been featured in the media as a flash in the pan
and not as a regular occurance. We know very well that the world is filled with
such ‘good news’ day after day; but they are not ‘news worthy’ for the media.
Hence, our first duty, as messengers of good news, is to believe that this
world is not only ‘not-that-bad-after-all’, but ‘positively good’. Such news needs
to take more time and space in our daily lives than the time and space taken up
by the media news. When we allow ‘good news’ to enter into the time and space
of our lives, we shall be transformed into, not only channels of good news, but
‘gospel’ itself! Advent is an appropriate time to bring Jesus, the Gospel, into
our personal life, our neighbourhood and thus into this world!
Living through an
avalanche, a deluge of bad news in recent times, let us turn to the first two
readings from today’s liturgy and draw consolation from the words of Prophet
Isaiah as well as from Peter:
Isaiah 40:
1-2,10-11
Comfort, comfort
my people, says your God. Speak tenderly to Jerusalem, and cry to her that her
warfare is ended… Behold, the Lord GOD comes with might, and his arm rules for
him; behold, his reward is with him, and his recompense before him. He will feed
his flock like a shepherd, he will gather the lambs in his arms, he will carry
them in his bosom, and gently lead those that are with young.
2 Peter 3: 9,13-14
The Lord is not
slow about his promise as some count slowness, but is forbearing toward you,
not wishing that any should perish, but that all should reach repentance. But
according to his promise we wait for new heavens and a new earth in which
righteousness dwells. Therefore, beloved, since you wait for these, be zealous
to be found by him without spot or blemish, and at peace.
திருவருகைக்காலம் 2ம்
ஞாயிறு
ஒவ்வோர் ஆண்டும், டிசம்பர் 10ம் தேதி, மனித உரிமைகள் நாளை நினைவுகூருகிறோம்.
1948ம் ஆண்டு பிரான்ஸ் நாட்டின் பாரிஸ் நகரில் கூடிய ஐக்கிய நாடுகளின் பொது அவை, மனித உரிமைகளின் உலகளாவிய அறிக்கையை (UDHR) டிசம்பர் 10ம் நாள் வெளியிட்டது. அதன் நினைவாக, ஒவ்வோர் ஆண்டும் டிசம்பர் 10ம் தேதி, மனித உரிமைகள் நாள்
கடைபிடிக்கப்படுகிறது. இவ்வாண்டு, 10 டிசம்பர் 2023, மனித உரிமைகளின்
உலகளாவிய அறிக்கை வெளியிடப்பட்டதன் 75வது ஆண்டு நிறைவைச் சிறப்பிக்கின்றோம்.
இனம், நிறம், மதம், பாலினம், மொழி, ஆகிய எந்த பாகுபாடும் இன்றி, தனி மனிதர்கள் ஒவ்வொருவருக்கும்
உள்ள உரிமைகளை இந்த அறிக்கை பறைசாற்றி வருகிறது. இந்த அறிக்கை மட்டுமே, உலகில் 500க்கும்
மேற்பட்ட மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு செய்யப்பட்டுள்ளது.
"அனைவருக்கும் சுதந்திரம், சமத்துவம் மற்றும் நீதி" என்பது இவ்வாண்டு
மனித உரிமைகள் நாளுக்காக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட கருப்பொருளாகும். மனித உரிமைகள் அறிக்கையில்
கூறபட்டுள்ள மனித மாண்பு மற்றும் சமத்துவம், அண்மைய சில ஆண்டுகளாக,
பல நாடுகளில் தாக்குதலுக்கு உள்ளாகி வருவதை நாம் அறிவோம். தொற்றுநோய்கள், மோதல்கள், முன்னெப்போதும் இல்லாத அளவு வளர்க்கப்பட்டுள்ள ஏற்றத்தாழ்வுகள், இனவெறி, காலநிலை மாற்றம் என்ற சவால்களை எதிர்கொள்ளும்போது, சுதந்திரம்,
சமத்துவம், நீதி மற்றும் பிற
அடிப்படை உரிமைகள், கோடிக்கணக்கான ஏழை மக்களுக்கு மறுக்கப்படுகின்றன. பாலஸ்தீனாவின்
காசாப்பகுதி, உக்ரைன், சிரியா, ஏமன், மணிப்பூர் ஆகிய இடங்களில், மனசாட்சியற்ற முறையில் மனித உரிமைகள் மீறப்படுகின்றன. குறிப்பாக, உலகின் வருங்காலக் குடிமக்களான குழந்தைகள், இளைஞர்கள், ஆகியோரின் உரிமைகள், எவ்வித தயக்கமும் இன்றி மீறப்படுகின்றன.
உலகெங்கிலும்
தற்போது நடந்துவரும் மோதல்களில், குழந்தைகளும், இளம் தலைமுறையினரும் மிக
அதிகமான சவால்களை எதிர்கொள்கின்றனர். தங்களுடைய பெற்றோர், உடன்பிறந்தோர் கொல்லப்படுதல், மற்றும் தங்கள் இல்லங்கள், பள்ளிகள் ஆகியவை தகர்க்கப்படுதல்
போன்ற அழிவுகள், இந்த இளம் உள்ளங்களில் வேதனை, கோபம், விரக்தி ஆகிய உணர்வுகளை
வளர்க்கின்றன. இந்த உணர்வுகள் சரியாக குணமடையாதபோது, அவர்கள் வாழ்நாள் முழுவதும், காயமடைந்த உள்ளத்துடன்
வாழவேண்டியுள்ளது. அவர்களது கோபத்தையும், விரக்தியையும் பயன்படுத்திக்கொண்டு, சில போராளிக் குழுக்கள்,
இந்தக் குழந்தைகளையும் இளைஞர்களையும் எளிதாக் கவர்ந்து, அவர்களை, இராணுவ வீரர்களாகவும், தற்கொலைப் படை வீரர்களாகவும்
மாற்றுகிறார்கள் என்பது நமக்குத் தெரியும்.
இதற்கு மாறாக, வேறு சில இளைஞர்கள்
தங்கள் கோபத்தையும் வேதனையையும் ஆக்கபூர்வமான வழிகளில் செலுத்துகிறார்கள் என்பதையும்
நாம் அறிவோம். உஸ்பெகிஸ்தான் நாட்டைச் சேர்ந்த 18 வயதுடைய ஹுசைன் மிர்சா ஹபிபோவ் (Husan Mirza Habibov) என்ற ஓர் இளம் கலைஞர், ‘ரூபிக்’ எனப்படும் கனசதுர வடிவங்களைப் பயன்படுத்தி, காசா மக்களுடன் ஒற்றுமையை வெளிப்படுத்தும் தனித்துவமான ஓர் ஓவியத்தை வரைந்துள்ளார்.
இவரது கலைப்படைப்பு,
அவ்விளைஞரின் கலைத் திறமைகளுக்குச் சான்றாக மட்டுமல்லாமல், காசா மோதலில் பாதிக்கப்பட்டவர்களை, குறிப்பாக, குழந்தைகளையும், பெண்களையும் குறித்து அவர் கொண்டிருக்கும் பரிவை வெளிப்படுத்துவதாகவும்
அமைந்துள்ளது. இவரைப்போல, இன்னும் பல இளைஞர்கள் தங்கள் கோப உணர்வுகளை படைப்பாற்றல்
மிகுந்த, ஆக்கப்பூர்வமான வழிகளில் பயன்படுத்துவார்கள் என்று நாம் நம்புவோம், அவர்களுக்காக செபிப்போம்.
நம் உள்ளங்களை அச்சத்திலும், கோபத்திலும் மூழ்கடிக்கும்வண்ணம், ஒவ்வொரு நாளும், ஊடகங்கள் வழியே வெள்ளமென
பெருகிவரும் எதிர்மறைச் செய்திகளுக்கு ஒரு மாற்றாக, ஹுசைன் மிர்சா போன்றவர்கள்
'நல்ல செய்தி'யாக ஒளிர்கின்றனர். திருவருகைக்காலத்தின் இரண்டாம் ஞாயிறன்று நமக்கு வழங்கப்பட்டுள்ள
வாசகங்கள் (எசாயா 40:1-5,9-11; மாற்கு 1:1-8), “நல்ல செய்திகளால் ஆறுதல் அடையுங்கள்” என்று அழைப்பு
விடுக்கின்றன. கடவுளின் மகனாகிய இயேசு கிறிஸ்துவைப் பற்றிய நற்செய்தியின் தொடக்கம்
(மாற்கு 1:1) என்று ஆரம்பமாகும் மாற்கு நற்செய்தியின் முதல் சொற்கள், நம் சிந்தனையைத்
தூண்டுகின்றன.
கிறிஸ்தவ மறையின் உயிர்நாடியென விளங்கும் நான்கு நற்செய்திகளில், மாற்கு நற்செய்தியே முதலில் உருவாக்கப்பட்டது என்பதை நாம் அறிவோம். நான்கு நற்செய்தியாளர்களில், மாற்கு மட்டுமே முதல் இறைவாக்கியத்தில் 'நற்செய்தி' என்ற சொல்லைப் பயன்படுத்துகிறார். மற்றவர்கள் தங்கள் நற்செய்திகளை வேறு சொற்களுடன்
தொடங்குகிறார்கள். 'நற்செய்தி' என்ற சொல்லைச் சற்று ஆழமாகச் சிந்திக்க முயல்வோம்.
நல்ல, செய்தி என்ற இரு சொற்களின்
இணைப்பே 'நற்செய்தி'.
நல்ல, செய்தி, என்ற இவ்விரு சொற்களில், 'செய்தி' என்ற சொல்லைக் கேட்டதும், நாளிதழ், அல்லது, தொலைக்காட்சியில் காண்பவற்றையே நாம் 'செய்தி' என்று கூறிவருகிறோம். நம் குடும்பங்களில்
உறவுகளைச் சந்திக்கும்போது, அல்லது, தொலைபேசியில் தொடர்பு கொள்ளும்போது, 'என்ன செய்தி?' என்று நம் பரிமாற்றங்கள் அமைவதைக் காண்கிறோம்.
செய்தித்தாள், தொலைக்காட்சி, நம் குடும்பச் 'செய்தி' என்று நாம் திரட்டும் 'செய்தி'களைத் தொகுத்தால், நம்மிடையே அதிகமாகப் பரிமாறப்படும் 'செய்திகள்', நல்ல செய்திகளா, அல்லது மோசமான செய்திகளா என்ற கேள்வி எழுகிறது.
நல்ல
செய்திகளைப் புறந்தள்ளிவிட்டு, மோசமான செய்திகளை வெளியிடுவதில்
ஊடகங்கள் மிகத் தீவிரமாகச் செயல்படுகின்றன. அத்தகையச் செய்திகளையே “மக்கள் விரும்புகிறார்கள்” என்றும் ஊடகங்கள் கூறி, தங்கள் தவறை மறைத்துவருகின்றன. எனவே, ஊடகங்களைத் திறந்ததும், நம் கண்களையும், காதுகளையும், சிந்தனையையும் நிறைப்பவை, ‘மோசமான செய்தி’களே!
'செய்தி' என்ற சொல்லுக்குள், 'மோசமான செய்தி' என்ற பொருள் இத்தனை ஆழமாக ஊடுருவியுள்ள இவ்வேளையில், நற்செய்தியாளர் மாற்கு 'நல்ல செய்தி' அல்லது, 'நற்செய்தி' என்று சொல்வது, எத்தகைய எண்ணங்களை உள்ளத்தில் விதைக்கின்றது
என்ற ஆய்வை மேற்கொள்வது நல்லது.
'இவ்வுலகம் அவ்வளவு மோசமில்லை' என்பதைப் பறைசாற்ற ஒவ்வொரு நாளும், நல்லவை
ஆயிரமாயிரம் நடக்கத்தான் செய்கின்றன. இருந்தாலும், நூற்றில் ஒன்றாக ஆங்காங்கே நடைபெறும் அக்கிரமங்களை,
தேவைக்கதிகமாகப் பெரிதுபடுத்தி, உலகில் நடப்பதெல்லாமே
மோசம் என்ற உணர்வை ஊடகங்கள் வளர்த்து,
'செய்தி'களை வியாபாரம் செய்துவருகின்றன. அவ்வப்போது, ஊடகங்களில் ‘நல்ல செய்தி’கள் வெளியாகின்றன. எனவே, மோசமானவையே பெரும்பாலும் நடைபெறும் இவ்வுலகில், நல்லவையும் எப்போதோ ஒருமுறை நடக்கத்தான்
செய்கின்றன என்ற கருத்து நமக்குள் ஆழமாக வேரூன்றி விடுகிறது.
இந்தக்
கருத்தை வேரறுக்க, நற்செய்தியாளர் மாற்கு
அவர்கள், இந்த ஞாயிறன்று “கடவுளின் மகனாகிய
இயேசு கிறிஸ்துவைப் பற்றிய நற்செய்தியின் தொடக்கம்” (மாற்கு 1:1) என்ற வார்த்தைகளுடன் தன்
நற்செய்தியை அறிமுகம் செய்கிறார். 'நற்செய்தி' என்ற வார்த்தைக்கு, 'euangélion' என்ற கிரேக்கச் சொல்லை மாற்கு பயன்படுத்தியுள்ளார்.
இந்தச் சொல், 'நல்ல செய்தியைச் சொல்பவர்' என்ற பொருளையும் உள்ளடக்கியது. எனவே, மாற்கு, 'நற்செய்தி' என்ற சொல்லால் குறிப்பிடுவது, ஒரு கருத்தை, அல்லது, ஏதோ ஒரு காலத்தில், எங்கோ ஓரிடத்தில் நிகழ்ந்த ஒரு வரலாற்றை
அல்ல, அது ஒரு தலைசிறந்த மனிதரை, கடவுளின் தூதரைப் பற்றியது என்பதைச் சொல்கிறார்.
எனவே, நற்செய்தியாளர் மாற்கு
அவர்கள், ஒரு ‘நற்செய்தி’யை அறிமுகம் செய்கிறார் என்பதைவிட, ‘நல்ல செய்தியாக வாழ்ந்த ஒருவரை’ அறிமுகம் செய்கிறார் என்று சொல்வதே பொருத்தமாகத்
தெரிகிறது.
நல்ல
செய்தியாக வாழ்ந்தவர் இயேசு. அவர் இவ்வுலகில் வாழ்ந்த காலத்திலும், நம்மைப் போலவே, தன்னைச் சுற்றிலும் ஒவ்வொரு நாளும் மோசமானச்
செய்திகளைக் கேட்டும், பார்த்தும் வளர்ந்தவர்.
பாலஸ்தீனம், உக்ரைன், சிரியா, ஆகிய நாடுகளைப்பற்றி நாம்
இன்று பேச ஆரம்பித்தால், அங்கிருந்து நல்ல
செய்தி எதுவும் வராது என்ற அளவு, மோசமானவற்றையே கேட்டு நாம் அலுத்துப் போய்விட்டோம்.
நமக்கே இந்த நிலை என்றால், அங்கு வாழ்பவர்களை எண்ணிப்
பார்க்கவேண்டும். அங்கு வாழ்பவர்கள் தங்கள் நம்பிக்கையை எல்லாம் இழந்து, நொறுங்கிப் போயுள்ளனர் என்று அப்பகுதியில்
பணியாற்றும் திருஅவைத் தலைவர்கள் சொல்லிவருகின்றனர்.
இயேசு
வாழ்ந்த காலத்திலும், பாலஸ்தீனம் உரோமைய ஆக்கிரமிப்பில் நொறுங்கிவந்த காலம். ஒவ்வொரு
நாளும் அங்கு நிகழ்ந்த அக்கிரமங்களைக் கண்ட இயேசு, அச்செய்திகளின் பாரத்தால் நசுங்கிப்போகாமல், அச்செய்திகளுக்கு மாற்றாக, நம்பிக்கை தரும் செய்திகளை, தன் சொல்லாலும், செயலாலும் உருவாக்கினார். நல்ல
செய்திகளே நிரந்தரமானவை, ஏனைய மோசமான செய்திகள்
நிரந்தரமற்றவை என்பதை மக்கள் மனதில் ஆழப்பதிக்க, தன் உயிரையேப் பணயம் வைத்து உழைத்தார்.
இறுதியில், தன் உயிரைப் பலியாகத்
தந்து, இறந்து,
உயிர்த்ததால், நல்ல செய்தி என்றும் வாழும் என்ற நம்பிக்கையைத் தந்தார் இயேசு.
இயேசு
என்ற நற்செய்தி வாழ்ந்ததால் புண்ணியம் பெற்ற அந்தப் புனிதப் பூமியில், அவரைப் போலவே இன்றும், நற்செய்திகளாக வாழ்ந்துவரும் பலர் இருக்கத்தான்
செய்கின்றனர். அவர்களில் ஒருவர், மருத்துவரான, Izzeldin Abuelaish அவர்கள்.
போர் என்ற பெயரால் வரைமுறையற்ற வன்முறையை
வளர்த்துவரும் மனிதர்கள் நடுவில்,
"இவ்வுலகம்
அவ்வளவு மோசமில்லை" என்ற நம்பிக்கையை வளர்ப்பவர்களில் ஒருவர், மருத்துவர் Izzeldin Abuelaish. அவர் எழுதிய “I Shall Not Hate: A Gaza Doctor’s Journey” அதாவது, "நான் வெறுப்பு கொள்ளமாட்டேன்:
காசாப் பகுதி மருத்துவரின் பயணம்" என்ற நூல், திருத்தந்தை பிரான்சிஸ் அவர்கள், 2014ம்
ஆண்டு, புனித பூமியில் பயணம் மேற்கொண்ட வேளையில், அவருக்குப் பரிசாக அளிக்கப்பட்டது. அந்நூலில்
குறிப்பிட்டுள்ள கருத்துக்கள், நமக்குப் பல பாடங்களைச் சொல்லித் தருகின்றன.
முதலில், மருத்துவர் Abuelaish அவர்களைப் பற்றி ஒரு சில விவரங்கள்:
இஸ்ரேல்
இராணுவமும், பாலஸ்தீனப் போராளிகளும்,
பல ஆண்டுகளாக, மோதல்களில் ஈடுபட்டுவரும் காசாப் பகுதியில், Jabalia என்ற முகாமில் வளர்ந்தவர் Izzeldin Abuelaish. தன் மருத்துவப் படிப்பை முடித்தபின்னர், இஸ்ரேல் பகுதியில் மருத்துவராகப் பணியாற்றச்
சென்ற முதல் பாலஸ்தீனியர் இவரே. இவ்விரு நாடுகளிடையே பாலங்களை உருவாக்க தான் செய்யும்
சிறு முயற்சி அது என்று கூறினார். 2009ம் ஆண்டு, இஸ்ரேல் இராணுவம் காசாப் பகுதியில் மேற்கொண்ட தாக்குதலில், மருத்துவர் Abuelaish
அவர்களின்
இல்லம் தாக்கப்பட்டு, Bessan,
Mayar, Aya என்ற
அவரது மூன்று மகள்களும் கொல்லப்பட்டனர். இதற்குப் பின்னரும் சில ஆண்டுகள் அவர் இஸ்ரேல்
பகுதிக்குச் சென்று மருத்துவப் பணிகள் ஆற்றிவந்தார். இன்றுவரை மருத்துவர் Abuelaish அவர்கள், இஸ்ரேல் இராணுவத்தையோ, ஏனையக் குழுக்களையோ தன்
துன்பங்களுக்குக் காரணம் என்று குற்றம் சொல்லாமல் வாழ்ந்துவருகிறார்.
"மற்றவர்களைக்
குற்றம் சொல்வதற்கு நாம் பயன்படுத்தும் சக்தியை, நல்லது செய்வதற்குப் பயன்படும் சக்தியாக
மாற்றினால், நாம் முன்னேறுவதற்கு வாய்ப்புண்டு" என்று மருத்துவர் Abuelaish அவர்கள், வத்திக்கான் வானொலிக்கு அளித்த பேட்டியில்
குறிப்பிட்டுள்ளார்.
ஏவுகணைத்
தாக்குதலில் தன் இல்லத்தையும், மூன்று மகள்களையும் பறிகொடுத்த மருத்துவர் Abuelaish அவர்கள், தன் வேதனையை ஆக்கப்பூர்வமான வழிகளில் பயன்படுத்தினார்.
நம்மிடம் உள்ள பல்வேறு ஆயுதங்கள் அனைத்தையும்விட மிக வலிமையான ஆயுதம் கல்வியே என்று
கூறும் மருத்துவர் Abuelaish அவர்கள், அந்தக் கல்வியை, மத்திய கிழக்குப் பகுதியில் வாழும் பெண்களுக்கு
வழங்கும் நோக்கத்தோடு, கொல்லப்பட்ட தன் மகள்களின்
நினைவாக, "Daughters for Life", அதாவது, "வாழ்வுக்காக மகள்கள்" என்ற அறக்கட்டளையை நடத்திவருகிறார். "இஸ்ரேல்
பாலஸ்தீன நாடுகளுக்கிடையே அமைதியை உருவாக்கும் முயற்சிகளுக்கு, என்னுடைய மூன்று மகள்களின் உயிர்கள், இறுதிப் பலிகளாக அமைந்தன என்பதை அறிந்தால், என் மனம் அமைதிபெறும்" என்று மருத்துவர் Abuelaish அவர்கள், "நான் வெறுப்பு கொள்ளமாட்டேன்" என்ற
தன் நூலில் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
பாலஸ்தீனம், இஸ்ரேல் நாடுகளுக்கிடையே நடப்பதெல்லாம் அழிவு
மட்டுமே என்பதைச் செய்திகளாக வெளியிட்டுவரும் ஊடகங்களை நம்புவதைக் காட்டிலும், அப்பகுதிகளிலும் 'நற்செய்தி'களாக வாழ்பவர்கள் உள்ளனர் என்பதை, அங்கு வாழ்ந்த இயேசு, மற்றும், மருத்துவர்
Abuelaish போன்று, அங்கு தொடர்ந்து வாழும் நல்லவர்கள் வழியே
அறிய முயல்வோம்.
இந்த
நற்செய்திகளை பரப்புவதற்கு ஊடகங்கள் முன்வராது. இருப்பினும், நல்லவை இவ்வுலகில் நடக்கத்தான் செய்கின்றன
என்ற நம்பிக்கையை வளர்ப்பது, நாம் ஆற்றக்கூடிய முதல்
'நற்செய்தி'ப்பணி. அமைதியின் இளவரசர் வருவதை எதிபார்த்துக்
காத்திருக்கும் இந்தத் திருவருகைக் காலத்தில், அமைதியின் தூதர்களாக ஆயிரமாயிரம் உள்ளங்கள்
நம்மைச் சுற்றி வாழ்கின்றனர் என்ற 'நற்செய்தி'யை, நம்மால் முடிந்தவரை இவ்வுலகில் பரப்ப முயற்சிகள்
மேற்கொள்வோம்.
வாழ்வில்
நாம் நல்லவை சிலவற்றை அனுபவிக்கும்போது, அதை
மற்றவர்களுக்குச் சொல்வதில்லையா? நாம் படித்த ஒரு நல்ல
நூல், நாம் சுவைத்த ஒரு நல்ல
உணவு, நாம் பயன்பெற்ற ஒரு நல்ல
மருந்து, அலல்து, நாம் கண்டு இரசித்த ஓர் இடம், ஒரு திரைப்படம்... என்று, நாம் பெற்ற இன்பத்தை மற்றவரும் பெறவேண்டும்
என்ற முயற்சிகளில் ஈடுபட்டிருக்கிறோமே! நாம் பெற்ற நல்ல அனுபவத்தை மற்றவர்களும் பெறுவதற்கு
பரிந்துரைக்கிறோம். அழைப்பு விடுக்கிறோம். அல்லது, குறைந்தபட்சம், நம் அனுபவத்தை ஒரு 'நல்ல செய்தி'யாக அவர்களுடன் பகிர்ந்துகொள்கிறோம்.
கிறிஸ்தவ
மறையின் ஆணிவேராக விளங்கும் இயேசுவையும், அவர்
வாழ்வையும் ஒரு 'நற்செய்தி'யாக நாம் மற்றவர்களுடன் பகிர்ந்துள்ளோமா? அந்த நற்செய்தியாக நாம் வாழ முற்படுகிறோமா? அல்லது, அந்த 'நற்செய்தி', எப்போதாவது ஒருநாள் தூசி துடைத்துப் புரட்டப்படும்
ஒரு நூலாக, நம் வாழ்வில் தேடவேண்டிய
ஓர் ஆன்மீக அகராதியாக மட்டும் நம் வாழ்வின் ஏதோ ஒரு மூலையில் முடங்கிக் கிடக்கிறதா?
விடைகள்
தேடுவோம்! .... பயன்கள் பெறுவோம்!
அமைதியின்
இளவரசரான இயேசுவின் பிறப்பை எதிர்நோக்கியிருக்கும் நாம், அண்மைய சில ஆண்டுகளில், நல்ல செய்திகளை மிக
அரிதாகக் கேட்டு வருகிறோம். இவ்வேளையில், இன்றைய
வழிபாட்டின் முதலிரு வாசகங்களில் நாம் காணும் ஆறுதல் தரும் ஒரு சில வரிகளுடன் நம் சிந்தனைகளை
நிறைவு செய்வோம்:
எசாயா
40: 1-2, 10-11
"ஆறுதல்
கூறுங்கள்; என் மக்களுக்குக் கனிமொழி
கூறுங்கள்" என்கிறார் உங்கள் கடவுள். எருசலேமிடம் இனிமையாய்ப் பேசி, உரத்த குரலில் அவளுக்குச்
சொல்லுங்கள்; அவள் போராட்டம் நின்றுவிட்டது; அவள் குற்றம் மன்னிக்கப்பட்டது.... இதோ என் தலைவராகிய ஆண்டவர்
ஆற்றலுடன் வருகின்றார்;
ஆயனைப்போல்
தம்மந்தையை அவர் மேய்ப்பார்; ஆட்டுக்குட்டிகளைத் தம் கையால் ஒன்று சேர்ப்பார்; அவற்றைத் தம் தோளில் தூக்கிச்
சுமப்பார்; சினையாடுகளைக் கவனத்துடன்
நடத்திச் செல்வார்."
புனித
பேதுரு எழுதிய இரண்டாம் திருமுகம் 3: 9,13
ஆண்டவர் தம் வாக்குறுதியை நிறைவேற்றக் காலந்தாழ்த்துவதாகச்
சிலர் கருதுகின்றனர். ஆனால், அவர் அவ்வாறு காலந்தாழ்த்துவதில்லை. மாறாக, உங்களுக்காகப் பொறுமையோடிக்கிறார். யாரும் அழிந்து போகாமல், எல்லாரும் மனம் மாறவேண்டுமென விரும்புகிறார். அவர் வாக்களித்தபடியே நீதி குடிகொண்டிருக்கும்
புதிய விண்ணுலகும் புதிய மண்ணுலகும் வரும் என நாம் எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறோம்.
ஆகவே, அன்பார்ந்தவர்களே, இவற்றை எதிர்பார்த்திருக்கும் உங்களை அவர்
மாசுமறுவற்றவர்களாய்,
நல்லுறவு கொண்டவர்களாய்க் காணும் வகையில் முழுமுயற்சி செய்யுங்கள்.
No comments:
Post a Comment