02 January, 2011

Celebrating the Unthinkable... ஒவ்வொரு நாளும் கொண்டாட்டமே...

Humble Mother
http://www.penitents.org/lessonnov2.html


Triple Festival (Mupperum Vizhaa) has been in vogue in Tamil Nadu for quite some years now. The Triple Festival concept was popularised by and is undertaken more as a show by the politicians and that is a pity. Reasons are discovered or invented by them in order to celebrate any occasion as a Triple Festival. If at all there is something we can learn from the politicians, it will be the concept of celebrating life for discovered and invented reasons, of course, sans all the extravagance displayed by the politicians.

For the first day of January, we don’t need to discover or invent reasons. It is a Quadruple Festival. Yes, we have four good reasons to celebrate this day. First, this is the beginning of another year in the Gregorian calendar. This is accepted as the New Year Day in most countries. We also have various other calendars that specify different dates as the New Year Day – the Chinese, the Tamil, the Telugu… etc. It would surely help the human spirit if each of the 365 or 366 days of the year is celebrated as ‘first days’. A fresh beginning helps to revive the human spirit.
The second reason to celebrate January 1st is that this is the eighth day after Jesus’ birth. On this day, according to the Gospel of Luke (Lk. 2: 21), the child was taken to the temple for circumcision and he was given the name Jesus. The Feast of the Holy Name of Jesus is shifted to January 3rd.
The third reason is that the first day of the year is now dedicated to praying for world peace. Although world peace is still a distant dream, we can surely celebrate this dream and pray fervently that this dream may be realised sooner than later.
The fourth and last reason is that this is the Feast of Mary, the Mother of God – the official Feast of January 1. Of all the four reasons, this stands out as the prime reason given by the Catholic Church. Of all the four reasons, this one seems the most intriguing. The very reason the Church gives as a reason for celebration would have been a reason for condemnation in Mary’s time. She became a mother defying not only natural laws, but also the laws of her Jewish society. This is an example to tell us that we can discover or invent reasons to celebrate life against all odds.

Christmas and New Year is a peak time for sharing greetings. Millions of greetings fill our communication lines. We greet those we love and admire. Here is a greeting to Mary in the form of a letter:

Dear Mother Mary,
I wish to pen these few lines to show you how much we love and admire you for being such a great Mother. On the very first day of the calendar year we wish to think of you as the Mother of God and celebrate it. But, I was just wondering whether it was possible for you to celebrate this very same fact – becoming the Mother of God. For you, the days following your meeting with Angel Gabriel must have been quite fearful and uncertain.
The land in which you lived is still surrounded by fear and uncertainty. We realise that it is not easy for people to live in war zones – especially for young girls. You lived as a young lady in Roman occupied territory. You must have spent days and even nights in constant fear.
Today we celebrate your Motherhood and we have even built great basilicas in your name. Some of these basilicas are marvels in marbles and granite stones. But, if the people of your times had learnt that you had become a mother before your wedding, they would have used stones for a different purpose. It is possible for us to build thousands of churches in your name since you had built yourself into a temple of God trusting only on God.
Rightly has William Wordsworth written lovely lines about you:
Mother! whose virgin bosom was uncrost
With the least shade of thought to sin allied;
Woman! above all women glorified,
Our tainted nature's solitary boast;…
Not only Wordsworth, but thousands upon thousands of artists have been inspired to sing your praises through their masterpieces of art. You are such an inspiration for all of us, Mom!

With love and admiration,
Your fortunate children.


Dear Friends,This homily was broadcast on Vatican Radio (Tamil Service). Kindly visit http://www.vaticanradio.org/ and keep in touch. Thank you.

முப்பெரும்விழா என்பது இந்தியாவில், சிறப்பாக, தமிழகத்தில் அடிக்கடி கொண்டாடப்படும் ஒரு நிகழ்வு. மூன்று காரணங்கள் இருந்தால் போதும்... முப்பெரும் விழாதான். அப்படி காரணங்கள் இல்லாவிடினும் ஏதாவதொரு காரணத்தைக் கண்டுபிடித்து, முப்பெரும் விழா எடுக்கிறோம். சனவரி முதல்நாள் நான்கு முக்கிய காரணங்கள் விழா கொண்டாட நம்மை அழைக்கின்றன. எனவே, இந்த நாளை நாம் நாற்பெரும்விழா என்று கூறலாம்.

கிரகோரியன் நாள்காட்டியின் படி, புதியதோர் ஆண்டின் முதல்நாள் இன்று. உலகின் பல நாடுகளில், பல கலாச்சாரங்களில் 2011ம் ஆண்டு இன்று துவங்குகிறது. ஒரு கொண்டாட்டம் என்ற முறையில் டிசம்பர் 31 இரவு ஆரம்பித்த கொண்டாட்டங்கள் இன்னும் ஓயவில்லை. ஜப்பானில் ஆரம்பித்த இந்தக் கொண்டாட்டங்கள் ஒவ்வொரு மணி நேரமாக ஒவ்வொரு நாட்டிலும் இன்னும் தொடர்கிறது. நாற்பெரும் விழாவின் முதல் காரணம் இது.
இயேசு என்ற குழந்தை பிறந்தபின் வரும் எட்டாம் நாள் இன்று. குழந்தை இயேசுவுக்கு விருத்தசேதனம் செய்து, இயேசு என்ற பெயர் தரப்பட்ட நாள். (லூக்கா 2: 21) பிறந்த குழந்தைக்குப் பெயரிடுவது ஒரு முக்கிய கொண்டாட்டம் தானே.
உலக அமைதிக்காக செபிக்கும்படி ஒதுக்கப்பட்டுள்ள நாள் சனவரி முதல்நாள். உலக அமைதி என்பது ஒரு கனவு தான் என்றாலும், அந்தக் கனவையும் நாம் கொண்டாட வேண்டாமா?
இவை எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, திருச்சபை இன்று ஒரு மாபெரும் விழாவைக் கொண்டாட நமக்கு அழைப்பு விடுக்கிறது. 'மரியா, இறைவனின் தாய்' என்பதே அம்மாபெரும் விழா.
இந்த நான்கு காரணங்கள் இன்றி, உலகின் ஒரு சில நாடுகள் இன்று விடுதலை நாளைக் கொண்டாடுகின்றன. (உ.ம். - Haiti, Sudan, Brunei). Cubaவில் புரட்சியின் வெற்றி நாள் இது. Tanzaniaவில் மரம் நடும் நாள் இது. ஆர அமர சிந்தித்தால், இந்நாளைக் கொண்டாட இன்னும் பல காரணங்களை நம்மால் கண்டு பிடிக்க முடியும். உலக அளவில், நாடுகள் அளவில் காரணங்கள் இருப்பதுபோல், சொந்த வாழ்விலும் இந்நாளைக் கொண்டாட எத்தனையோ காரணங்கள் இருக்கலாம்.

காரணம் எதுவும் இல்லையெனினும் கொண்டாட முடியுமா? முடியும். முயல வேண்டும். கொண்டாடுதல் என்பது வெளிப்படையாகத் தோரணங்கள் கட்டி, மேளதாளங்கள் முழங்கி கொண்டாடப்பட வேண்டும் என்பதில்லை. ஒவ்வொரு நாளும் நமக்குத் தரப்பட்டுள்ள ஒரு புதிய பரிசு என்பதை உணர்ந்து நமக்குள் நாமே சிறு சிறு கொண்டாட்டங்களை மேற்கொள்வது நம் வாழ்வைக் கூடுதல் அழகாக்கும்.
ஆங்கிலப் புத்தாண்டு, தமிழ் புத்தாண்டு, தெலுங்குப் புத்தாண்டு, சீனப் புத்தாண்டு என்று ஒவ்வொரு கலாச்சாரமும் நமக்குப் புதிய ஆண்டுகளைச் சுட்டிக் காட்டும் வரை காத்திருக்காமல், நாமே ஒவ்வொரு நாளையும் புதிய நாளாக, புதிய ஆண்டாக, புதிய ஆரம்பமாகக் கொண்டாட முயற்சிகள் எடுப்பது நமக்கு நல்லது.

நான் முதலில் குறிப்பிட்ட நாற்பெரும் விழாவில் கூறப்பட்டுள்ள நான்கு காரணங்களையும் குறித்து பல்வேறு சிந்தனைகளை மேற்கொள்ளலாம். இன்று நம் சிந்தனைக்கு மரியா இறைவனின் தாய் என்பதை மட்டும் எடுத்துக் கொள்வோம். கிறிஸ்மஸ் புத்தாண்டு காலத்தில் நமக்கு நெருங்கியவர்கள், நம்மில் நல்ல தாக்கங்களை உருவாக்கியவர்களுக்கு வாழ்த்துக்கள் அனுப்புகிறோம். வாழ்த்து மடல்கள், கடிதங்கள், மின்னஞ்சல்கள், தொலைபேசி அழைப்புக்கள் என்று நமது வாழ்த்துக்களைப் பரிமாற எத்தனையோ வழிகளையும் பயன்படுத்துகிறோம். மரியாவுக்கு வாழ்த்து மடல் அனுப்ப நமது திருப்பலி பொருத்தமான ஒரு நேரம். அவருக்கு ஒரு மடல் எழுதி நம் எண்ணங்களை, வாழ்த்துக்களைச் சொல்ல முயல்வோம்:

எங்கள் அன்பிற்கும் மதிப்பிற்கும் உரிய மரியன்னையே,
நாங்கள் துவக்கியிருக்கும் 2011ம் ஆண்டில் நீர் எம்மோடு வாழ்ந்தால் எப்படி இருக்கும் என்று கற்பனை செய்து பார்க்கிறோம். ஒவ்வோர் ஆண்டும் புத்தாண்டு நாளன்று இறைவனின் தாயான உமக்கு நாங்கள் விழா எடுக்கிறோம். ஆனால், இறைவனின் தாயானதை உம்மால் கொண்டாட முடிந்ததா என்பது பெரும் கேள்வியே, இல்லையா?
நீர் அன்று வாழ்ந்த போது உமது நாடு உரோமைய ஆதிக்கத்தில் துன்புற்றது. இன்றும் நீர் வாழ்ந்த அப்பகுதியில் எந்நேரமும் போர் மேகங்கள் சூழ்ந்துள்ளன. போர்சூழ்ந்த பூமியில் வாழ்வது யாருக்குமே எளிதல்ல. அதிலும் முக்கியமாக உம்மைப் போன்ற இளம்பெண்களின் நிலை எவ்வளவு ஆபத்தானது என்பதை இன்னும் இந்த உலகம் பல கொடூரங்களின் வழியாக எங்களுக்கு நினைவு படுத்திய வண்ணம் உள்ளது.
நீர் இறைவனின் தாயானதற்காய் நன்றி கூறி, பெருமைபட்டு கற்களால் எழுப்பிய கோவில்களில் பீடமேற்றி உம்மை நாங்கள் இன்று வணங்குகிறோம். நீர் வாழ்ந்த காலத்தில், திருமணம் ஆகாமல் இறைவனின் தாயானதற்காய் உமக்குக் கற்களால் சமாதி எழுப்பியிருப்பார்கள் என்பதையும் உணர்கிறோம். கண்ணால் காண முடியாத இறைவனை உள்ளத்தால் கண்டு, அவரை மட்டுமே நம்பி, அவருக்கு நீர் உம் உடலைக் கோவில் ஆக்கியதால், நாங்கள் இன்று உம் பெயரால் கோவில் கட்டுகிறோம்.
கருவில் கடவுளைச் சுமந்தது முதல், கல்வாரியில் அவரைச் சிலுவைப் பலியாய் தந்தது வரை உமது மகனால் நீர் அடைந்தது பெரும்பாலும் வேதனைகளே அன்றி நிம்மதி அல்ல. வாழ்ந்த நாட்கள் பலவும் வசைகளையும், வலிகளையும் மட்டும் அனுபவித்த உமக்கு, கடந்த இருபது நூற்றாண்டுகளாய் கிடைத்துள்ள வாழ்த்துக்கள் வானுயர உம்மை உயர்த்தியுள்ளன.
கடந்த இருபது நூற்றாண்டுகள் உலகில் பிறந்த, இனியும் பிறக்கப் போகும் ஒவ்வொரு மனித உயிரும் உம்மை ஏதோ ஒரு வகையில் சந்தித்துள்ளனர், இனியும் சந்திப்பார்கள் என்பதை நாங்கள் உறுதியாகச் சொல்லலாம். அத்தனை புகழ் பெற்றவர் நீர். உலகில் வரலாறு படைத்துள்ள பல கோடி பெண்கள் மத்தியில் நீர் உண்மையில் பேறு பெற்றவர்.
"கறைபட்ட எமது குலத்தின் தனிப்பெரும் பெருமை நீர்" என்று ஆங்கிலக் கவிஞர் William Wordsworth உம்மைப்பற்றிச் சொன்னது உமது புகழ் கடலில் ஒரு துளியே. உமது புகழ் கடலில் நாங்களும் மூழ்கி மகிழ்கிறோம், பெருமைப் படுகிறோம்.
வாழ்க மரியே! வாழ்க எம் அன்னையே!

இப்படிக்கு,
உமது குழந்தைகளாய் பிறக்க கொடுத்து வைத்தவர்கள்.

இந்த நிகழ்ச்சியை வத்திக்கான் வானொலியின் தமிழ் ஒலிபரப்பில் கேட்டுப் பயன் பெறவும், உங்கள் கருத்துக்களைக் கூறவும் அழைக்கிறேன். வத்திக்கான் வானொலியின் இணையதள முகவரி: www.vaticanradio.org

No comments:

Post a Comment