Higher standard of living இன்னும் மேலான வாழ்வு

Matthew 5:23-24

https://www.heartlight.org

6^th Sunday in Ordinary Time

Last week, when we returned home from the Sunday Liturgy, we may have carried with us, two imageries used by Jesus, namely, Salt and Light. Hopefully, these two imageries have helped us with some decisions and actions during the week. This Sunday, we begin our reflections with the imageries of Fire and Water. These imageries are given in the first reading from the Book of Sirach. The opening lines of this passage are very direct and lucid:

Sirach 15: 15-17

If you will, you can keep the commandments, and to act faithfully is a matter of your own choice. He has placed before you fire and water: stretch out your hand for whichever you wish. Before a man are life and death, and whichever he chooses will be given to him.

Fire and water are placed before us and we are asked to stretch out our hand to take whichever we wish. In the same way, life and death are before us and we are asked to choose. Common sense tells us that between fire and water we would stretch out our hands only towards water; between life and death, we would choose only life. But… wait a moment! Things are not that simple and clear in life. Common sense does not guide all our choices all the time! There are other factors like habits, emotions and situational pressures. We can surely think of moments when we stretched out our hands towards fire. Dancing flames, though dangerous, are attractive! When a child, attracted by dancing flames, moves closer to the fire, we do not allow the child on this dangerous adventure. But, as grown-ups, haven’t we tried our luck with such adventures? Haven’t we played with fire?

Not only as individuals, but as a human family, our generation is making dangerous decisions, especially regarding our environment. Our collective decisions have created havoc in terms of fire and water. What happened, and, is still happening in Australia should serve as a warning to all of us. But, have we learnt anything from the fire and flood that have played havoc in Australia?

Here are some of the headlines that appeared in various media channels:

Australia has always experienced bushfires - it has a "fire season". But last year they were a lot worse than normal. The overwhelming scientific consensus is that rising levels of CO2 are warming the planet. And Australia has been getting hotter over recent decades and is expected to continue doing so. In spite of the havoc caused by fires in Australia, California and the Amazon, the world leaders are still playing with fire with their eyes shut and we tend to ‘turn away’ from these dangerous games of the politicians and business giants.

At this moment, Pope Francis has released his Apostolic Exhortation – “Querida Amazonia”, which means, “Beloved Amazon”. This exhortation comes as a fruit of the Synod of Bishops for the Pan-Amazon Region, held from 6 to 27 October 2019 in Vatican. This Synod was given the title: Amazonia, new paths for the Church and for an integral ecology.

“The Post-Synodal Apostolic Exhortation is written like a love letter in which not only poetic citations abound, but also the daily drama of the region”, says Dr Andrea Tornielli, the editorial director of the Dicastery for Communication. In this ‘love letter’, Pope Francis explains four dreams he has about Amazon – a Social Dream, a Cultural Dream, an Ecological Dream and an Ecclesial Dream.

In the Section on Ecological Dream, Pope Francis speaks of ‘this dream made of water’, and goes on to say: In the Amazon region, water is queen; the rivers and streams are like veins, and water determines every form of life… The shimmering water of the great Amazon River collects and enlivens all its surroundings… The Amazon is also the spinal column that creates harmony and unity: “the river does not divide us.  It unites us and helps us live together amid different cultures and languages” (REPAM). (No. 43-45)

In this special section on the Amazon river, Pope Francis quotes a few lines from “Los que creyeron”, a poem written by the Columbian poet, Juan Carlos Galeano: 

“Those who thought that the river was only a piece of rope,

a plaything, were mistaken.

The river is a thin vein on the face of the earth…

The river is a cord enclosing animals and trees.

If pulled too tight, the river could burst.

It could burst and spatter our faces with water and blood”.

What is happening to the Amazon River is true of all the rivers around the world. When rivers and springs, which are the gifts of nature given by God to the whole humanity, are turned into private properties of individuals, there is every possibility that this would lead to war, where we play with fire!

Water and fire are in themselves lovely gifts from God, provided we use them properly. It is here that we, as a human family, have not learnt our lessons – especially the lesson of sharing these lovely gifts. We have ‘played with fire’ over the issue of equitable sharing of water resources. All of us know the anxiety expressed by very many knowledgeable people that ‘the third world war will be fought over water’.

Sirach also talks of the choice between Life and Death. The famous Jesuit, Walter Burghardt, focused in on the phrase, ‘Before a man are life and death, whichever he chooses shall be given to him.’ He goes on to state that to the ancient Hebrews, life meant far more than the period between conception and death.  Life was what proceeded from loving and obeying God.  And death was not just that which followed the last breath on earth.  To the ancient Hebrews, death was the rejection of the living God. “Seek the Lord and you will live,” the prophet Amos tells the people.  He was not just speaking of eternity.  He was speaking of living life to its fullest right now.  And, conversely, isolate yourself from the love of the Lord, and you will join the living dead. (Homily from Father Joseph Pellegrino)

Hence, for a faithful Hebrew, life was not measured in terms of quantity - the number of years, but in terms of the quality of life, spent in loving and obeying God. Unfortunately, the idea of loving and obeying God was reduced to following the Laws of Moses. Even here, the Israelites tended to follow the ‘letter’ of the Law than the ‘spirit’, since they were misled by the religious leaders. Jesus makes a subtle reference to this when he says in today’s Gospel: “For I tell you, unless your righteousness exceeds that of the scribes and Pharisees, you will never enter the kingdom of heaven.” (Mt. 5: 20)

The contrast between the ‘letter’ and the ‘spirit’ of the Law is the main theme of today’s Gospel passage – Matthew 5: 17-37. Jesus differentiates between the letter and spirit in two formulas… “You have heard that it was said … But I say unto you.” For the Jews who heard Jesus speak this way, this must have sounded too presumptuous. A carpenter’s son from Nazareth trying to be greater than Moses and the Prophets? Unthinkable! Hence, Jesus begins today’s discourse with a clarification: Do not think that I have come to abolish the Law or the Prophets; I have not come to abolish them but to fulfill them. For truly I tell you, until heaven and earth disappear, not the smallest letter, not the least stroke of a pen, will by any means disappear from the Law until everything is accomplished. Therefore anyone who sets aside one of the least of these commands and teaches others accordingly will be called least in the kingdom of heaven, but whoever practices and teaches these commands will be called great in the kingdom of heaven. (Matthew 5: 17-19)

Jesus is not setting aside the Law; but sets it up on a higher plane. He challenges his listeners to follow the spirit of the Law and live rather than follow the letter of the law and become living dead. The challenge of Jesus can be understood better if we take one set of the Laws – the laws prescribed for temple offerings. The Mosaic Law prescribed many details about the type of offering to be made for different occasions. For instance, minute details were given as to how old must the sacrificial lamb be and that it should be without blemish etc. (cf. Lev. 22:21)

The Laws dealt mostly with external requirements. They did not speak much on the internal requirements. Jesus brings the latter into focus. He says: “Therefore, if you are offering your gift at the altar and there remember that your brother or sister has something against you, leave your gift there in front of the altar. First go and be reconciled to them; then come and offer your gift.” (Matthew 5: 23-24)

This passage is a favourite one of mine in the Sermon on the Mount. It gives us a very high standard of reconciliation. Imagine the scene painted by Jesus, in these verses: You are at the altar to offer your gift. There you remember… Remember what? Remember that you have something against your brother or sister? NO… Remember that your brother or sister has something against you… This is the benchmark. Even when your brother or sister has something against you, and you happen to remember it, then you cannot proceed to offer your gift. Your first duty is reconciliation; only then comes the offering.

I was just wondering what would be Jesus’ response, if I asked him, “What if I had something against my brother or sister?” I can well imagine Jesus responding this way: “Well, if that is the case, forget about bringing any gift to the altar. Your first job is to be reconciled even before approaching the altar.” This is a very great challenge for us. If this challenge of Jesus is taken very seriously, then most of our Sunday Masses will have to come to an end by the time we come to the offertory. Almost all of us, including the priest who celebrates Mass, will have non-reconciled relationships. They need to be mended before offering the gifts. We need to become a better gift internally, before we can offer the external gift at the altar.

Throughout today’s gospel, Jesus offers us quite a few challenges. In fact the whole Sermon on the Mount is very challenging. It makes us wonder whether such a life is possible here on earth. It makes us hunger and thirst after such a life here on earth. Such wonder, such hunger and thirst are steps to the altar of holiness where we can offer ourselves as a worthy Offering.

P.S. In the final verse of today’s Gospel, Jesus offers us a very practical tip to live a more peaceful, serene life. “Let what you say be simply ‘Yes’ or ‘No’; anything more than this comes from evil.” (Mt. 5:37) A similar advice comes from the famous Tamil poet – Thiruvalluvar. In the chapter on ‘Self-Control’ (Adakkamudaimai), he says that, of all the things that can be controlled, if a person can control just his tongue alone, he will be rid of many troubles.

Starting from our families, if we practice control over what we say, so many problems can be solved. If our political and religious leaders, instead of ‘double-talk’, can control their tongue and make their intentions clear with simple ‘Yes’ or ‘No’, this world will surely become so much more tolerant and liveable!

Go be reconciled

https://worldchallenge.org

பொதுக்காலம் 6ம் ஞாயிறு

சென்ற ஞாயிறு, வழிபாடு முடிந்து வீடு திரும்பியபோது, இயேசு கூறிய இரு உருவகங்களை நம் உள்ளங்களில் தாங்கிச்சென்றோம். உப்பாக, ஒளியாக நாம் இவ்வுலகில் வாழவேண்டும் என்று இயேசு விடுத்த அழைப்பை, கடந்த வாரத்தில், ஓரளவாகிலும் நாம் செயல்படுத்த முயன்றிருப்போம்.

இந்த ஞாயிறன்று, வேறு இரு உருவகங்கள் இன்றைய முதல் வாசகத்தின் வழியே நமக்கு வழங்கப்படுகின்றன. சீராக்கின் ஞானம் என்ற நூலிலிருந்து எடுக்கப்பட்டுள்ள இன்றைய முதல் வாசகம், நீர், நெருப்பு என்ற இரு உருவகங்களை தருவதோடு, எளிய சொற்களில், அழகான, ஆழமான வாழ்க்கைப் பாடங்களையும் நமக்கு உணர்த்துகின்றது. இவ்வாசகத்தின் அறிமுகப் பகுதி இதோ...

சீராக்கின் ஞானம் 15: 15-17

நீ விரும்பினால் கட்டளைகளைக் கடைப்பிடி; பற்றுறுதியுடன் நடப்பது உனது விருப்பத்தைப் பொருத்தது. உனக்குமுன் நீரையும் நெருப்பையும் அவர் வைத்துள்ளார்; உன் கையை நீட்டி, உனக்கு விருப்பமானதை எடுத்துக்கொள். மனிதர்முன், வாழ்வும், சாவும், வைக்கப்பட்டுள்ளன. எதை அவர்கள் விரும்புகிறார்களோ, அதுவே அவர்களுக்குக் கொடுக்கப்படும்.

நீரா, நெருப்பா, எதை கைநீட்டி எடுப்பது? வாழ்வா, சாவா, எதை விரும்புவது? என்ற கேள்விகளுக்கு, அறிவுப்பூர்வமாக, எளிதில் பதில் சொல்லிவிடலாம். நெருப்பை எடுப்பதை விட, நீரை எடுப்பதே மேல் என்றும், சாவை விரும்புவதை விட, வாழ்வை விரும்புவதே மேல் என்றும், நம் அறிவு எளிதில் சொல்லிவிடும். ஆனால், வாழ்வில், அறிவு மட்டுமா நம்மை வழிநடத்துகிறது? இல்லையே! ஆசைகள், ஏக்கங்கள், உணர்வுகள், பல்வேறு பழக்கங்கள் என்று, வேறு பல சக்திகளும் நம்மை வழிநடத்துகின்றனவே. இத்தகையச் சக்திகளால் உந்தப்பட்டு, நாம் நெருப்பைத் தேடிச்சென்ற நேரங்களை, நெருப்பை கைநீட்டி எடுத்த நேரங்களை, நினைத்துப் பார்க்கலாம்.

தனிப்பட்டவர்களாக மட்டுமல்ல, இன்றையச் சூழலில், நம் ஒட்டுமொத்த சமுதாயமும், நெருப்புடன் விளையாடுவதை, பழக்கப்படுத்திக்கொண்டு வருகிறதோ என்ற கவலை எழுகிறது. குறிப்பாக, சுற்றுச்சூழல் சீரழிவு என்ற நெருப்புடன் விளையாடுவதில், வர்த்தக நிறுவனங்களும், உலக அரசுகளும் தீவிர ஆர்வம் கொண்டுள்ளன என்பது, வேதனையான உண்மை. சுற்றுச்சூழல் சீரழிவினால், ஆஸ்திரேலியா, கடந்த சில மாதங்கள், நெருப்புடனும், தற்போது நீருடனும் போராடிவருவதை நாம் அறிவோம். அங்கு நிகழ்ந்தவை, நமக்குத் தேவையான பாடங்களைச் சொல்லித்தந்துள்ளனவா என்ற கேள்விக்கு, காலம்தான் பதில்சொல்லும்.

கடந்த ஆண்டு, ஆஸ்திரேலியாவில், மூன்று மாதங்களாக, 600,000 சதுர கிலோமீட்டர் பரப்பளவு கொண்ட காடுகளும், ஊர்களும் பற்றியெரிந்ததற்கு, அங்கு நிலவிய வறட்சியே முக்கியக் காரணம் என்று கூறப்படுகிறது. தற்போது, ஆஸ்திரேலியாவின் பல பகுதிகள், வெள்ளத்தால் சூழப்பட்டுள்ளன. உலகின் பல பகுதிகளில் நிலவும் வறட்சியும், வேறு பகுதிகளைச் சூழும் பெரு வெள்ளமும், வர்த்தக உலகினரின் கட்டுக்கடங்காத பேராசையால் உருவாக்கப்பட்டுள்ள சுற்றுச்சூழல் சீரழிவின் எதிரொலிகள் என்று, அறிவியல் ஆய்வாளர்கள் எச்சரித்து வருகின்றனர்.

சுற்றுச்சூழல் சீரழிவுபற்றிய எச்சரிக்கைகளைக் காணமறுத்து, கண்களைக் கட்டிக்கொண்டு, நெருப்புடன் விளையாட விரும்பும் உலகத் தலைவர்களும், அத்தலைவர்களின் ஆபத்தான விளையாட்டை கண்டும், கண்களை மூடி வாழும் நாம் அனைவரும், விழித்தெழவேண்டும் என்று, திருத்தந்தை பிரான்சிஸ் அவர்கள், அண்மையில் (பிப்ரவரி 12ம் தேதி), ஒரு மடல் வழியே விண்ணப்பித்துள்ளார்.

உலகின் நுரையீரல் என்றழைக்கப்படும் அமேசான் பகுதிக்கு இழைக்கப்படும் அழி்வுகளையும், அவற்றைத் தடுக்கும் வழிகளையும் மையப்படுத்தி, வத்திக்கானில், சென்ற ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம் (6 முதல் 27ம் தேதி முடிய) நிகழ்ந்த ஆயர்களின் சிறப்பு மாமன்றத்தில் பகிர்ந்துகொள்ளப்பட்ட கருத்துக்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு, திருத்தந்தை பிரான்சிஸ் அவர்கள், ஒரு திருத்தூது அறிவுரை மடலை எழுதியுள்ளார். “அன்புக்குரிய அமேசான்” என்று பொருள்படும், “Querida Amazonia” என்ற தலைப்பில் திருத்தந்தை எழுதியுள்ள இம்மடலில், அமேசான் நிலப்பகுதியைக் குறித்து தான் காண விழையும், சமுதாயக் கனவு, கலாச்சாரக் கனவு, சுற்றுச்சூழல் கனவு, மற்றும் திருஅவைக் கனவு என்ற நான்கு கனவுகளை, விளக்கிக் கூறியுள்ளார்.

அமேசானைப்பற்றிய கனவுகள், நீரை அடிப்படையாகக் கொண்டு உருவாக்கப்பட்டுள்ளன என்று திருத்தந்தை குறிப்பிட்டுள்ளார். உலகின் மிகப் பெரிய நதியெனக் கருதப்படும் அமேசான், பல கவிஞர்களின் கனவாக உள்ளது என்பதை தன் மடலில் கூறும் திருத்தந்தை, கொலம்பியா நாட்டு கவிஞர், Juan Carlos Galeano அவர்கள், நதியைப்பற்றி கூறும் ஒரு கவிதையின் சில வரிகளை மேற்கோளாக வழங்கியுள்ளார்:

நதியை, ஒரு கயிறாக, விளையாட்டுப் பொருளாக

எண்ணி வருவோர், தவறிழைக்கின்றனர்.

நதி, உலகின் முகத்தில் ஓடும் இரத்தக் குழாய்.

நதி, மிருகங்களையும், மரங்களையும் ஒருசேரக் கட்டிவைக்கும் கயிறு.

அந்தக் கயிற்றை, மிக இறுக்கமாகக் கட்டினால்,

அது வெடித்துச் சிதறக்கூடும்.

அப்படி அது சிதறும்போது, நம் முகங்களில்,

தண்ணீரும், இரத்தமும் வீசியடிக்கப்படும்.

கவிஞர் Galeano அவர்கள் கூறியிருக்கும் இவ்வுண்மை, உலகில் ஓடும் அனைத்து நதிகளுக்கும் பொருந்தும். இறைவன் வழங்கியுள்ள இயற்கையின் ஒப்பற்ற கொடைகளான, நீர், நெருப்பு இரண்டும் நல்லவையே. ஆனால், அவற்றை நாம் எவ்வாறு பயன்படுத்துகிறோம் என்பதைப் பொருத்து, நன்மையோ, தீமையோ விளையலாம். மனித குலத்தின் பொதுச்சொத்தாக, இறைவன் வழங்கியுள்ள நீரை, தனியாரின் சொத்தாக மாற்றும் முயற்சிகள், நமக்குள் போர்களை உருவாக்குகின்றன. இப்போர்களில், இறைவன் வழங்கியுள்ள மற்றொரு கொடையான நெருப்பை, ஆயுதங்கள் வழியே, மழையாகப் பொழிந்து வருகிறோம்.

சீராக்கின் ஞானம் எழுப்பும் மற்றொரு கேள்வி - வாழ்வா, சாவா... எதை விரும்புவது? அறிவுப்பூர்வமாய்ச் சிந்தித்தால், இதுவும் மிக எளிதான கேள்விதான். சாவை எப்படி விரும்பமுடியும்? வாழ்வைத்தான் விரும்பவேண்டும் என்று, எளிதில் பதில் சொல்லிவிடலாம். சீராக் கூறும் வாழ்வு, சாவு இவை குறித்து, இயேசுசபை அருள்பணியாளர், Walter Burghardt அவர்கள் கூறும் விளக்கம், இக்கேள்வியை, இன்னும் சிறிது ஆழமாய் ஆய்வுசெய்ய அழைக்கின்றது.

இறைவாக்கினர் சீராக்கைப் பொருத்தவரை, மூச்சு விடுதல், இதயம் துடித்தல் போன்ற, வெறும் உடல் சார்ந்த செயல்களை மட்டும் கொண்டது வாழ்வு அல்ல. மாறாக, இறைவன் மீது பற்றுகொண்டு, அவர் வழி நடப்பதே வாழ்வு. அதேபோல், அவர் கூறும் சாவு, நமது மூச்சு நின்று போகும்போது நிகழும் சாவு அல்ல. மூச்சு இருக்கும்போதே, மனிதர்களால் சாகமுடியும். இறைவாக்கினர்களைப் பொருத்தவரை, இறைவனின் வழியில் நடக்காத மனிதர்கள், மூச்சுவிடும் நடைப்பிணங்களே. எனவே, இறைவாக்கினர் சீராக், வாழ்வையும், சாவையும் நம்முன் வைக்கும்போது, இறைவனின் வழி நாம் வாழ்கிறோமா என்ற கேள்வியை நம்முன் வைக்கிறார். இதுவே, அருள்பணி Walter Burghardt அவர்கள் தரும் விளக்கம்.

இறைவனின் வழி வாழ்வது என்பதை, இறை சட்டங்களின்படி, அதாவது, மோசே தந்த சட்டங்களின்படி வாழ்வது என்ற அளவில் மட்டுமே நினைத்துப் பார்த்தனர், இஸ்ரயேல் மதத்தலைவர்கள். அத்துடன், மோசே தந்த சட்டங்களையும், தங்கள் வசதிக்கேற்ப அவர்கள் வளைத்துக்கொள்ள முயன்றனர். எனவே, சுயநலக் கணக்குகளோடு சட்டங்களைப் பின்பற்றி, அவர்கள் வாழ்ந்த வாழ்வு, வெறும் மூச்சுவிடும் நடைப்பிணங்களின் வாழ்வு என்பதை, இயேசு, தன் மலைப்பொழிவில் மட்டுமல்ல, தன் வாழ்நாள் முழுவதும் தெளிவுப்படுத்தியுள்ளார்.

"முன்னோர் கூறிய சட்டங்களைக் கேட்டிருக்கிறீர்கள்.... ஆனால், நான் உங்களுக்குச் சொல்கிறேன்" என்று, இன்றைய நற்செய்தியில் பலமுறை கூறி, சட்டத்தையும் தாண்டிய ஒரு மேலான வாழ்வுக்கு அழைப்பு விடுக்கிறார், இயேசு. "நான் உங்களுக்குச் சொல்கிறேன்..." என்று இயேசு, மீண்டும், மீண்டும், கூறிய இந்த வார்த்தைகள், இஸ்ரயேல் மக்களுக்கு அதிர்ச்சியைத் தந்திருக்கும். ஏதோ ஒரு சிற்றூரிலிருந்து, வந்த ஒரு தச்சனின் மகன், மோசே தந்த சட்டங்களை மாற்ற முயல்கிறாரே என்று, கேள்விகள் எழுந்திருக்கலாம். கோபம், கொழுந்துவிட்டு எரிந்திருக்கலாம்.

அதனால், இன்றைய நற்செய்தியின் துவக்கத்தில், இயேசு, தன் நிலையைத் தெளிவுபடுத்துகிறார். சட்டங்களை அழிக்க அல்ல; அவற்றை நிறைவேற்றவே தான் வந்துள்ளதாகக் கூறுகிறார். சட்டங்களை, வெறும் சடங்காக, சம்பிரதாயமாக, நிறைவேற்றாமல், அச்சட்டங்களின் பின்னணியில் உள்ள ஆத்மாவை, அர்த்தத்தைக் கண்டுபிடித்து, அதை நிறைவேற்ற வேண்டும் என்பதை, இயேசு தெளிவுபடுத்துகிறார்.

மோசே வழங்கிய சட்டங்களில் கூறப்பட்டுள்ள 'கொலை செய்யாதே', 'விபச்சாரம் செய்யாதே', 'பொய்யாணை இடாதே' என்ற கட்டளைகளை, "ஆனால், நான் உங்களுக்குச் சொல்கிறேன்" என்ற சொற்களின் வழியே, இன்னும் ஒருபடி மேலே உயர்த்தும் இயேசு, கிறிஸ்தவ வாழ்வுக்கு, மூன்று சவால்களை முன் வைக்கிறார். இம்மூன்று சவால்களில் ஒன்றை மட்டும் ஆழமாகப் புரிந்துகொள்ள முயல்வோம்.

கொலை செய்வோர் தண்டனைத் தீர்ப்புக்கு உள்ளாவர் என்பது முன்னோர் வழங்கிய சட்டம். ஆனால், கோபம் கொள்வதும், தன் உடன்பிறப்பை பழித்துரைப்பதும், நம்மை, தண்டனைக்கு, அதிலும், 'எரிநரகம்' என்ற தண்டனைக்கு உள்ளாக்கும் என்று இயேசு எச்சரிக்கை விடுத்துள்ளார். இந்த எச்சரிக்கை வழியே, கோபமின்றி வாழக்கூடிய உயர்வான ஒரு நிலைக்கு நம்மை அழைக்கிறார்.

வாழ்வில் கோபத்தை விலக்குமாறு கூறிய இயேசு, குறிப்பாக, ஆலயங்களுக்குச் செல்லும் வேளைகளில் கோபம், பகைமை என்ற உணர்வுகள் இன்றி ஆயலத்திற்குள் செல்லுமாறு அழைப்பு விடுக்கிறார். பலிசெலுத்த வரும்போது, பகைமை உணரவுகள் அறவே நீக்கப்பட வேண்டும் என்று இயேசு கூறுவது, இந்த திருவழிபாட்டில் கலந்துகொள்ள வந்திருக்கும் நம் அனைவருக்கும் விடுக்கப்படும் சவாலாக ஒலிக்கிறது. கோவிலில் காணிக்கை செலுத்துவதுபற்றி மோசே தந்த சட்டங்களை, இயேசு எவ்விதம் மாற்றி சிந்தித்துள்ளார் என்பதை, இன்றைய நற்செய்தி நமக்குச் சொல்கிறது.

மோசே தந்த காணிக்கைச்சட்டங்கள், கோவிலுக்குக் கொண்டுவரப்படும் காணிக்கை போருள்களைப் பற்றியே அதிகம் பேசின. காணிக்கையாகக் கொண்டுவரப்படும் ஆட்டுக்குட்டிகள், புறாக்கள், காய்கறிகள், பழவகைகள் ஆகியவை, எவ்விதம் இருக்கவேண்டும் என்பதை, மோசேயின் சட்டங்கள் வலியுறுத்தின. இயேசு ஒருபடி மேலே செல்கிறார். வெளிப்புறமாக, நம் கரங்களில் ஏந்திவரும் காணிக்கைகளைக் காட்டிலும், காணிக்கை செலுத்தவரும் நம் உள்புறம் எவ்விதம் இருக்கவேண்டும் என்பதைச் சிந்திக்க, இயேசு அழைக்கிறார்.

நீங்கள் உங்கள் காணிக்கையைப் பலிபீடத்தில் செலுத்த வரும்பொழுது உங்கள் சகோதரர் சகோதரிகள் எவருக்கும் உங்கள் மேல் ஏதோ மனத்தாங்கல் உண்டென அங்கே நினைவுற்றால், அங்கேயே பலிபீடத்தின் முன் உங்கள் காணிக்கையை வைத்துவிட்டு, போய், முதலில், அவரிடம் நல்லுறவு ஏற்படுத்திக் கொள்ளுங்கள். பின்பு வந்து உங்கள் காணிக்கையைச் செலுத்துங்கள். (மத். 5: 23-24)

காணிக்கை செலுத்தும் நேரத்தில், ஒருவருக்கு, தன் உறவுகள் சரியில்லை என்ற நெருடல் எழுகிறது.. உறவுகள் சரியில்லாமல் போனதற்கு யார் காரணம்? நாம் காரணமா? பிறர் காரணமா? என்ற கேள்வியும் எழுகிறது. "காணிக்கை செலுத்த வரும்போது, உங்கள் சகோதரர், சகோதரிகள் மீது, நீங்கள் மனத்தாங்கல் கொண்டிருந்தால்..." என்று இயேசு சொல்லவில்லை. மாறாக, அவர் விடுக்கும் சவால், இன்னும் தீவிரமானதாய் உள்ளது. பீடத்திற்கு முன் நீங்கள் நிற்கும்போது, உங்கள் சகோதரர், சகோதரிகள் எவருக்கும் உங்கள் மேல் ஏதோ மனத்தாங்கல் உண்டென அங்கே நினைவுற்றால்... என்று இயேசு கூறியுள்ளார். அவர் தெளிவுபடுத்த விரும்புவது இதுதான்... உடன்பிறப்புக்கள் நடுவே உருவாகும் மனத்தாங்கலுக்கு, நாம் காரணமாக இல்லாமல், அடுத்தவர் காரணமாக இருந்தாலும், அதை உணர்ந்த உடனேயே, நாம் செய்யவேண்டியதென்ன? நமது காணிக்கைச் சடங்குகளை நிறுத்திவிட்டு, முதலில் அவர்களுடன் நல்லுறவை உருவாக்க நாம் செல்லவேண்டும். காணிக்கைகள் காத்திருக்கலாம் என்று இயேசு சொல்கிறார்.

சரி... பிறர் நம்மீது மனத்தாங்கல் கொண்டிருப்பதற்கு பதில், நாம் அவர்கள் மீது மனத்தாங்கல் கொண்டிருப்பதாக உணர்ந்தால், என்ன செய்வது? இக்கேள்விக்கு, இயேசுவின் பதில் எப்படி இருந்திருக்கும் என்று, எளிதில் கற்பனை செய்துகொள்ளலாம். உன் சகோதரர், சகோதரிகள் மீது நீ மனத்தாங்கல் கொண்டிருந்தால், காணிக்கை செலுத்துவதைப் பற்றியே சிந்திக்கவேண்டாம். முதலில் நல்லுறவை உருவாக்க முயற்சி செய். பின்னர், உனது காணிக்கையைப் பற்றி சிந்திக்கலாம் என்று திட்டவட்டமாகச் சொல்லியிருப்பார் இயேசு.

காணிக்கை செலுத்துவதற்கு முன், பிறருடன் நல்லுறவு கொள்ளவேண்டும் என்ற இயேசுவின் இந்த ஒரு கூற்றை மட்டும் முழுமையாகக் கடைபிடிக்க வேண்டும் என்று நாம் விழைந்தால், நமது ஞாயிறுத் திருப்பலியை இப்போதே நிறுத்த வேண்டியிருக்கும். நீங்களும், நானும், ஏதோ ஒரு வகையில் மனத்தாங்கல்களைச் சுமந்து இப்போது வந்திருக்கிறோம். நமது காணிக்கையைச் செலுத்தும் முன், பிறருடன் ஒப்புரவு பெற வேண்டும். சரி, அது இப்போது முடியாத பட்சத்தில், அதற்கடுத்த நிலையையாவது நாம் தேடவேண்டும்... அதாவது, நமது மனத்தாங்கலைத் தீர்க்கும் ஓர் ஆவலை நாம் பெறவேண்டும். நல்லுறவு முயற்சிகளை மேற்கொள்வதற்குத் தேவையான ஆவலை இறைவன், நம் உள்ளங்களில் வளர்க்கவேண்டும் என்று செபிப்போம்.

காணிக்கைச் சட்டங்களைப் போலவே, அடுத்தவர் மீது தொடுக்கப்படும் வழக்குகள், பெண்களை மாண்புடன் நடத்தும் முறை, மணவிலக்கு, என்று பல விடயங்களில், மோசே தந்த சட்டங்களைத் தாண்டி, இன்னும் உயர்ந்ததோர் உன்னத வழியைப் பின்பற்றவேண்டும் என்று, இயேசு சவால்களை விடுத்துள்ளார்.

கொலை, விபச்சாரம் போன்ற குற்றங்களின் அடிப்படையாக அமையும் கோபம், தவறான பார்வை போன்றவற்றை நீக்க அழைப்பு விடுக்கும் இயேசு, இறுதியாக, பொய்யாணை இடவேண்டாம் என்பதைக் குறித்துப் பேசும்போது, நம் அனைவருக்கும் தேவையான நாவடக்கம் குறித்து மிகத் தெளிவான, அதே வேளையில், ஒவ்வொருநாள் வாழ்வுக்கும் தேவையான ஓர் ஆலோசனையைத் தருகிறார்.

ஆகவே நீங்கள் பேசும்போது 'ஆம்' என்றால் 'ஆம்' எனவும் 'இல்லை' என்றால் 'இல்லை' எனவும் சொல்லுங்கள். இதைவிட மிகுதியாகச் சொல்வது எதுவும் தீயோனிடத்திலிருந்து வருகிறது. (மத். 5: 37)

தேவையற்ற சொற்களை அள்ளித் தெளிப்பதால் உருவாகும் பிரச்சனைகளை நாம் அனுபவத்தில் உணர்ந்திருக்கிறோம். இயேசு கூறும் இந்த ஆலோசனையை மட்டும் கடைபிடித்தால் நாம் எத்தனையோ பிரச்சனைகளைத் தவிர்க்கமுடியும், அல்லது, தீர்க்க முடியும்.

இதையொத்த ஓர் அறிவுரையை, திருவள்ளுவரும் நமக்கு வழங்கியுள்ளார் என்பதை, இவ்வேளையில் எண்ணிப்பார்க்கலாம். நம் வாழ்வில் வேறு எதையும் நம்மால் கட்டுப்படுத்த இயலவில்லையெனினும், நம் நாவை மட்டும் கட்டுப்படுத்த கற்றுக்கொண்டால், எத்தனையோ துன்பங்களிலிருந்து நம்மைக் காத்துக்கொள்ள முடியும் என்பதை, "யாகாவா ராயினும் நாகாக்க காவாக்கால், சோகாப்பர் சொல்லிழுக்குப் பட்டு" என்ற குறளில் கூறியுள்ளார். இயேசுவும், திருவள்ளுவரும் வழங்கியுள்ள இந்த அறிவுரையை, நமது அரசியல், மற்றும் மதத் தலைவர்கள் பின்பற்றினால், இவ்வுலகில் பல பிரச்சனைகள் தீர்க்கப்படும்.

இயேசு, தன் மலைப்பொழிவின் வழியே, உன்னதச் சவால்களை நம்முன் வைத்துள்ளார். இப்படியும் வாழமுடியுமா என்ற பிரமிப்பை எழுப்பும் சவால்கள் இவை. இப்படி வாழ்ந்தால் எவ்வளவோ சிறப்பாக இருக்குமே என்ற ஏக்கத்தை எழுப்பும் சவால்கள் இவை. நல்லவற்றை நடைமுறைப்படுத்த நம் மனதில் எழும் கேள்விகள், பிரமிப்புகள், ஏக்கங்கள், கனவுகள் அனைத்தும், நம்மைப் புனிதத்தின் சிகரம் நோக்கி அழைத்துச் செல்லும் படிகற்கள். இந்தப் படிகளில் பணிவோடு ஏறிச்செல்லும் பக்குவத்தை இறைவன் வழங்கவேண்டுமென்று மன்றாடுவோம்.

இறைவன் வழங்கிய இயற்கைக் கொடைகளான நீரையும், நெருப்பையும் நல்ல வழிகளில், அனைவருக்கும் பயன்தரும் வழிகளில், பயன்படுத்தும் கட்டுப்பாடுகளையும், வழிமுறைகளையும் உலக அரசுகள் உருவாக்கவேண்டும் என்று மன்றாடுவோம்.